ارمغان اردیبهشت(دیاری گولان)

(بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی پیرامون اتحاد و انسجام ، در سفر به کردستان)

بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه

قدرت‌های استکباری در طول دهه‌ها و سده‌های گذشته با هدف کاهش قدرت دنیای اسلام، توطئه‌های متعددی را طراحی و در سرزمین‌های اسلامی اجرا کرده‌اند . تجزیه‌ی کشورهای اسلامی ؛ ایجاد غده‌ی سرطانی اسرائیل در سرزمین عربی - اسلامی ؛ مذهب‌سازی و مسلک‌سازی ؛ ایجاد اختلاف بین شیعه و سنی و جهت‌دهی افکار عمومی دنیا بر ضد اسلام و مسلمانان از جمله مهم‌ترین توطئه‌های آنان است .

در کشور پهناور ایران اقوام مختلفی زندگی می‌کنند. مردمی با قومیت ؛ ترک ، کرد ، بلوچ ، ترکمن، فارس ، آذری ، طالشی ، عرب و ... سال‌ها و قرن‌‌ها در کنار هم خوشی‌ها و سختی‌ها را تجربه کرده و دست در دست یکدیگر از کشور و ملیت خود دفاع کرده‌اند.

نمونه و مصداق بارز این پیوستگی و اتحاد ، دفاع جانانه‌ هشت ساله از تمامیت ارضی ایران در مقابل تهاجم ناجوانمردانه صدام با پشتیبانی همان‌هایی که امروز آمدند صدام را دستگیر و اعدام کردند تا دموکراسی را برای مردم عراق به ارمغان بیاورند است . و البته هم‌آنان که دموکراسی را برای ایران نیز خواهانند و نقشه تجزیه‌ ایران و جداسازی قومیت‌ها را به منظور اهداء دموکراسی پیشنهاد کرده‌اند.

در ایران اسلامی ؛ فِرَق مختلف شیعه و همچنین فِرَق اهل سنت ساکن هستند . سنی‌ها و شیعه‌هایی که قرن‌هاست با همدیگر منسجم هستند و اجازه‌ی نفوذ توطئه‌گران را به درون جامعه خود نداده‌اند.[1]

مقام معظم رهبری (مد ظله‌العالی) با دوراندیشی و آینده‌نگری ، سال 1386 را سال "اتحاد و انسجام اسلامی" نامگذاری فرمود . علاوه بر آن در سفر پربرکت اردیبهشت سال 1388 به استان کردستان نیز به کرات و در سخنرانی‌های مختلف در باره‌‌ی توطئه‌های دشمنان ایران اسلامی و دنیای اسلام و در مقابل ؛ پیرامون اهمیت و ضرورت اجتناب‌ناپذیر اتحاد بین اقوام ایرانی و انسجام پیروان مذاهب تشیع و تسنن ایراد سخن فرموده[2] که حول دو محور اساسی "اتحاد" و "انسجام"، جمع‌آوری و در این مجموعه با عنوان "ارمغان اردیبهشت(دیار گلان)" ارائه شده است . این مقاله با فاصله کمی بعد از سفر پربرکت مقام معظم رهبری تهیه شد و قرار بود همراه با ترجمه کردی و به همت اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کردستان چاپ و منتشر شود که در اولین سالگرد سفر ، ماکت آن نیز رسما رونمایی شد  ولی به چاپ نرسید که اینک در سومین سالگرد آن روزهای به‌یادماندنی به بازخوانی آن می‌پردازیم .

سنندج 1391

1 - سیاست خباثت‌آلود جدایی اقوام ایرانی 

"عزیزان من!  یک سیاست خباثت‌آلودی از آغاز انقلاب سعی کرد اقوام ایرانی را از یکدیگر جدا کند و با بهانه‌های مختلف ، پیکره‌ی عظیم ملت ایران را تکه تکه کند . با هر قومی از اقوام متنوع ایرانی -  فارس، ترک، کرد، عرب، بلوچ، ترکمن، لر -  جداگانه یک تلقین شیطانی را در میان می‌گذاشتند تا دل‌ها را از هم چرکین کنند . به تهرانی و اصفهانی چیزی می‌گفتند، به بلوچ بلوچستانی - که من قبل از انقلاب مدتی را در میان آنها گذراندم - حرفی می‌زدند و در کردستان سخن دیگری می‌گفتند. خیلی هوشیاری لازم بود تا ملت ایران بتواند برای ادای رسالت بزرگ خود - که به برکت برافراشتن پرچم اسلام بر دوش این ملت قرار گرفته بود - قیام کند و رسالتش را انجام بدهد. ملت ایران در اکناف این کشور بزرگ مجاهدات زیادی کردند و شما مردم کردستان سهم خود را در این مجاهدت عمومی و بزرگ به خوبی انجام دادید. این از جمله‌ی چیزهائی است که به یاد تاریخ ایران عزیز خواهد ماند." (سنندج ؛ 22/2/88 ،دیدار مردم)

