|
قائــــم 
| ||
|
از پشت عبدالله پسری پدید آمد که محمد نام گرفت. محمد که بهانه خلقت عالم از طرف آفریدگار حکیم بود، برگزیده خالق خویش برای هدایت فرزندان ابوالبشر شد. خداوند هدایتگر؛ اکمال دینش را در حجه الوداع به برگزیده خود ابلاغ فرمود تا آن حضرت گام آخر رسالت را بردارد. 28 صفر همان سال محمد(ص) که عنان هدایت امتش را به دست وصی خویش و ولی امت سپرده بود، رحلت فرمود و پیکر مبارکش در مدینه النبی آرام گرفت. علی (ع)که همچون رسول خدا نورش قبل از خلقت آدم ابوالبشر خلق شده بود، به امامت رسید. بعد از ترور آن حضرت در 19 رمضان 40 هجری قمری در محراب نماز صبح، فرزندش حسن مجتبی (ع) که نوه ارشد رسول خدا (ص) و یکی از پنج تن آل عبا بود به امامت رسید. حسن مجتبی (ع) که 10 سال امامت امت را بر عهده داشت، همچون پدرش علی (ع) به کرات در مورد ترور شخصیت قرار گرفت و سرانجام در 28 صفر 50 هجری بر اثر ترور بیولوژیک به شهادت رسید و پیکر مبارکش به شکل بسیار مظلومانه در بقیع به خاک سپرده شد. خلفای عباسی که به بهانه حمایت از اولاد علی (ع) کرسی خلافت امت اسلامی را غصب کرده بودند، فرزندان رسول اعظم (ص) را برنتابیدند و مأمون عباسی، هشتمین ستاره آسمان امت و ولایت حضرت رضا (ع) که از مدینهالنبی هدایت امت را بر عهده داشت، به بهانه ولایتعهدی به طوس تبعید کرد و سرانجام در 30 صفر 203 هجری آن حضرت را به شهادت رساند. سالروز رحلت جانسور پیامبر رحمت و شهادت امامین شریفین حسن مجتبی و علی بن موسی الرضا علیهم السلام تسلیت باد پاورقی - لَوْلَاکَ مَا خَلَقْتُ الْأَفْلَاکَ مَنْ أَحَبَّکَ أَحْبَبْتُهُ وَ مَنْ أَبْغَضَکَ أَبْغَضْتُه ... .(بحارالانوار ، ج 54) محمد خاتم انبیا را درود که عالم گرفته از وجودش وجود - «... آدم به جبرئیل گفت این دخترک کیست که از نور جمالش بهشت درخشان شده گفت این فاطمه دختر محمّد یکى از فرزندان تو است که پیامبر آخرالزمان است گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت شوهرش علی بن ابى طالب است پرسید این دو گوشواره چیست گفت دو فرزندش حسن و حسین هستند.» (ترجمه جلد هفتم بحارالانوار، ج3)
[ دوشنبه 100/7/12 ] [ 7:45 عصر ] [ ]
[ نظرات () ]
مباهله(نفرین کردن یکدیگر) – به مناسبت 24 ذی‌الحجه روز مباهله پس از جریان فتح مکه و گسترش و نیرومندی اسلام، هیأتهای مختلفی برای بررسی اوضاع اسلام و مسلمانان به مدینه اعزام می‌شدند . از جمله این هیأتها گروهی از مسیحیان به سرپرستی ابوحارثه، کشیش بزرگ نجران بود که هنگام نماز عصر به مدینه رسیدند و بعد از نماز با رسول اکرم(ص) ملاقات و در باره عیسی مسیح(س) گفت‌وگو کردند . در جریان گفت‌و گو آیاتی از سوره آل عمران بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد و نصارا را به مباهله دعوت نمود. کشیش بزرگ نجران برای مباهله از رسول خدا(ص) وقت خواست و در نتیجه مشورت با یکدیگر تصمیم گرفتند اگر محمد(ص) با فرزندان و خاندان خود آمد از مباهله با او بپرهیزند ، و اگر با اصحاب و یارانش آمد با او مباهله کنند. در روز موعود پیامبر(ص)در حالی که دست علی(ع) را در دست داشت و حسن و حسین از جلو و فاطمه(علیها سلام) از پشت‌سر حرکت می‌کردند، برای مباهله حاضر شدند. کشیش بزرگ وقتی با خبر شد پیامبر(ص) با چه کسانی برای مباهله آمده است، گفت: به خدا سوگند اگر به خاطر اندیشه پادشاه روم نبود، هم اکنون مسلمان می‌شدم، با او مصالحه کنید. نتیجه جریان مباهله کشیش بزرگ وقتی از حقانیت رسول اکرم(ص) مطمئن شد گفت: ای ابوالقاسم ما با تو مباهله نمی‌کنیم ولی مصالحه می‌کنیم و لذا طی صلحنامه‌ای با آن حضرت مصالحه کردند و صلحنامه را گرفته و بازگشتند. پیامهای نتیجه مباهله 1. آشکارشدن حقانیت و صداقت رسول خدا(ص) به عنوان خاتم پیامبران و رسولان الهی نزد مسیحیان نجرانی که آنان را از مباهله با حضرت و همراهانش منصرف کرد و در نتیجه مصالحه نمودند؛ 2. آشکارشدن جایگاه والای اهل بیت(علی، فاطمه، حسن و حسین صلواه الله علیهم) نزد مسیحیان نجرانی و بلکه تاریخ آینده؛ چرا که اگر رسول اکرم(ص) با غیر اهل بیت برای مباهله حاضر می‌شد، بلاشک مسیحیان به آن تن می‌دادند. ای کاش ؛ آنان که ادعای مسلمانی داشتند به مقدار مسیحیان به مناقب اهل بیت رسول خود(ص) که یکی از دو ثقل اکبر بودند پی می‌بردند و یا اگر پی برده بودند، به قدر نجرانیها معترف می‌شدند تا بعد از رحلت حضرتش آن همه ظلم به اهل بیتش روا نمی‌داشتند. پا‌وقی: - فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبینَ (ال عمران - 61) هر گاه بعد از علم و دانشى که(در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانى با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: "بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آن گاه مباهله کنیم" ؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. - روایت معروف از پیامبر خدا(ص) که فرمود : إنّی تارک فیکم الثّقلین ألا إنّ أحدهما أکبر من الآخر کتاب اللَّه ممدود من السّماء إلى الأرض و عترتی أهل بیتی و إنّهما لن یفترقا حتّى یردا علیّ الحوض.(الحکم الزاهرة با ترجمه انصارى،ص124) من دو چیز گرانبها میان شما باقى مىگذارم. بدانید یکى از این دو از دیگرى بزرگتر است: کتاب خدا که از آسمان به سوى زمین کشیده شده، و عترتم که خاندان منند. این دو از یک دیگر جدا نمىشوند تا در کنار حوض بر من وارد شوند.
