میلاد تنها مولود کعبه مبارک باد

سخن گفتن از اقیانوس بی‌کرانه معارف و کمالات حقیقت جاودانه تاریخ، حضرت علىّ علیه‌السّلام و ترسیم و تبیین ابعاد وجودى چنین شخصیت بی‌نظیرى تنها از عهده خالق هستى و نفوس مقدّس معصومان(علیهم‌السلام) برمى‏آید و بس.

لذا این سطور صرفا به منظور ابراز ارادت و در حد یک پیام تبریک به مناسبت سال‌روز میلاد مولود کعبه حضرت امام علی(ع) به رشته تحریر در آمده است و بس. و الا فقط شمردن ویژگیها و خصایص انسان کاملی که دوست و دشمن از شرح آن ابراز عجز کرده‌اند، نه در وسع این ناچیز است و نه جای آن در این مقال.

دیوار کعبه فقط برای فقط یک بار باذن‌الله، تنها برای یک بانوی باردار شکافت و آن هم روز سیزده رجب سال سی‌ام عامل‌الفیل[1] بود. آن بانو فاطمه بنت اسد(س)، همسر ابوطالب(ع) و آن مولود نیز کسی بود که:

1. نورش قبل از خلقت آدم ابوالبشر خلق شده بود[2]؛

2. نامش را در آسمانها علی(ع) نهاده بودند[3]؛

3. نزد پیامبر خدا(ص) تربیت شد[4]؛

4. اول مسلمان بود[5]؛

5. تنها او بود که در لیل المبیت(شب هجرت پیامبر(ص)) در بستر پیامبر خوابید[6]؛

6. در سال سوم هجرت، تنها او بود که به ندای پیامبر(ص) برای یاری‌اش لبیک گفت؛

7. چون هارون بود برای رسول‌الله(ص)[7]؛

8. از آل عبا بود[8]؛

9. فقط او بود که غیر از فرزندان پیامبر(ص) در مباهله شرکت داشت[9] ؛

10. بابِ شهر علم بود[10]؛

11. او با حق و حق با او بود[11]؛

12. امیرالمؤمنین بود[12]؛

13. صدیق و فاروق بود[13]؛

14. آقای زاهدان روزگار بود[14]؛

15. شدیدالسیاسه بود؛

16. همای رحمت و آیت خدا بود؛

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایه خدا را(شهریار)

17. شرافت نسبی داشت[15]؛

18. خیبرشکن بود؛

فرُ احمد چو در علی پیوست

در خیبر گرفت در دست(اوحدی مراغه‌ای)

19. سرچشمه علم فقه بود[16]؛

20. از مردان بزرگ تاریخ انسانیت است که مفهوم و نظریه عدالت هستی و جهان را پایه‌ریزی کرد[17]؛

21. وصی پیامبر(ص) بود[18]؛

22. اول امام بود و تنها از پشت او یازده ستاره آسمان امامت و ولایت به وجود آمدند؛

23. اولین شهید محراب بود؛

24. قَسِیمُ الْجَنَّةِ وَ النَّار[19]؛

25. ... .

سالروز میلاد مولود کعبه که به حق روز پدر می‌باشد، بر همه مسلمانان، به خصوص مردان و پدران مبارک باد

منابع

1 - نرم‌افزار درج مهر، سازمان میراث فرهنگی(سابق) کشور

2 - نرم‌افزار گنجینه روایات، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی

3 - طبیبیان حسین، امام علی از دیدگاه ابن ابی‌الحدید، انتشارات کعبه دل ، چاپ دوم/1390

پانوشت 

[1] - على علیه السّلام در روز جمعه، سیزدهم ماه رجب، سى سال پس از "عام الفیل" ، دیده به جهان گشود و پیش از او و پس از او هیچ کس در خانه خدا متولد نشد، تا خداوند به این وسیله عظمت و مقام او را بنمایاند.( ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج‏2، ص13)

[2] - "... آدم به جبرئیل گفت این دخترک کیست که از نور جمالش بهشت درخشان شده گفت این فاطمه دختر محمّد یکى از فرزندان تو است که پیامبر آخرالزمان است گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت شوهرش علی بن ابى طالب است پرسید این دو گوشواره چیست گفت دو فرزندش حسن و حسین هستند." (ترجمه جلد هفتم بحارالانوار، ج‏3)