2 – واژگونی حقیقت توسط دشمنان درباره‌ی نگاه نظام اسلامی به قوم کرد و اهل تسنن

"این استان به نظر من یک استان فرهنگى است؛ من این را مکرر گفته‏ام. سعى کردند این استان را یک استان امنیتى و یک استان نظامى کنند. حقیقت را واژگون جلوه دادند. این کار را جمهورى اسلامى که نکرد و به طور طبیعى نمی‌توانست بکند. کى‏ها کردند؟ دشمنان نظام جمهورى اسلامى. آنها تبلیغ کردند که نظام جمهورى اسلامى، قوم کرد یا مذهب اهل تسنن را نمى‏پسندد یا نمی‌پذیرد. این دروغ بود؛ این خلاف واقع بود. بعد هم روشن شد، ثابت شد، همه دیدند. این نگاه، نگاه رژیم طاغوت بود. طبیعت آن رژیم، یک نگاه تبعیض‏آمیز بود؛ نه فقط نسبت به قوم کرد، به اقوام گوناگون کشور با انگیزه‏هاى گوناگون و با دلائل مختلف. این نگاه در جمهورى اسلامى منسوخ شد. خوب، دشمن‌ها نمی‌خواستند این را بگذارند؛ منافعى داشتند در اینکه این نقطه‏ى از کشور، آنچه را که طبیعت نظام جمهورى اسلامى است، تحقق پیدا نکند." (سنندج ؛ 24/2/88 ،دیدار نخبگان استان کردستان)

3 – ایجاد بی‌اعتمادی توسط دشمن

"منطقه‏ى شما - منطقه‏ى کردستان - این استان سرسبز، خرم، پراستعداد؛ چه استعداد انسانى، چه استعداد طبیعى، یکى از نقاط حساس کشور ماست. دشمنان از جمله‏ى کارهائى که کردند، این بود که شاید بتوانند این منطقه و بعضى از مناطق مشابه را با یک دره‏ى عمیقى از بى‏اعتمادى و سوءتفاهم، از بقیه‏ى بخش‌هاى این کشور بزرگ اسلامى جدا کنند یا فاصله بیندازند؛ اما موفق نشدند و نتوانستند. با ناامنى، با تبلیغات سوء قادر نشدند که این ملت مؤمن و مسلمان را تکه تکه کنند و برادران و خواهران عزیز کرد ما در همه‏ى مناطق کردستان، وفادارى خودشان، ایستادگى خودشان، رشد خودشان، رشادت خودشان را در عرصه‏هاى گوناگون این سال‌هاى متمادى نشان دادند؛ به خصوص شهر مریوان که از همان دوران اول معروف بود به پایبندى به اصول و مبانى اسلام و مردم مؤمن و متعهد و مقید؛ این را بارها می‌شنفتیم. خود برادران کرد ما می‌گفتند مریوان، قمِ کردستان است؛ یعنى مرکز دانش و مرکز دین. مردمى با گرایش دینى و با علاقه‏ى به علم در این منطقه جمع شده‏اند. خوشبختانه تجربیات سال‌هاى متمادى هم همین را نشان داد و تأکید کرد."

"امروز بحمداللَّه نظام اسلامى بر کار خود کاملاً مسلط است. نظام اسلامى، نظام جمهورى اسلامى نه فقط در داخل کشور، بلکه در منطقه و در سطح بین‏المللى خود را در نظر سیاست‌ها و سیاست‏سازان و سیاست‏مداران عالم تثبیت کرده است. دشمنان مجبور شده‏اند به ثبات جمهورى اسلامى و به اقتدار روزافزون جمهورى اسلامى اعتراف کنند و در مقابل آن تسلیم شوند." (مریوان ؛ 26/2/88 ،دیدار مردم )