کتابنامه: 1. نرم‌افزار گنجینه روایات ، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی 2. نرم‌افزار جامع‌التفاسیر ، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی
[ سه شنبه 100/5/12 ] [ 10:58 عصر ] [ ]
[ نظرات () ]
واقعه ده سال از هجرت خاتم‌الانیباء(ص) گذشته و حضرتش به مکه مکرمه سفر نمود تا حج بگذارد و آداب حج‌گذاردن را به مسلمانان بیاموزد. سال آخر عمر پربرکت پیامبر اکرم(ص) بود و عطر سفر آخرت را استشمام فرموده بود و لذا این حج، حجه‌الوداع بود. حاجیان حج گذاشتند و در جوار رحمت للعالمین در مسیر بازگشت به اوطان خویش بودند. به غدیر خم، اندکی مانده به جحفه در نزدیکی مدینه که رسیدند پیامبر خدا دستور توقف کاروان داد؛ پیش‌رفتگان را فراخواند تا به توقفگاه برگردند و دستور تامل تا نرسیدگان به محل، باز آیند. جمله همسفران که به گواهی تاریخ یکصد هزار نفر بودند بر محور نگین عالم خلقت حلقه زدند. رسول حق بر بلندای جهاز شتران قرار گرفت تا آخرین گام رسالت را در آخرین سفر حج بردارد. آخرین گام رسالت یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ(المائده - 67) اى پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً(به مردم) برسان! و اگر نکنى، رسالت او را انجام ندادهاى! خداوند تو را از(خطرات احتمالى) مردم، نگاه مىدارد؛ و خداوند، جمعیّت کافران(لجوج) را هدایت نمىکند. در غدیر خم یزدان گفت مر پیمبر را کز پی کمال دین شو پذیره حیدر را(ملک‌الشعرای بهار) آری، حضرتش مأمور بود تا گام آخر رسالت را بردارد و «اکمال دین خدا» را ابلاغ نماید. اما آن رسالت چه بود که اگر ابلاغ نمی‌شد، رسالت الهی را انجام نداده بود؟ هدف گام نهایی الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً ...(المائده - 3) امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین(جاودان) شما پذیرفتم... . راستی نعمت خدا که دین اسلام باشد، چگونه کامل می‌شد؟ یعنی رشدش تمام می‌شد و به قول امروزیها به آخر خط می‌رسید؟ یا تنها راه رشد و استمرار افاضه الهی از جانب خداوند تعیین می‌شد؟ بی‌گمان منظور از اکمال، نهایت رشد اسلام و باز ایستادن از رشد نبود؛ بلکه آن رسالتی بود که اگر ابلاغ و اجرا نمی‌شد، کمال دین تحقق پیدا نمی‌کرد. در غدیر خم خطاب آمده ز حق بر مصطفی تا علی را او ولی بر مهتر و کهتر کند(ملک‌الشعرای بهار) این گونه بود که پیامبر خدا بر بلندای ایجادشده از جهاز شتران، دست مولی‌الموحدین حضرت علی(ع) را گرفت و فرمود: مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاه هر کس که من مولای او هستم علی مولای او است. خدایا دوست بدار کسی را که با علی دوست است و دشمن بدار کسی را که با او دشمن است. البته رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) ابتدا از حاضران اقرار گرفت که از خودشان بر آنان اولی است. سپس مهم‌ترین پیام الهی را بیان فرمود. علی(ع) کسیت؟ این سوال پاسخ قطعی ندارد، چرا که دانشمندان مسلمان و غیرمسلمان از معرفی کامل آن حضرت عاجز مانده‌اند. اما به قول شاعر: آب دریا را اگر نتوان کشید پس به قدر تشنگی باید چشید بنا بر این به خود اجاز می‌دهم تا؛ نه قطره‌ای، بلکه به "نانواندازه‌ای" از صفات و ویژگی‌های آن حضرت را، آن هم به صورت محوری برشمارم و بس. علی(ع): 1. نورش قبل از خلقت آدم ابوالبشر خلق شده بود؛ 2. نامش را در ،آسمانها ، علی(ع) نهاده بودند؛ 3. تنها مولود کعبه در عالم بشریت بود؛ 4. نزد پیامبر خدا(ص) تربیت شد؛ 5. اول مسلمان بود؛ 6. چون هارون بود برای رسول‌الله(ص)؛ 7. از آل عبا بود؛ 8. باب شهر علم بود؛ 9. او با حق و حق با او بود؛ 10. امیرالمؤمنین بود؛ 11. صدیق و فاروق بود؛ 12. آقای زاهدان روزگار بود؛ 13. شدیدالسیاسه بود؛ 14. همای رحمت و آیت خدا بود؛ 15. شرافت نسبی داشت؛ 16. خیبرشکن بود؛ 17. سرچشمه علم فقه بود؛ 18. از مردان بزرگ تاریخ انسانیت است که مفهوم و نظریه عدالت هستی و جهان را پایه‌ریزی کرد؛ 19. وصی پیامبر(ص) بود؛ 20. اولین شهید محراب بود؛ 21. ... . آری؛ این گونه بود که علی(ع) وصی رسول‌الله(ص) و جانشین وی شد تا پس از رحلت حضرتش خورشید ولایت و هدایت از طریق سلاله پاک آن حضرت بر سپهر بشریت بتابد و باب هدایت بشر الی‌الابد باز باشد و استمرار دین خدا تضمین. والسلام علی را علی مقتداست است بی‌گمان کنیم بیعتش را جلی و نهان با درود بی‌پایان به روح پرفتوح امام خمینی(ره)، بیعت ناشکستنی‌مان را با امام خامنه‌ای(حفظه‌الله) تجدید می‌کنیم دهه امامت و ولایت بر همه مسلمانان مبارک باد
