امام رضا(ع) فرمود محرم‏ ماهى بود که اهل جاهلیت نبرد را در آن حرام مى‏دانستند و خون ما را در آن حلال شمردند و حرمت ما را هتک کردند و ذرارى و زنان ما را اسیر کردند و آتش به خیمه‏?هاى ما زدند و آن‌چه بنه در آن بود چپاول کردند و در امر ما رعایتى از رسول خدا(ص) نکردند. روز شهادت حسین(ع) چشم ما را ریش کرد و اشک ما را روان ساخت و عزیز ما را در زمین کربلا خوار کرد و گرفتارى و بلا به ما دچار ساخت. تا روز قیامت بر مانند حسین باید گریست این گریه گناهان بزرگ را بریزد. سپس فرمود: پدرم را شیوه بود که چون محرم می‌شد خنده نداشت و اندوه بر او غالب بود تا روز دهم روز دهم روز مصیبت و حزن و گریه‏اش بود و می‌فرمود در این روز حسین کشته شد. الأمالی (للصدوق)، ترجمه کمره‏اى، ص128