انقلاب اسلامی ایران که در 22 بهمن سال 1357 به رهبری معمار کبیر حضرت امام خمینی(ره) به پیروزی رسید و به نظام ظالم و ستمگر پهلوی پایان داد از آن جهت بی‌بدیل است که:

1 – فراگیر و ملی بود. انقلابهای زیادی در قرون اخیر در اقصی‌نقاط دنیا به وقوع پیوسته و پیروز شده است ولی هیچکدام مانند انقلاب اسلامی اولا با مشارکت همه اقشار ملت همراه نبود، در ثانی رهبران آن نیز چنین ادعایی نداشتند. به عنوان مثال؛

انقلاب کبیر فرانسه که در سال 1794 میلادی پیروز شد بر ضد فئودالیسم بود و سرمایه‌داری را حاکم کرد؛ انقلاب اکتبر 1917 بلشویکها به رهبری لنین در روسیه تزاری که با شعار حمایت از طبقه کارگر(پرولتاریا) بر ضد سرمایه‌داری(کاپیتالیسم) به وقوع پیوست و بالآخره انقلاب 1945 مائو در چین که بعد از پایان جنگ جهانی دوم با شعار حمایت از کشاورزان و دهقانان پیروز شد، هیچکدام داعیه‌دار برخورداری از حمایت همه اقشار جامعه خود نبودند.

2 – اتکاء مطلق به ملت و استعدادهای درونی خود. انقلابهای ریز و درشت قرن بیستم یا با حمایت ابرقدرت شرق بر ضد ابرقدرت غرب بوده است و یا برعکس. اما ملت ایران انقلابش نه شرقی بود و نه غربی. این انقلاب از هیچ انقلاب دیگری در جهان الگو نگرفت.

3 – صداقت رهبری انقلاب. وقتی انقلاب اسلامی در 22 بهمن به پیروزی رسید، معمار کبیر انقلاب در فاصله کمتر از دو ماه یعنی 12 فروردین سال 1358 نوع حکومت را به آراء عمومی(رفراندوم) گذاشت.

دوازده بهمن سال‌روز دمیدن فجر بی‌بدیل انقلاب اسلامی بر حضرت امام خامنه‌ای، ملت ایران و همه مستضعفان عالم مبارک باد