پاورقی: - "... آدم به جبرئیل گفت این دخترک کیست که از نور جمالش بهشت درخشان شده گفت این فاطمه دختر محمّد یکى از فرزندان تو است که پیامبر آخرالزمان است گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت شوهرش علی بن ابى طالب است پرسید این دو گوشواره چیست گفت دو فرزندش حسن و حسین هستند." (ترجمه جلد هفتم بحارالانوار، ج3) - ارشاد القلوب- ترجمه سلگى، ج2، ص13 - هنگام تولد على علیه السّلام، سى سال از عمر مبارک پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم گذشته بود و سخت على علیه‌السّلام را دوست مىداشت و دستور داد، تا گهواره او را در کنار بسترش قرار دادند و بیشتر اوقات، تربیت و حضانت او به دست مبارک پیامبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم صورت مىگرفت و هنگام نیاز، بدنش را مىشست، و در موقع خوردن شیر، او را در پناه خود مىگرفت و گهوارهاش را مىجنبانید و در بیدارى سرگرمش مىکرد و او را به سینه خود مىگرفت(همان) - به استناد فرازی از خطبه 56(و سبقت الی الایمان) و نقل از "اکثر اهل حدیث و اکثر محققین از اهل سیره" – ابن ابی‌الحدید - حذیفة بن اسید گفت: پیامبر خدا دست علىّ بن ابى طالب (ع) را گرفت و گفت: مژده باد و مژده باد، موسى از پروردگارش خواست که از خاندانش، هارون را وزیر او قرار بدهد و من از پروردگارم مىخواهم که از خاندانم على را وزیر من قرار بدهد (خدایا) به وسیله او کمر مرا محکم کن و او را در کار من شرکت بده.( سیماى امام على علیه السلام در قرآن،ص198) - حدث کساء نقل از جابر ابن عبدالله انصاری(مفاتیح‌الجنان ، شیخ عباس قمی) - رسوال‌الله(ص) : انا مدینه العلم و علی بابها - رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله و سلم : على مع الحق- أو الحق مع على(فضائل الخمسة من الصحاح الستة ج2 ص109) - ابن ابی‌الحدید همان - ابن ابی الحدید - شهریار: علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایه خدا را - پدرش شیخ قریش و رئیس مکه بود . پسرعموی پیامبر(ص) ، همسرش بانوی زنان عالم و ... . - اوحدی مراغه‌ای: فر احمد چو در علی پیوست در خیبر گرفت در یک دست - ابن ابی الحدید - جرج جرداق مسیحی - ابن ابی‌الحدید: ما شک نداریم که علی(ع) وصی رسول الله(ص) بوده است. اگر چه عده‌ای که در نزد ما منسوب به عناد و لجبازی می‌باشند با آن مخالفت می‌کنند".
منابع : 1. جعفریان رسول، تاریخ سیاسی اسلام، ج 2، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ دوم/پائیز 1369 2. طبیبیان حسین، امام علی از دیدگاه ابن ابی‌الحدید، انتشارات کعبه دل، چاپ دوم/1390 3. نرم‌افزار درج مهر، سازمان میراث فرهنگی(سابق) کشور 4. نرم‌افزار گنجینه روایات، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی واقعه ده سال از هجرت خاتم‌الانیباء(ص) گذشته و حضرتش به مکه مکرمه سفر نمود تا حج بگذارد و آداب حج‌گذاردن را به مسلمانان بیاموزد. سال آخر عمر پربرکت پیامبر اکرم(ص) بود و عطر سفر آخرت را استشمام فرموده بود و لذا این حج، حجه‌الوداع بود. حاجیان حج گذاشتند و در جوار رحمت للعالمین در مسیر بازگشت به اوطان خویش بودند. به غدیر خم، اندکی مانده به جحفه در نزدیکی مدینه که رسیدند پیامبر خدا دستور توقف کاروان داد؛ پیش‌رفتگان را فراخواند تا به توقفگاه برگردند و دستور تامل تا نرسیدگان به محل، باز آیند. جمله همسفران که به گواهی تاریخ یکصد هزار نفر بودند بر محور نگین عالم خلقت حلقه زدند. رسول حق بر بلندای جهاز شتران قرار گرفت تا آخرین گام رسالت را در آخرین سفر حج بردارد. آخرین گام رسالت یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ(المائده - 67) اى پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً(به مردم) برسان! و اگر نکنى، رسالت او را انجام ندادهاى! خداوند تو را از(خطرات احتمالى) مردم، نگاه مىدارد؛ و خداوند، جمعیّت کافران(لجوج) را هدایت نمىکند. در غدیر خم یزدان گفت مر پیمبر را کز پی کمال دین شو پذیره حیدر را(ملک‌الشعرای بهار) آری، حضرتش مأمور بود تا گام آخر رسالت را بردارد و «اکمال دین خدا» را ابلاغ نماید. اما آن رسالت چه بود که اگر ابلاغ نمی‌شد، رسالت الهی را انجام نداده بود؟ هدف گام نهایی الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً ...(المائده - 3) امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین(جاودان) شما پذیرفتم... . راستی نعمت خدا که دین اسلام باشد، چگونه کامل می‌شد؟ یعنی رشدش تمام می‌شد و به قول امروزیها به آخر خط می‌رسید؟ یا تنها راه رشد و استمرار افاضه الهی از جانب خداوند تعیین می‌شد؟ بی‌گمان منظور از اکمال، نهایت رشد اسلام و باز ایستادن از رشد نبود؛ بلکه آن رسالتی بود که اگر ابلاغ و اجرا نمی‌شد، کمال دین تحقق پیدا نمی‌کرد. در غدیر خم خطاب آمده ز حق بر مصطفی تا علی را او ولی بر مهتر و کهتر کند(ملک‌الشعرای بهار) این گونه بود که پیامبر خدا بر بلندای ایجادشده از جهاز شتران، دست مولی‌الموحدین حضرت علی(ع) را گرفت و فرمود: مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاه هر کس که من مولای او هستم علی مولای او است. خدایا دوست بدار کسی را که با علی دوست است و دشمن بدار کسی را که با او دشمن است. البته رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) ابتدا از حاضران اقرار گرفت که از خودشان بر آنان اولی است. سپس مهم‌ترین پیام الهی را بیان فرمود. علی(ع) کسیت؟ این سوال پاسخ قطعی ندارد، چرا که دانشمندان مسلمان و غیرمسلمان از معرفی کامل آن حضرت عاجز مانده‌اند. اما به قول شاعر: آب دریا را اگر نتوان کشید پس به قدر تشنگی باید چشید بنا بر این به خود اجاز می‌دهم تا؛ نه قطره‌ای، بلکه به "نانواندازه‌ای" از صفات و ویژگی‌های آن حضرت را، آن هم به صورت محوری برشمارم و بس. علی(ع): 1. نورش قبل از خلقت آدم ابوالبشر خلق شده بود؛ 2. نامش را در ،آسمانها ، علی(ع) نهاده بودند؛ 3. تنها مولود کعبه در عالم بشریت بود؛ 4. نزد پیامبر خدا(ص) تربیت شد؛ 5. اول مسلمان بود؛ 6. چون هارون بود برای رسول‌الله(ص)؛ 7. از آل عبا بود؛ 8. باب شهر علم بود؛ 9. او با حق و حق با او بود؛ 10. امیرالمؤمنین بود؛ 11. صدیق و فاروق بود؛ 12. آقای زاهدان روزگار بود؛ 13. شدیدالسیاسه بود؛ 14. همای رحمت و آیت خدا بود؛ 15. شرافت نسبی داشت؛ 16. خیبرشکن بود؛ 17. سرچشمه علم فقه بود؛ 18. از مردان بزرگ تاریخ انسانیت است که مفهوم و نظریه عدالت هستی و جهان را پایه‌ریزی کرد؛ 19. وصی پیامبر(ص) بود؛ 20. اولین شهید محراب بود؛ 21. ... . آری؛ این گونه بود که علی(ع) وصی رسول‌الله(ص) و جانشین وی شد تا پس از رحلت حضرتش خورشید ولایت و هدایت از طریق سلاله پاک آن حضرت بر سپهر بشریت بتابد و باب هدایت بشر الی‌الابد باز باشد و استمرار دین خدا تضمین. والسلام علی را علی مقتداست است بی‌گمان کنیم بیعتش را جلی و نهان با درود بی‌پایان به روح پرفتوح امام خمینی(ره)، بیعت ناشکستنی‌مان را با امام خامنه‌ای(حفظه‌الله) تجدید می‌کنیم دهه امامت و ولایت بر همه مسلمانان مبارک باد
پاورقی: - "... آدم به جبرئیل گفت این دخترک کیست که از نور جمالش بهشت درخشان شده گفت این فاطمه دختر محمّد یکى از فرزندان تو است که پیامبر آخرالزمان است گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت شوهرش علی بن ابى طالب است پرسید این دو گوشواره چیست گفت دو فرزندش حسن و حسین هستند." (ترجمه جلد هفتم بحارالانوار، ج3) - ارشاد القلوب- ترجمه سلگى، ج2، ص13 - هنگام تولد على علیه السّلام، سى سال از عمر مبارک پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم گذشته بود و سخت على علیه‌السّلام را دوست مىداشت و دستور داد، تا گهواره او را در کنار بسترش قرار دادند و بیشتر اوقات، تربیت و حضانت او به دست مبارک پیامبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم صورت مىگرفت و هنگام نیاز، بدنش را مىشست، و در موقع خوردن شیر، او را در پناه خود مىگرفت و گهوارهاش را مىجنبانید و در بیدارى سرگرمش مىکرد و او را به سینه خود مىگرفت(همان) - به استناد فرازی از خطبه 56(و سبقت الی الایمان) و نقل از "اکثر اهل حدیث و اکثر محققین از اهل سیره" – ابن ابی‌الحدید - حذیفة بن اسید گفت: پیامبر خدا دست علىّ بن ابى طالب (ع) را گرفت و گفت: مژده باد و مژده باد، موسى از پروردگارش خواست که از خاندانش، هارون را وزیر او قرار بدهد و من از پروردگارم مىخواهم که از خاندانم على را وزیر من قرار بدهد (خدایا) به وسیله او کمر مرا محکم کن و او را در کار من شرکت بده.