4 – دشمن می‌خواهد ایران یکپارچه نباشد

"بدانید که دشمنان ایران اسلامی می‌خواهند ایران یکپارچه نباشد و اسلام بر این کشور حاکم نباشد. آن قدرتمندان مستکبری که توانسته‌اند اغلب کشورها و دولت‌های دنیا را زیر نفوذ سیاست‌های خودشان قرار بدهند، تا امروز نتوانسته‌اند نظام جمهوری اسلامی را - که متکی به این مردم شجاع و مؤمن است - تسلیم خودشان بکنند و در مقابل خودشان به زانو دربیاورند؛ عصبانی‌اند. روش‌ها را عوض می‌کنند، اما هدف‌ها همان هدف‌های پلیدی است که داشته‌اند؛ جوان‌ها هوشیار باشند، خانواده‌ها هشیار باشند، مسئولین هشیار باشند. ما از موجودیت و تمامیت کشورمان دفاع می‌کنیم؛ ما با همه‌ی توان از اسلام عزیز دفاع می‌کنیم؛ ما تا امروز در مقابل رعد و برق توخالی استکبار نترسیدیم و عقب‌نشینی نکرده‌ایم، بعد از این هم نخواهیم ترسید و عقب‌نشینی نخواهیم کرد." (سنندج ؛ 22/2/88 ،دیدار مردم)

5 – ضرورت هوشیاری در مقابل توطئه‌ی دشمن

"جوانان عزیز بدانند، توطئه‌های استکبار خنثی شده، اما تمام نشده است. هوشیاری مردم مؤمن و آماده به کاری مسئولان کشور، تا امروز توطئه‌های دشمنان را نسبت به این استان و نسبت به جریان‌های مشابه خنثی کرده؛ اما نباید فکر کرد که دشمن دست کشیده و ساکت نشسته و از دنبال کردن اهداف شوم خودش منصرف شده؛ نه، هشیاری باید ادامه پیدا کند." (سنندج ؛ 22/2/88،دیدار مردم)

6 – خنثی شدن ترفندهای وحدت‌شکنانه‌ی دشمنان به وسیله‌ی مردم کرد

"خدا را سپاسگزاریم که مردم کرد و استان کردستان با عمل خود، با حرکت خود، با حضور پرشرافت خود، به دشمنان ملت ایران نشان دادند که ترفندهاى آن‌ها در تکه تکه کردن ملت ایران و اقوام ایرانى، به وسیله‏ى مردم کرد خنثى شد؛ این یک نکته‏ى بسیار اساسى است. من لازم می‌دانم از همه‏ى گروه‏هاى مردمى در این آخرین ساعاتى که در این استان هستم، صمیمانه تشکر کنم، بگویم شما نقش خود را به خوبى ایفا کردید. این نمایش عظمت ملت ایران است. به عموم ملت ایران از اقوام گوناگون هم بگویم مبادا به اشتباه بیفتند، مبادا رفتار گروه‏هاى اندک‏شمار - که پنجه به چهره‏ى انقلاب و جمهورى اسلامى می‌زدند - به حساب این مردم عزیز، این جمعیت انبوه، این دل‌هاى وفادار نوشته بشود." (سقز ؛ 29/2/88 ،دیدار مردم)

7 – تنوع اقوام ، یک فرصت برای نظام اسلامی

"عزیزان من!  این را همه بدانند؛ نظام اسلامی تنوع اقوام را در کشور بزرگ و سرفرازمان یک فرصت می‌داند. سنت‌های مختلف، آداب و عادات مختلف و استعدادهای گوناگون و متنوع، یک فرصت است که اجزاء گوناگون این ملت بتوانند یکدیگر را تکمیل کنند: با مراودات درست و با همزیستی و اتحاد کامل. برای ملت ما این یک افتخار است که چنین نگاهی به مسئله‌ی تنوع اقوام دارد. علت هم این است که اسلام منبع الهام این نظام است و در این نگاه اسلامی، بین نژادهای مختلف و زبان‌های مختلف - ولو از ملت‌های گوناگون - تفاوتی نیست، چه برسد به اقوام مختلف در میان یک ملت. نگاه اسلام این است و نگاه نظام اسلامی هم این است. لذاست ما به منطقه‌ی کردی - استان کردستان - و مناطق اقوام دیگر، با نگاه اسلامی نگاه می‌کنیم؛ نگاه اسلامی، برادری و اتحاد و همدلی و صمیمیت است؛ هر کسی که با این نگاه مخالفت کند و شیوه‌ی‌ دیگری را انتخاب بکند، برخلاف سیاست نظام اسلامی رفتار کرده است."

