وقتی باران می‌بارد از طرفی سبزه و چمن و گیاهان مفید و حتی دارویی رشد می‌کنند، از طرف دیگر علفهای هرز نیز  امکان رشد می‌یابند. پیروزی انقلاب اسلامی زنجیر خفقان ستمشاهی را از هم گسست و آزادی به عنوان یکی از سه شعار محوری انقلاب به بار نشست. بدیهی بود که این آزادی دستاویزی باشد برای استکبار تا رشد علفهای هرز را در جهت منافع خویش تسریع نماید.

پیدایش و رشد قارچ‌گونه گروهکهای تروریستی در جای جای کشور فراگیر شد. در کردستان گروهکهای تروریستی به ظاهر مدافع قوم کرد، تقریبا همه نقاط اصطلاحا کردستانات را در اختیار گرفتند، در ترکمن‌صحرا جنگ شروع شد، خلق مسلمان، خلق عرب، خلق بلوچ، فدایی خلق و بالآخره مجاهد خلق نام‌های آشنای آن سالهاست که فراموش‌ناشدنی است.

مجاهدین خلق در 30 خرداد سال 60 وارد مرحله نظامی شدند و در 6 تیر، 7 تیر، 8 شهریور و روزهای دیگر ترور و تخریب و آدم‌کشی را در عرصه‌های خرد و کلان به راه انداختند، تروریستها در دانشگاه‌ها نیز سنگر داشتند و ... .

آن روزها گروهکهای تروریستی دسترسیهای فراوانی در ایران داشتند تا با حمایت بیگانگان تومار نظام نوپای اسلامی را که درگیر کودتا و جنگ خانمان‌سوز با صدام و حامیان غربی و شرقی‌اش بود بپیچند، اما به یاری خدا کاری از دستشان بر نیامد. حالا که جمهوری اسلامی ایران درختی تنومند است و به اعتراف دوست و دشمن به عنوان قدرت تاثیرگذار منطقه‌ای شناخته می‌شود، بهتر نیست که تروریستهای وطنی، بین‌الدولی و بین‌المللی سلاحهای نظامی و ایدئولوزیک خود را بر زمین بگذارند. دست تسلیم در مقابل اراده ملت بالا ببرند، فریب‌خوردگانشان به دامن ملت برگردند و خون‌آشامشان خانه‌نشین شوند؟