( سیماى امام على علیه السلام در قرآن،ص198) - حدث کساء نقل از جابر ابن عبدالله انصاری(مفاتیح‌الجنان ، شیخ عباس قمی) - رسوال‌الله(ص) : انا مدینه العلم و علی بابها - رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله و سلم : على مع الحق- أو الحق مع على(فضائل الخمسة من الصحاح الستة ج2 ص109) - ابن ابی‌الحدید همان - ابن ابی الحدید - شهریار: علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایه خدا را - پدرش شیخ قریش و رئیس مکه بود . پسرعموی پیامبر(ص) ، همسرش بانوی زنان عالم و ... . - اوحدی مراغه‌ای: فر احمد چو در علی پیوست در خیبر گرفت در یک دست - ابن ابی الحدید - جرج جرداق مسیحی - ابن ابی‌الحدید: ما شک نداریم که علی(ع) وصی رسول الله(ص) بوده است. اگر چه عده‌ای که در نزد ما منسوب به عناد و لجبازی می‌باشند با آن مخالفت می‌کنند". منابع : 1. جعفریان رسول، تاریخ سیاسی اسلام، ج 2، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ دوم/پائیز 1369 2. طبیبیان حسین، امام علی از دیدگاه ابن ابی‌الحدید، انتشارات کعبه دل، چاپ دوم/1390 3. نرم‌افزار درج مهر، سازمان میراث فرهنگی(سابق) کشور 4. نرم‌افزار گنجینه روایات، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی
[ سه شنبه 100/5/5 ] [ 9:59 عصر ] [ ]
[ نظرات () ]
به نام "پیونددهنده دل‌ها" کاغذ و قلم برداشتم تا در باره یک "واقعه آسمانی" که در زمین به وقوع پیوسته است یادداشتی بنگارم ، واقعه‌ای که دو انسان کامل موضوع آن بوده‌اند ؛ یکی را تاریخ با ده‌ها خصیصه و ویژگی می‌شناسد از جمله : 1 - صدیق و فاروق ؛ 2 - سبقت الی‌الایمان ؛ 3 - شجاع و مجاهد ؛ 4 - سخی و زاهد ؛ 5 - دارای شرافت نسبی ؛ 6 - شدیدالسیاسه ؛ 7 - سرچشمه ریشه و پایه علم فقه که هر فقیهی جیره‌خوار او بوده است ؛ 8 - ... ؛ و آن دیگری نیز با خصایص و ویژگی‌های بسیار از جمله : 1 - اگر او نبود ، پدرش خلق نمی‌شد ؛ 2 - مادرِ پدر بود ؛ 3 - کوثرِ پدر بود ؛ 4 - شوهرش دروازه شهر علم بود ؛ و ... ؛ و بالاخره به مطلبی از نویسنده مشهور مسیحی رسیدم که گفته است : "من تاکنون شش جلد کتاب در این‌باره]زوج[ نوشته‌ام و با این حال احساس می‌کنم که به حقیقتِ آن حضرت دست نیافته و نتوانسته‌ام هر آنچه را که می‌خواهم در مورد آن حضرت بگویم و جمع کنم، پس این‌که بخواهم آنها را در این‌جا با دو یا سه جمله بیان کنم کاری دشوار است." این بود که قلم برنهادم و از خود شرم کردم که ... ؟! اول ذی الحجه ، سالروز ازدواج آسمانی فرشته الهی که برای مادری پدرش که پدر او را "پاره تن" خویش نامید با "اول مؤمن" و "وزیر بهانه خلقت عالم" ،بر زمینیان و آسمانیان مبارک باد.
[ یکشنبه 100/4/20 ] [ 10:55 عصر ] [ ]
[ نظرات () ]
سابقه اسائه ادب به قبور ائمه هدی و صحابه بسم‌الله المنتقم مقدمه وقتی هند(همسر ابوسفیان) در سال سوم هجرت - در جنگ احد - سینه حمزه سیدالشهداء(عموی پیامبر(ص)) را شکافت تا با خوردن جگر آن شهید اوج تنفر خود را از اسلام نشان دهد، شاید انتظار داشت که کم‌تر از نیم قرن بعد جنازه نوه بزرگ رسول خدا حضرت امام حسن مجتبی(ع) را در مدینه تیرباران کنند؛ اما شاید احتمال نمی‌داد رفتار وحشیانه وی در تاریخ تکرار شود و بیایند کسانی که به دستور عباسیان و آل سعود در قرن‌ها بعد به قبور مطهر همسر رسول‌الله(حضرت خدیجه سلام‌الله) و عموی آن حضرت (ابوطالب) در مکه مکرمه و فرزندانش در مدینه و کربلا و سامراء و صحابی‌اش در سوریه اسائه ادب و بی‌حرمتی کنند؛ اما این اتفاق افتاد و تاریخ تکرار شد. شاید اینان فرزندان ناخلف آن جگرخوارند که وحشیگری در خونشان موج می‌زند و بی‌مهابا با حمله به قبور مطهر و شریف ائمه هدی(ع) و اولیاء آن حضرات در صدد انتقامگیری از رسول گرامی اسلام(ص) برآمده‌اند: 1 - با مراجعه به تاریخ به نظر می‌رسد بنیانگذار جسارت به قبور ائمه هدی علیهم‌السلام متوکل عباسی باشد که به دستور او طی بیست سال هفده بار قبر شریف حضرت امام حسین(ع) را تخریب کردند. این اتفاق وحشیانه که منجر به شکافتن قبر شریف آن حضرت و آب گرفتن و شخم زدن آن شد، در سالهای 237 و 247 هجری قمری رخ داده است. 2 - وهابیان در سال 1216 هجری قمری به کربلا حمله کردند. متجرین خشک‌مغز وهابی در این تهاجم که ده سال ادامه داشت؛ شهر را غارت، مردم را قتل عام و قبر مطهر حضرت امام حسین(ع) را خراب کردند. یک بار هم "امیر مسعود" در سال 1225 هـ .