"همه‌ این حقیقت را دریافته‌اند که نظام اسلامی، مردم این استان را مردم خود و وفاداران به انقلاب و سربازان انقلاب می‌داند. لذا در همان دورانی که در اینجا و جاهای دیگر، یک عده ایادی بیگانه به نام مردم کرد حرفهائی میزدند- که مردم کرد روحشان از آن حرفها خبر نداشت، آن روزی که در این استان و استان‌های همجوار، دستهای شیطنت‌آمیز دشمنان به فکر فتنه و برادرکشی بودند، خود مردم این استان در صفوف مقدم قرار گرفتند؛ یاد مجموعه‌ی رشید و پرافتخار پیشمرگان کرد مسلمان هرگز از خاطره‌ی‌ آن کسانی که مجاهدات آنها را دیدند، نخواهد رفت. به ارواح آنها - که پنج هزار و چهارصد شهید از مردم این استان به شهادت رسیدند- درود می‌فرستیم و به آن کسانی که از آنها باقی هستند و به خانواده‌های آنها سلام می‌کنیم. از خداوند متعال برای همه‌ی آنها رحمت و مغفرت می‌خواهیم. "(سنندج ؛ 22/2/88 ، دیدار مردم)

8 – محور قضاوت نظام جمهوری اسلامی ؛اسلام و ایرانیت

"اینکه ما بارها تکرار کردیم که تنوع اقوام را ما براى کشورمان یک فرصت به حساب مى‏آوریم، این یک حقیقت است. حقیقتاً براى ما تنوع اقوام یک فرصت است. نگاه نظام جمهورى اسلامى به تنوع قومى و تنوع مذهبى مطلقاً نگاه تعصب‏آمیز، قوم‏گرا (و) یک‏جانبه‏نگر نیست؛ این را به طور قاطع من اعلام می‌کنم. نه امروز هست، که من از نیت خودم و دل خودم حرف میزنم، نه در طول زمان‌هاى گذشته - در دهه‏ى 60، زمان حیات مبارک امام (رضوان اللَّه تعالى علیه) - چنین چیزى نبوده. نظام جمهورى اسلامى محور قضاوتش اسلام و ایرانى بودن است؛ اسلام و ایرانیت. همه‏ى مسلمان‌ها و همه‏ى ایرانى‏ها در این نگاه، در محدوده‏ى جغرافیائى کشور داراى ارزش هستند. این فکر را نظام جمهورى اسلامى می‌خواهد نهادینه کند." (سنندج ؛ 24/2/88 ،دیدار نخبگان استان کردستان)

9 – مسابقه‌ی ملی ، یک فرصت  

"من این را عرض بکنم: اقوام ایرانى یک فرصتند. ما اگر اقوام ایرانى را در میدان رقابت مسابقه‏آمیزِ به سمت خیرات بیندازیم، بسیار کار خوب و درستى انجام گرفته است. هر قومى از اقوام ایرانى - چه کُرد، چه فارس، چه ترک، چه بلوچ، چه عرب، چه ترکمن، چه لُر - سعى کند با همان روحیه‏ى قومى، در جهت پیشرفت ملى - نه صرفاً پیشرفت قومى- گام‌هاى بلندترى بردارد. این خیلى چیز عالى‏اى است. آن روز در جمع نخبگان سنندج و کردستان - که در یکى از سالنهاى این جا تشکیل شد - یکى از دوستان کُرد، یک حرف خوبى زد؛ گفت همچنانى‏که شهید مطهرى کتاب خدمات متقابل ایران و اسلام را نوشته، چقدر خوب است که یک نفرى بیاید خدمات متقابل کُرد و ایران را بنویسد؛ خدمات کُردها به ایران، خدمات ایران به کُردها. این خیلى خوب است. مشخص کنید که این قوم براى آرمان‌هاى ملى و براى آرمان‌هاى اسلامى، چه گام بلندى میتواند بردارد. آن‌وقت مسابقه قرار بدهید : مسابقه‏ى بین فارس‌ها، کُردها، ترک‌ها، عرب‌ها، لُرها، ترکمن‌ها (و) بلوچ‌ها ؛ این بهترین مسابقه‏ى ملى است. آن‌وقت معلوم می‌شود که استعدادها چقدر جوشان و خروشان است. این می‌شود یک فرصت. البته دشمن می‌تواند این را تبدیل به تهدید هم بکند که خوشبختانه همه‏تان هوشیارید. دعواهاى تنگ‏نظرانه و ناسیونالیسم‏هاى قومىِ محدود، به کلى با دیدگاه اسلام و با دیدگاه بلند و بازى که همه‏ى ما به آن احتیاج داریم منافات دارد." (سنندج ؛ 27/2/88 ،دیدار استادان و دانشجویان کردستان)

