معادله "دولت و ملت، هم‌دلی و هم‌زبانی"

مدخل

وقتی موضوع جدیدی در  کشور مطرح می‌گردد در روزها و هفته‌های اول به کرّات و به انحاء مختلف به آن پرداخته می‌شود. فرمایشات مقام معظم رهبری(مد ظله‌العالی) نیز از این قاعده نانوشته مثتثنی نمی‌باشد. البته اصل پرداختن به موضوعات مهم و اساسی - به ویژه فرمایشات معظم‌له - امری ضروی است، اما استمرار آن تا فرجام بسیار مهم‌تر و ضروری‌تر است.

لذا در شرایط فعلی که ملت ایران از طرفی با شیطنت‌های جدید "شیطان بزرگ" در سایه "توافق هسته‌ای" مواجه می‌باشد و از طرف دیگر دو انتخابات مهم مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی را که آزمون بزرگی است  در پیش دارد نگاهی دیگر به شعار سال 1394 ضروری است.

"ما باید همه با هم هم‌زبان و هم‌قلم باشیم، براى این مشکلاتى که پیش آمده کوشش کنیم رفع بکنیم مشکلات را، نه اضافه کنیم." امام خمینی(ره) 

"هم‌دلی و هم‌زبانی" معادله‌ای سه مجهولی است؛

1 - هم‌دلی و هم‌زبانی "ملت" با یکدیگر،

2 - هم‌دلی و هم‌زبانی "دولت" در درون خویش،

3 - هم‌دلی و همرزبانی "ملت" با "دولت" و بالعکس.

ایران کشوری "کثیرالقوم" است و اقوام بسیار کهن در آن سکونت دارند. بعلاوه پیروان ادیان و هم‌چنین مذاهب مختلف اسلامی را در خود جای داده است. انگلیسی‌ها همان‌طـور که در جماعت اهل سنت، وهابیت و تفکـر تکفیـری را به وجود آوردند، در میان شیعیان نیز اقدام به ایجاد بهائیت نمودند و امروز نیز شیطان بزرگ بر طبل "جنگ تمدنها" می کوبد تا به خیال خام خود با شمشیر لیبرالیسم  تمدن اسلامی را گردن بزند. اما ملت ایران تکثر قومی و مذهبی را در سایه "هدایت علما" به فرصت تبدیل و حربه دشمنان اسلام ناب محمدی(ص) را ناکارآمد کرده؛ به حدی که هم‌دلی و هم‌زبانی ملت در عرصه‌های مختلف مثال‌زدنی است.

نقش ملت در هم‌دلی و هم‌زبانی

ملت هم‌دل و هم‌زبان ایران اسلامی در قریب به چهار دهه اخیر با دولت‌های برآمده از آراء خویش هم‌دل و هم‌زبان بوده است. حمایت جانانه ملت از دولت‌ها در شرایط بحرانی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از جمله در مقابل اقدامات ترویستی، کودتاها و جنگ تحمیلی و تحریم‌های ظالمانه تحت حمایت و پشتیبانی قدرتهای شیطانی، از برگ‌های زرین و افتخارآمیز این ملت است.

البته دولتهای این دوره نیز که با اتکاء به آراء و حمایت مردم بر مسند قدرت سیاسی نشسته بودند در جهت منافع ملت تلاش فراوان کرده‌اند. بنا بر این اگر ادعا می‌کنیم ملت ایران بهترین ملتهای دنیا هستند، بی‌گمان دولتهای برآمده از آراء این ملت نیز سرآمد دولتهای-حتی مدعی مردم‌سالاری(دموکراتیک)-می‌باشند.

نقش دولت در هم‌دلی و هم‌زبانی

حاکم و کارگزار نظام اسلامی بر اساس معارف و آموزه‌های دینی باید؛

عدالت‌محور(1)، مسئولیت‌پذیر(2)، مهربان با مردم(3)، بخشنده(4) و ساده‌زیست باشد و از جمله مهم‌ترین وظایفش در قبال مردم؛ امیدبخشی و تحیرزدایی(5)، در دسترس مردم بودن، حافظ اسرار مردم بودن، چشم‌پوشی از خطاها و  گزینش صالحان برای مسئولیتها است.

اثربخشی هم‌دلی و هم‌زبانی

بنا بر این برای ثمربخشی "هم‌دلی و هم‌زبانی" حل هر یک از دو مجهول اول و دوم در مرحله اول، و سپس حل مجهول سوم یعنی هم‌دلی و هم‌زبانی فی‌مابین مردم و دولت ضروی است. به بیانی دیگر ابتدا انسجام ناگسستنی درونی مردم(ملت) از یک‌سو و هم‌دلی و هم‌زبانی دولتمردان از دیگر سو و سپس همراهی ملت و دولت الزامی است، وگرنه اثربخش و کارا نخواهد بود.

چرا که به قول جامی:

شود از همدلی و همکاری

ذوق هر یک به دیگران ساری

و اگر خدای ناکرده در هر یک از بخشهای مذکور به صورت جداگانه و هم‌چنین به شکل بینابینی گسست هم‌دلی و هم‌زبانی ایجاد شود، به تعبیر مولوی اگر صد صدا باشند به جایی نرسند.

هرکه او از همزبانی شد جدا

بی زبان شد گرچه دارد صد صدا

رابطه هم‌دل و هم‌زبانی

آن چه مسلم است، هم‌دلی باید مبنا و مقدم بر هم‌زبانی و البته هم‌زبانی نیز همراه با هم‌دلی باشد. چراکه؛ هم‌دلی هرچند از هم‌زبانی بهتر است ولی اگر بر زبان نیاید و بروز و ظهور پیدا نکند کارایی ندارد، و هم‌زبانی نیز اگر مبتنی بر هم‌دلی نباشد می‌تواند نفاق و دورویی را در پی داشته باشد.

پس زبان محرمی خود دیگرست

همدلی از همزبانی بهتر است  مولوی

فراخوان برای هم‌دلی و هم‌زبانی

اکثریت جمعیت کشور ما مسلمان هستند، نظام حاکم بر کشور نیز "جمهوری اسلامی" می‌باشد. در نگاه اول شاید فقط از جمعیت مسلمان کشور انتظار هم‌دلی و هم‌زبانی می‌رود، اما مسلماً از آحاد ملت ایران انتظار می‌رود بین خود و با دولت هم‌دل و هم‌زبان باشند. در اینجا می‌خواهم فراخوان بدهم حتی به آنان که با کلیت نظام اسلامی موافقت ندارند، ولی به ایران و ایرانی وفادارند و دل در گروه دشمنان این آب و خاک ندارند، نیز به کاروان ملی هم‌دلی و همرزبانی بپیوندند.

پانوشت