ق با سپاهى متشکل از 20 هزار جنگجوى وهابى به نجف و از آنجا به کربلا تاختند. 3 - وهابیان در سال 1221 هجری قمری بخشی از بناهای قبرستان بقیع را ویران نمودند و سپس با تکمیل سلطه خود بر حجاز در سالهای 1343 و 1344هـ .ق نه تنها در مدینه، بلکه در هرجا گنبد و بارگاه و زیارتگاهی بود، به ویرانی آن اقدام کردند. مهاجمان مسلح طی یک سال به تخریب آثاری چون قبر عبدالله ابن عباس، ابوطالب و حضرت خدیجه رحمه الله علیهما و زادگاه پیامبراسلام (ص) و فاطمه زهرا (س) در مکه و قبه و قبور موجود در قبرستان بقیع و هم چنین مسجد و قبر حضرت حمزه سیدالشهداء در احد پرداختند. آنان هیچ قبر و ضریحی را استثنا نکرده‌اند، بلکه قبر پیامبر(ص) از آن جهت که بیشتر مورد احترام و علاقه مردم است، از دیدگاه آنها و از نظر دلایل وهابیان، اولی به خرابی بوده و هست و در حال حاضر نیز اگر ملاحظات سیاسی مانع نشود ، حتماً قبر پیامبر(ص) را نیز ویران می‌کنند! 4 – در عصر حاضر نیز، حکومت بعثى عراق براى در هم کوبیدن حرکت انقلابى شیعیان در سال 1370 هجری شمسی با انواع سلاحها مردم را در نجف و کربلا به خاک و خون کشید و با توپخانه، گنبد و بارگاه امام حسین(علیهالسلام) را مورد هجوم قرار داد. وهابیان در عصر حاضر نیز در سالهای 1383 و 1386 هجری شمسی دو مرحله حرمین عسگریین را مورد هجوم وحشیانه خود قرار دادند. تروریستهای وهابی ابتدا گنبد و بعد مناره‌ها و سرداب غیبت امام زمان(عج) منفجر کردند که به فروریختن آنها منجر شد. 5 – در آخرین اقدام وحشیانه نیز نو وهابیان با تخریب قبر شریف حجر بن عدی - صحابی پیامبر اعظم(ص) و یار حضرت امام علی(ع) – در سوریه ، تحجر و خشک‌مغزی خود را به اثبات رساندند.
منابع 1. پیشینه و عقاید وهابیت 2. دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای(www.farsi.Khamenei.ir) 3. نرم‌افزار گنجینه روایات، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی به نقل از زندگانی حضرت امام حسین(ع)، محمدجواد نجفی
[ چهارشنبه 100/2/29 ] [ 10:0 عصر ] [ ]
[ نظرات () ]
[ چهارشنبه 100/2/22 ] [ 11:13 عصر ] [ ]
[ نظرات () ]
نامردان مکتب تحجر و جهالت مردی را تکفیر کردند که: · آن‌قدر برای او فضیلت ذکر کرده‌اند که زمین و آسمان را پر کرده است؛ · هرگاه جایگاه و حقیقت خویش را برای مردم آشکار کند، در برابر او به سجده خواهند افتاد؛ · نمی‌توان او را که هر چه خوبی هست مال او است، دوست نداشت؛ · با ب مدینه علم بود و با روح کلی، پیوند تام داشت؛ · مردم عرب درکش نکردند، ایرانیها او را گرانبها تشخیص دادند؛ · سرپرست حقیقی و مربی الهی بود؛ و پیامبر اعظم(ص) در وصف این بی‌نهایت فرمود: دروغ می‌گوید کسی که گمان می‌برد مرا دوست دارد؛ ولی با علی(ع) دشمن است. شهادت آن بی‌نهایت بر همه مردمان عالم تسلیت باد - امام شافعی: در شگفتم از مردی که دشمنان، کینه‌توزانه فضایلش را پنهان داشتند و دوستان از ترس، آشکار نکردند. با این حال آن‌قدر فضیلت برای او ذکر شده است که زمین و آسمان را پر کرده است. - محمد بن ادریس، از بزرگان مذهب شافعی: هرگاه علی جایگاه و حقیقت خویش را برای مردم آشکار کند، هر آینه مردم دست دسته در برابر او به سجده خواهند افتاد. شافعی مرد و عاقبت نفهمید علی(ع) پروردگار او است یا پروردگارش خدای او است؛ - کارلیل فیلسوف انگلیسی: ما نمی‌توانیم علی را دوست نداشته باشیم و به وی عشق نورزیم؛ زیرا هرچه خوبی هست که ما آن را دوست داریم، همه در علی جمع بوده است. - لامنس مستشرق معروف: علمای اسلام از مخالف و موافق، از دوست و دشمن، مفتخرند که گفتار خود را به علی(ع) مستند دارند؛ چه گفتار او، حجت قطعی داشت و او، باب مدینه علم بود و با روح کلی پیوند تام داشت. - جبران خلیل: علی بن ابیطالب(ع) شهید عظمت خویش گشت. مردم عرب حقیقت مقام او را درک نکردند؛ تا گروهی از مردم همسایه آنها ایران، برخاسته، این گوهر گرانبها را از سنگ تشخیص داده، او را شناختند. - ژنرال سر پرسی سایکس، کارگزار سیاسی انگلیس در ایران: این که اهالی ایران در او مقام ولایت قائل شده و او را به اصطلاح سرپرست حقیقی و مربی الهی می‌دانند، واقعا این عقیده قابل تحسین و شایان بسی تمجید است؛ اگر چه مقام و مرتبه او خیلی بالاتر از این‌هاست.