10 – اتحاد ، سخن آخر به دشمن

"... دل‌ها به هم نزدیک شد، حنجره‏ها یک فریاد را به گوش همه رساندند، مردم سراسر کشور از اقوام مختلف، با مذاهب مختلف، دنبال جمهورى اسلامى و برافراشته شدن پرچم اسلام با یکدیگر همدست و هم‏پیمان و هم‏سخن شدند. این یکپارچگى در آغاز انقلاب توانست آنچنان فشارى بر دشمن وارد بیاورد که کمر رژیم طاغوت را بشکند. بعد از آن هم تا امروز در آزمون‌هاى گوناگون، همین وحدت ملت ایران بوده است که سخن آخر را به گوش دشمنان رسانده است و دشمن را از اینکه بتواند در صفوف ملت ایران رخنه کند، مأیوس کرده است. این وحدت را باید حفظ کرد." (بیجار ؛ 28/2/88 ، دیدار مردم)

11 – اتحاد ، حضور و آگاهی از برکات ایمان به الله

"بنا بر این امروز هم، مثل این سى سال گذشته، ملت ایران احتیاج به این سه عنصر دارد: عنصر اتحاد، عنصر حضور در عرصه‏هاى مختلف و عنصر آگاهى. اگر ملت این سه چیز را که همه از برکات ایمان باللَّه و از برکات تعالیم قرآن است، داشته باشد، من به شما عرض بکنم، هم دنیا خواهد داشت، هم آخرت. ملت به برکت ایمان خود، به برکت اعتقاد خود، به برکت تمسک خود به ذیل عنایت نبى مکرم و اهل بیت عصمت و تعالیم قرآن و اهل بیت خواهد توانست هم دنیاى خود را از آنچه که هست، به مراتب بهتر کند و هم رضاى الهى را کسب کند. این، خط کلى ماست." (بیجار ؛ 28/2/88،دیدار مردم)

12 – حرکت عظیم ملت ایران به کمک سه عنصر اتحاد ، حضور و آگاهی

"من یک نکته را که درباره‏ى مسائل کلى کشور و انقلاب است، اما به خصوصِ ناظر به مسائل بیجار هم هست، عرض می‌کنم. و آن این است که ملت ایران این حرکت عظیمى را که موجب حیرت بینندگان جهانى شد، به کمک سه عنصر اساسى انجام داد: یکى اتحاد؛ یکى، حضور و یکى آگاهى. ملت ایران با اتحاد خود، با حضور خود، با آگاهى خود این گام بلند را برداشت و تمدنى جدید، حرکتى جدید، جریانى نو در اندیشه‏ى سیاسى دنیا به وجود آورد. ملت‌هاى مسلمان احساس هویت کردند، شخصیت پیدا کردند. احساس کردند می‌توانند عقب‏افتادگى‏هایشان را که بر امت اسلامى تحمیل شده بود، جبران کنند. لذا شما مى‏بینید حرکت ملت ایران بر روى ملت‌هاى مسلمان - از شمال آفریقا تا شرق آسیا - اثر گذاشت، ملت‌ها را بیدار کرد. در قضیه‏ى فلسطین، در قضیه‏ى لبنان، در مسائل عراق و افغانستان جا به جا و قدم به قدم، تأثیر نَفَس شما ملت ایران محسوس است." (بیجار ؛ 28/2/88 ،دیدار مردم)

13 – قدردانی نظام اسلامی از ارزش‌های معنوی و فرهنگی

"خوشبختانه در نظام جمهورى اسلامى این بخشِ ارزشمند، مورد احترام و مورد تمجید است. ما در نظام اسلامى، قدردانى می‌کنیم و قدر می‌دانیم؛ این ارزشهاى معنوى و فرهنگى را در هر جائى که وجود داشته باشد، مغتنم می‌شماریم؛ چه در کردستان، چه در فارس، چه در اصفهان، چه در خراسان. انتظار این است که این حقیقت و این معناى واقعى را نخبگان کرد - اگر چه حالا در بیانات دوستان این معنا منعکس بود، من هم میدانم که بلاشک بخشى از نخبگان کرد همین جور مى‏بینند و مى‏اندیشند- منتقل و منعکس کنند. نظام جمهورى اسلامى مطلقاً با نگاه تبعیض‏آمیز نگاه نمی‌کند؛ نه به کردستان و نه به هر نقطه‏ى ویژه‏ى دیگرى در سرتاسر کشور." (سنندج ؛ 24/2/88 ،دیدار نخبگان)