[3] - ارشاد القلوب- ترجمه سلگى، ج‏2، ص13

[4] - هنگام تولد على علیه السّلام، سى سال از عمر مبارک پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم گذشته بود و سخت على علیه‌السّلام را دوست مى‏داشت و دستور داد، تا گهواره او را در کنار بسترش قرار دادند و بیشتر اوقات، تربیت و حضانت او به دست مبارک پیامبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم صورت مى‏گرفت و هنگام نیاز، بدنش را مى‏شست، و در موقع خوردن شیر، او را در پناه خود مى‏گرفت و گهواره‏اش را مى‏جنبانید و در بیدارى سرگرمش مى‏کرد و او را به سینه خود مى‏گرفت(همان)

[5] - به استناد فرازی از خطبه 56(و سبقت الی الایمان) و نقل از "اکثر اهل حدیث و اکثر محققین از اهل سیره" - ابن ابی‌الحدید

[6] - ]فخر رازى در تفسیر کبیر[ ذیل تفسیر آیه شریفه وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ (سوره بقره، آیه 207)؛ در میان مردم برخى از کسانى هستند که به منظور به دست آوردن خرسندى خداى تعالى خود را مى‏فروشند؛ و خدا نسبت به بندگان مهربان و رؤف است. مى‏نویسد: این آیه در شأن حضرت على بن ابیطالب علیه السّلام نازل شده است و این پیش‌آمد در هنگامى اتفاق افتاد که حضرت على علیه السّلام در شبى که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله عازم غار ثور بوده است، به جاى ایشان، در بستر پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله خوابید. و مى‏گوید: در روایت آمده است، شبى که حضرت، در بستر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله، خوابیده بود، "جبرئیل" در بالا سر آن حضرت و "میکائیل" در پایین پاى آن حضرت حضور داشتند؛ "جبرئیل" در این هنگام فریاد مى‏زد: خوشا به حال تو، آفرین به وفاى تو، اى پسر ابوطالب! که خدا به وجود تو، بر فرشتگان مباهات مى‏کند و آیه وَ مِنَ النَّاسِ ... در آن موقع نازل شد.(فضائل پنج تن علیهم‌السلام در صحاح ششگانه اهل سنت، ج‏3،ص160)

[7] - حذیفة بن اسید گفت: پیامبر خدا دست علىّ بن ابى طالب (ع) را گرفت و گفت:

مژده باد و مژده باد، موسى از پروردگارش خواست که از خاندانش، هارون را وزیر او قرار بدهد و من از پروردگارم مى‏خواهم که از خاندانم على را وزیر من قرار بدهد  (خدایا) به وسیله او کمر مرا محکم کن و او را در کار من شرکت بده.( سیماى امام على علیه السلام در قرآن،ص198)

[8] - حدث کساء نقل از جابر ابن عبدالله انصاری(مفاتیح‌الجنان ، شیخ عباس قمی)

[9] - و آیة المباهلة النازلة فى مباهلة النبى صلى اللّه علیه (و آله) و سلم بعلى و فاطمة و الحسن و الحسین علیهم السلام، و هل أتى النازلة فى علی و فاطمة(فضائل الخمسة من الصحاح الستة، ج‏1، ص265)

[10] - رسوال‌الله(ص) : انا مدینه العلم و علی بابها

[11] - رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله و سلم : على مع الحق- أو الحق مع على(فضائل الخمسة من الصحاح الستة ج‏2، ص109)

[12] - ابن ابی‌الحدید

[13] همان

[14] - ابن ابی الحدید

[15] - پدرش شیخ قریش و رئیس مکه بود . پسرعموی پیامبر(ص) ، همسرش بانوی زنان عالم و ... .

[16] - ابن ابی الحدید

[17] - جرج جرداق مسیحی

[18] - ابن ابی‌الحدید : ما شک نداریم که علی(ع) وصی رسول الله(ص) بوده است . اگر چه عده‌ای که در نزد ما منسوب به عناد و لجبازی می‌باشند با آن مخالفت می‌کنند".

[19] - الامالی صدوق، ص 89