[ سه شنبه 100/2/14 ] [ 4:19 صبح ] [ ]
[ نظرات () ]
تحجر و خشک‌مغزی همیشه تاریخ در مقابل بصیرت و آگاهی قرار داشته و متحجرین و خشک‌مغزها هیچ وقت آگاهی‌دهندگان و آموزگاران را بر نمی‌تابیدند و در صدد حذف آنان بوده‌اند. حذف معنوی از طریق ترور شخصیت و یا حذف جسمانی با ترور وجود جسمانیشان. نوزدهم رمضان سال 40 هجری قمری خنجر نفاق از نیام تحجر بر آمد و بر فرق «دروازه شهر علم»، امیر مؤمنان حضرت علی(ع) نشست تا به خیال خام متحجرین باب علم و آگاهی به روی خلق الله بسته شود. نوزدهم ماه رمضان امسال مصادف است با دوازده اردیبهشت، روزی از جنس رمضان سال 40 هجری قمری. در روز دوازدهم اردیبهشت سال 1358معلمی نمونه، اسوه و «ثمره عمر» معمار کبیر انقلاب اسلامی به دست متحجرین وقت که بر خود نام بی‌مسمای «فرقان» نهاده بودند ترور شد و به شهادت رسید. مرتضی «عِندَه رَبَّهِم یّرزَقون» شد و متجرین تروریست «فی الدَّرک الاسفل مِنَ النّار». چرا که طبق وعده الهی؛ باطل رفتنی است و حق ماندگار.(...إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقا...). انشاء‌الله سالروز شهادت علامه آیت‌الله مرتضی مطهری(ره) و روز معلم بر همه معلمان و آموزگاران ایران مبارک باد. بر روح آن معلم سفر کرده متنعم در سفره الهی درود می‌فرستیم و بر دستان همه معلمان بوسه شاگردی می‌زنیم.
[ شنبه 100/2/11 ] [ 9:30 عصر ] [ ]
[ نظرات () ]
روایت شده است که عمرو بن عاص به معاویه گفت: حسن بن على مردى است با حیا و هنگامى که بر فراز منبر برود و مردم با تندى به او نگاه کنند، خجل گردیده و کلامش را قطع مىکند. پس اجازه بده او به منبر برود. معاویه، خطاب به امام حسن- علیه السّلام- گفت: اى ابا محمّد! برو منبر و ما را موعظه کن. حضرت، منبر رفت و حمد و ثناى خداى را به جا آورد و بر جدّش درود فرستاد و سپس فرمود: اى مردم! هر کس مرا شناخته که شناخته و هر کس مرا نمىشناسد پس بداند که من حسن فرزند على، فرزند بانوى زنان عالم فاطمه دختر رسول خدا، فرزند رسول خدا، فرزند نبى خدا، فرزند سراج منیر، فرزند بشیر نذیر، فرزند رحمة للعالمین، فرزند کسى که بر جنّ و انس بر انگیخته شده، فرزند بهترین مردمان بعد از رسول خدا، فرزند صاحب فضائل، فرزند صاحب معجزات و دلایل، فرزند امیر مؤمنان هستم. و من کسى هستم که از حقّم باز داشته شدهام. من و برادرم، دو آقاى جوانان اهل بهشت هستیم و من زاده رکن و مقامم و من زاده مکّه و منى، مشعر و عرفاتم. معاویه، خشمگین شد و گفت: این مطالب را رها کن و در توصیف خرما سخن بگو! حضرت فرمود: باد آن را بارور مىکند و گرما مىرساندش و سرماى شب، آن را مرغوب مىکند. سپس به کلام سابقش برگشته و فرمود: من زاده شفیع و مطاعم، من فرزند کسى هستم که ملائکه در کنار او جنگ کرده‌اند. من پسر کسى هستم که قریش در مقابل او سر فرود آوردند. و من پسر امام مردم و زاده رسول خدا- صلّى اللَّه علیه و آله- هستم. در این هنگام، معاویه از آشوب مردم ترسید و گفت: اى ابا محمّد! بس است! از منبر پایین بیا، آنچه بیان کردى براى ما کافى است. آن گاه حضرت از منبر پایین آمد. معاویه گفت: گمان کردم مىخواهى خلیفه شوى، تو را چه به خلافت!!! امام فرمود: خلیفه، کسى است که عمل به کتاب خدا و سنّت پیامبرش نماید، نه کسى که ظلم کند و تعطیل سنّت پیامبر نماید و دنیا را پدر و مادر خویش گیرد. نیمه رمضان، سالروز میلاد امام حسن مجتبی (ع) مبارک باد منبع: جلوه?هاى اعجاز معصومین علیهم السلام، ص: 188 و 189
[ دوشنبه 100/2/6 ] [ 5:58 عصر ] [ ]
[ نظرات () ]
قبرستان ابوطالب - قبر شریف حضرت خدیجه(س) - دیروز بانوی ثروتمند مکه به پیشنهاد ابوطالب، غلامش «میسره» و همه مال‌التجاره را در اختیار «محمد امین» قرار داد تا به تجارت بپردازد. کاروان بازگشت و میسره از جلوه‌های سفر با محمد امین برای خدیجه گفت. ابوطالب بانوی ثروتمند مکه را برای بردرزاده‌اش خواستگاری کرد و خطبه عقدشان را جاری ساخت. از آن پس خدیجه انیس مونس «محمد امین» گردید و چون محمد به رسالت خدا برگزیده شد، ساعاتی بعد اولین ایمان‌آورنده به دینش شد و همه داشته‌هایش را در آن راه بخشید. خدیجه مادر امت و «ام‌المؤمنین» بود و رسول‌الله (ص) در حیات آن فداکار، همسر دیگری برنگزید و چون درگذشت، ملول و محزون شد و بسیار یاد او می‌کرد. وصف ام‌المؤمنین خدیجه(س) در این مقال نگنجد، لاجرم به اشارتی بسنده می‌شود و ... . 