14 – هر فرد ایرانی دارای ارزش مستقل

"آن دوران گذشت که سعىِ مرکزنشینان و قدرتمندان بر این بود که شهرهاى دوردست و اقوام گوناگون کشور را ندیده بگیرند. امروز در نظام جمهورى اسلامى ایران هر فرد ایرانى در هر نقطه‏ى این کشور عظیم و پهناور به عنوان یک فرد داراى ارزش مستقلى است. مجموعه‏ى این ارزش‌ها، مجموعه‏ى این شخصیت‌هاى مستقل، مجموعه‏ى این اراده‏ها و محبت‌ها، ملت بزرگ ایران را تشکیل می‌دهد؛ ملتى که در دوران معاصر توانسته است علی‌رغم خواست قدرت‌هاى مستکبر جهانى، حضور خود، اراده‏ى خود (و) تأثیر خود را بر مخالفان و بر معاندان تحمیل کند. ایستادگى ملت ایران که امروز یک ایستادگى مثال‏زدنى است و سرمشق بسیارى از ملت‌هاست، ناشى از ایستادگى یکایک آحاد کشور، ناشى از جوهر تابناک شخصیت در همه‏ى اقوام کشور و در همه‏ى شهرها و گوشه و کنارهاى این کشور بزرگ است." (بیجار؛ 28/2/88 ،دیدار مردم)

15 – قدردان وحدت باشید

"عزیزان من!  همه‌ی ملت ایران!  وحدتتان را قدر بدانید. این اتحاد برای این کشور، اتحاد بسیار پرشکوه و پربرکتی است. اتحاد را قدر بدانید، همدلی را قدر بدانید، همکاری را قدر بدانید، همراهی دولت با ملت را قدر بدانید، مردم دوستی دولت را قدر بدانید. دولت هم ایمان مردم را، حماسه‌ی مردم را، شور و شوق جوانان را و روح ابتکار و فعالیت و کارآفرینی را در نسل‌های رو به رشد این کشور قدر بداند و از این نیروها استفاده کند که ان شاءاللّه همین جور هم خواهد شد." (سنندج ؛ 22/2/88 ،دیدار مردم)

16 – قبایل اینجا ، ناکام کننده‌ی دشمن

"اینجا قبائل مختلف بودند، بعضى از این قبائل در میان خود، اختلافات تاریخى و سرزمینى هم داشتند. این قبائل بعضى شیعه بودند، بعضى سنى بودند؛ اختلاف مذهبى هم داشتند. دشمن به این واقعیات به چشم یک فرصت نگاه می‌کرد و می‌خواست از این فرصت علیه انقلاب استفاده کند. عشایر این منطقه دشمن را مأیوس کردند. شما دشمن را ناکام کردید؛ این خیلى ارزش دارد. عزیزان من! ملت ایران حرکتى در انقلاب اسلامى انجام داد که این حرکت نه فقط براى این منطقه، بلکه براى جهان بشریت مبدأ یک تحول، مبدأ یک نگاه نو، مبدأ یک خط جدید در حرکت فکرى بشر شده است و بعد از این، بیشتر خواهد شد." (سنندج ؛ 24/2/88 ،دیدار سران و معتمدان عشایر کردستان)

17 – توطئه‌ی استکبار برای ایجاد فاصله میان جمهوری اسلامی و ملت‌های مسلمان

"در آغاز پیروزى انقلاب، سیاستگذاران و طراحان سیاسى استکبار امیدوار بودند بتوانند با توجه به اختلاف مذهبى در دنیاى اسلام، میان نظام جمهورى اسلامى و ملتهاى مسلمان و کشورهاى مسلمان فاصله بیندازند. این توطئه اگر چه نسبت به بعضى از دولتهاى وابسته‏ى به استکبار تا حدودى کارگر افتاد، اما نسبت به ملتها ابدا. متفکران دنیاى اسلام از اینکه یک نظام سیاسى بر اساس احکام قرآن و شریعت اسلامى، با استقلال و عزت کامل در این نقطه از جغرافیاى حساس خاورمیانه شکل گرفته است، احساس افتخار کردند و این را به خود ما در طول این سال‌هاى گذشته، متفکران، صاحبان اندیشه، علماى بزرگ، دانشگاهیان برجسته‏ى مؤمنى از کشورهاى عربى، از شمال آفریقا، از شبه‏قاره‏ى هند، از کشورهاى دوردست آسیا - کشورهاى مسلمان - تصریح کردند، به ما گفتند که ما به وجود جمهورى اسلامى افتخار می‌کنیم. این در حالى است که تفاوت مذهبى هم وجود داشت. دشمن امید بسته بود به اینکه این تفاوت مذهبى شکاف ایجاد کند، اما متفکران مسلمان، توده‏هاى مؤمن، با اندیشه‏ى راسخ خود، با عزم راسخ خود، دشمن را مأیوس کردند." (سقز ؛ 29/2/88 ،دیدار با مردم)

  18 - ایجاد دعوای شیعه و سنی به خاطر تشکیل انقلاب

"عزیزان من! مسئله‏ى دعواى شیعه و سنى که شما مى‏بینید در یک دوره‏اى بعد از پیروزى انقلاب اسلامى داغتر از قبل شد، ناشى از این(تشکیل انقلاب) است. در دوره‏ى حکومت اسلامى، ناگهان دیدیم دعواى شیعه و سنى در ایران، در عراق و در کشورهاى دیگر داغتر شده. الان کس‏هایى را در بعضى از کشورها به اتهام این‌که دارند شیعه را ترویج می‌کنند، می‌گیرند! حرف بى‏محتوا و غلط و دروغ. آن هم در کشورهایى که مردمشان محب اهل بیتند؛ اهل سنتند، لیکن اهل سنتِ محب اهل بیت، عاشق اهل بیت. این را ما مى‏بینیم و دیدیم." (سنندج ؛ 23/2/88 ،دیدار روحانیون و طلاب تشیع و تسنن کردستان)

19 - تفرقه بین شیعه و سنی خواسته دشمن

"این همان چیزى است که آن دشمن دنبال اوست. هم عالم شیعه، هم عالم سنى، باید این را بفهمند، این را درک کنند. بدیهى است دو تا مذهب در برخى از اصول، در برخى از فروع با هم اختلاف دارند؛ البته در بسیارى هم با هم اتحاد دارند. اما اختلاف به معناى دشمنى نیست. فتاواى فقهاى شیعه در مواردى صد و هشتاد درجه با هم اختلاف دارد. فتاواى ائمه‏ى اهل سنت در مواردى بسیار با همدیگر اختلاف دارد؛ اما لزومى ندارد وقتى اختلاف دارد، انسان به همدیگر بدگوئى کنند و فحش بدهند. خیلى خوب، او مذهبش این است، آن هم مذهبش این است. ... بله، اهل سنت همین است. یعنى هیچکس نباید خیال کند که اهل‏بیت پیغمبر مخصوص و متعلق به شیعه‏اند؛ نه، مال همه‏ى دنیاى اسلامند. چه کسى است که فاطمه‏ى زهرا (سلام اللَّه علیها) را قبول نداشته باشد؟ چه کسى است که حسنین (علیهماالسّلام) سیّدالشباب اهل‌الجنّه را قبول نداشته باشد؟ چه کسى است که ائمه‏ى بزرگوار شیعه را قبول نداشته باشد؟ حالا یکى او را امام و واجب‏الاطاعه و مفروض‏الطاعه می‌داند، یکى نمی‌داند؛ اما قبولشان دارند. اینها حقایقى است، باید اینها را فهمید، باید اینها را نهادینه کرد. بعضى البته این را نمی‌فهمند، متحرک به تحریک دشمن می‌شوند. در حالى که خیال می‌کنند که کار درست را انجام می‌دهند."قل هل ننبّئکم بالاخسرین اعمالا. الّذین ضلّ سعیهم فى الحیاة الدّنیا و هم یحسبون انّهم یحسنون صنعا"؛ خیال می‌کنند کار خوب می‌کنند، غافل از این‌که دارند براى دشمن کار می‌کنند. این خصوصیتِ زمان ماست."(سنندج ؛ 23/2/88 ، دیدار روحانیون و طلاب تشیع و تسنن کردستان)