1. اول مسلمان روایت است که پیغمبر (ص) روز دوشنبه مبعوث گردید و خدیجه در همان روز مسلمان شد و على (ع) در روز سهشنبه،... و نیز از انس بن مالک است که پیغمبر (ص) روز دوشنبه مبعوث شد و خدیجه در پایان همان روز مسلمان شد و على (ع) در روز سهشنبه. 2. صاحب فضل و قدر فضل او مورد اتفاق است و قدرش مورد تردید نیست و او نخست کس است که به رسول خدا(ص) ایمان آورده و همه مالش را در راه آن حضرت خرج کرده و پیغمبر(ص) بسیار یاد او می‌کرد و او را می‌ستود و می‌فرمود: هیچ مالى چون مال او به من سود نبخشید و خدایش از او فرزندى گرامى به وى روزى کرد و تا خدیجه زنده بود آن حضرت به احترام او زن دیگرى نگرفت. 3. جایگاه حضرت خدیجه در بهشت امام صادق (ع) فرمود: وقتى که خدیجه وفات کرد، حضرت فاطمه (س) خودش را به پیامبر مىچسباند و پیرامون او مىچرخید و مىگفت: بابا! مادرم کجاست؟ و پیامبر نیز پاسخى نمىداد. ولى پیوسته فاطمه (س) مىگفت: بابا! مادرم کجاست؟ و پیامبر نمىدانست در پاسخ او چه بگوید. ناگهان جبرئیل فرود آمد و گفت: خدایت دستور مىدهد که به فاطمه سلام برسانى و بگویى که مادرت در قصبهاى است که گره‌هایش از طلا و ستونش از یاقوت سرخ مىباشد و در کنار «آسیه» همسر فرعون و «مریم» دختر عمران قرار دارد. حضرت فاطمه (س) نیز در پاسخ گفت: «ان اللَّه هو السّلام و منه السّلام و الیه السّلام». پیامبر در باره او فرمود: «خیر نساء الجنّة خدیجة بنت خویلد» یعنی بهترین زنان بهشت خدیجه دختر خویلد است. 4. از مائده آسمانی تناول می‌کرد براى خدیجه مانند مریم مائده آسمانى نازل مىشد. چنان که بخارى در صحیح خود از ابوهریره روایت کرده است که جبرئیل بر پیامبر نازل شد و ظرفى از بهشت آورد که طعام و شراب بهشتى بود و گفت: اى رسول خدا این مائده مال خدیجه است از طرف پروردگارش و من، به او سلام برسان و به او مژده بده به یک قصرى در بهشت که در آنجا سر و صدا و مشقت نیست.
قبرستان ابوطالب - قبر شریف حضرت خدیجه(س) - امروز در حاکمیت وهابیت 5. وفات ام‌المؤمنین؛ مصیبت بزرگ پیامبر(ص) خدیجه نخستین زنى بود که به پیامبر ایمان آورد و نماز خواند در اسلام از روایت اخبار و احادیث وحى و نبوت است، بسیارى از زنان اسلام از او نقل اخبار طلوع اسلام را نمودند خدیجه با بذل احساسات و عواطف و کمک مادى خود اسلام را یارى کرد. خدیجه با این صفات عالى در آسمان زن ستاره درخشانى شد و چشم همه زنان به وجود او روشن بود و به اعتراف تمام فرق اسلامى یک رکن پیشرفت اسلام بر دوش خدیجه بود و در اثر خدمت و فداکارى او پیغمبر توفیق حاصل کرد و به همین جهت به حق لقب «ام‌المؤمنین» به خود گرفت. به روایت ابن اسعد از حکیم بن حزام خدیجه(س) در ماه رمضان سال دهم نبوت وقتی شست و پنج سال داشت، وفات کرد. پیامبر(ص) شخصا پیکر آن حضرت را در «حجون» قبرستان مکه «جنه المعلی» دفن کرد. این بود که درگذشت خدیجه براى پیامبر(ص) مصیبتى بزرگ بود زیرا خدیجه وزنه زندگى پیامبر خدا بود و به احترام او بسیارى به پیامبر احترام مىکردند، یا متعرض او نمىشدند ولى پس از او در مقام قتل او بر آمدند خدیجه به دست پیامبر به خاک سپرده شد و رسول خدا خود در قبر خدیجه رفت و در حق او دعا کرد و طلب مغفرت نمود و او را در "حجون" قبرستان مکه «جنة المعلى» دفن کرد. خدیجه بهترین انیس پیغمبر (ص) و قوىترین مددکار روز سختى بود او در شدائد و دشواریهاى اسلام موجب تسلى خاطر پیغمبر گردید و از بذل مال خود دریغ نمىداشت و با آن قدرت مالى و شهرت مقامى که داشت با زجر و تهدید و تبعید شوهر ساخت و لذا رسول خدا بسیار او را دوست مىداشت. عایشه مىگوید: هر وقت پیغمبر به یاد خدیجه مىافتاد ملول و محزون مىشد و براى او طلب مغفرت مىکرد. دهم رمضان، سالروز وفات "مادر امت" حضرت خدیجه سلام‌الله علیها به محضر قائم آل محمد(ص) و مسلمان جهان تسلیت باد
منبع : نرم‌افزار گنجینه روایات، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی
پانوشت - جلوههاى اعجاز معصومین علیهم السلام، ص112 - الطرائف، ترجمه داود الهامى، ص 443 - گنجینه معارف شیعه، ترجمه کنز الفوائد و التعجب،ج1، ص 305 - همان، ص 306 همان، ص 327 - جلوههاى اعجاز معصومین علیهم السلام، ص390 - الطرائف، ترجمه داود الهامى، ص442 - همان، ص442 - همان، ص 443 [ پنج شنبه 100/2/2 ] [ 5:26 عصر ] [ ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
.jpg)
.jpg)