20 - ایجاد تفرقه در قضیه‌ی فلسطین

"ببینید، در قضیه‏ى حمایت از فلسطین - این یک مثالى است می‌خواهم بزنم - هیچ کشور و هیچ دولتى به گِرد جمهورى اسلامى نرسید. این را همه‏ى دنیا تصدیق کردند. جورى شد که بعضى از کشورهاى عربى از ناراحتى دادشان بلند شد، گفتند ایران دارد براى مقاصد خود اینجا تلاش می‌کند! البته فلسطینى‏ها به این حرف اعتنائى نکردند. از جمله در قضیه‏ى غزه - در این جنگ بیست و دو روزه‏ى چند ماه قبل - جمهورى اسلامى در همه‏ى سطوحش؛ از رهبرى و ریاست جمهورى و مسئولین گوناگون و مردم و تظاهرات و پول و کمک و سپاه و غیره، همه در خدمت برادران فلسطینىِ مظلوم و مسلمان قرار گرفتند. در بحبوحه‏ى این حرفها، یک وقت دیدیم که ویروسى دارد تکثیر مثل می‌کند؛ دائم می‌روند پیش بعضى از بزرگان، بعضى از علماء، بعضى از محترمین، که آقا! شما دارید به کى‏ کمک می‌کنید؛ اهل غزه ناصبى‏اند! ناصبى یعنى دشمن اهل‏بیت. یک عده هم باور کردند! دیدیم پیغام و پسغام که آقا، می‌گویند اینها ناصبى‏اند. گفتیم پناه بر خدا، لعنت خدا بر شیطان رجیمِ خبیث. در غزه ، مسجد الامام امیرالمؤمنین على‏بن‏ابى‏طالب هست، مسجدالامام‌الحسین هست، چطور اینها ناصبى‏اند؟! بله، سنى‏اند؛ اما ناصبى؟! این‌جور حرف زدند، این‌جور اقدام کردند، این‌جور کار کردند. نقطه‏ى مقابلش هم هست: یک عده بلند شوند بروند قم، لابلاى کتاب‌هاى شیعه را نگاه کنند، ببینند کجا اهانت به مقدسات اهل سنت است، از او عکس بگیرند، بیایند تو محافل سنى پخش کنند، ببینید آقا! این کتاب‌هاى شیعه است. یا یک گوینده‏ى نادان، غافل یا مغرضى روى منبر نسبت به مقدسات اهل سنت حرف مهمل و بدى بزند؛ این را نوار کنند، سى دى کنند، بروند اینجا آنجا پخش کنند بگویند ببینید آقا! این شیعه است. این را به او بدبین کنند، او را به این بدبین کنند. این معنایش چیست؟ «و تذهب ریحکم» یعنى چه؟ یعنى همین دیگر. وقتى اختلاف پیدا شد، وقتى تفرقه پیدا شد، وقتى نسبت به هم سوءظن وجود داشت، وقتى یکدیگر را خائن دانستیم، طبیعى است که با هم همکارى نخواهیم کرد. همکارى هم اگر بکنیم، با هم صمیمى نخواهیم بود." (سنندج ؛ 23/2/88 ، دیدار روحانیون و طلاب تشیع و تسنن کردستان)

21 – ضرورت عالِم شدن به زمان خود و شناخت نقشه‌ی اختلاف‌انگیزی دشمن

"روحانىِ این زمان از این امکان باید حداکثرِ استفاده را بکند، با افکار جدید آشنا شوند، راه‏ها و شیوه‏هاى دشمن را بشناسند و به زمان خودشان عالم شوند؛ "العالم بزمانه لاتهجم علیه اللّوابس". درست مثل جبهه‏ى جنگ. شاید بسیارى از این جمع حاضر جبهه‏هاى جنگ را دیده باشند - حالا جوان‏ترها آن روزها را ندیده‏اند - در داخل جبهه‏ى جنگ، از اطراف گلوله‏ى توپخانه مى‏آید، خمپاره مى‏آید، انواع و اقسام آتش از اطراف می‌بارد و از بالاى سر انسان رد می‌شود؛ به طورى که گاهى انسان جهت‌گیرى را گم می‌کند؛ نمی‌داند این گلوله‏اى که دارد مى‏آید، از طرف دشمن دارد مى‏آید، یا از طرف دوست دارد مواضع دشمن را می‌کوبد. این خیلى خطر بزرگى است. براى یک رزمنده بزرگترین خطر این است که جهت‌گیرى را گم کند؛ نداند دشمن کجاست، دوست کجاست. اگر ندانست دشمن کجاست و دوست کجاست، آن‌وقت ممکن است به طرف دوست آتش کند؛ به خیال اینکه دارد به طرف دشمن آتش می‌کند. اینها خیلى خطرناک است. بعضى از ما به طرف دوستانمان آتش می‌کنیم، خیال می‌کنیم به طرف دشمن داریم آتش می‌کنیم! بعضى از ما غفلت می‌کنیم از این‌که ایجاد اختلاف مذهبى، نقشه و طرح دشمن است براى اینکه ما را مشغول به خودمان کند. غفلت می‌کنیم؛ همه‏ى همت یک شیعه می‌شود کوبیدن سنى، همه‏ى همت یک سنى می‌شود کوبیدن شیعه. خوب، این خیلى تأسف‏آور است. و دشمن این را می‌خواهد."(سنندج ؛ 23/2/88 ، دیدار روحانیون و طلاب تشیع و تسنن کردستان)

22 - خط قرمز از نظر جمهوری اسلامی ؛ اهانت به مقدسات یکدیگر

"هشیارى فقط در این زمینه نیست. در زمینه‏ى اختلافات درونى خودِ ما هم، همه باید هوشیار باشند. من در سنندج هم در روز اول - سه‏شنبه‏ى گذشته - گفتم، اینجا هم باز تکرار می‌کنم: مذاهب اسلامى باید دست در دست هم، برادروار در جهت اهداف و آرمان‌هاى بلند اسلامى به کمک هم حرکت کنند. دشمن امید بسته است که بتواند پیروان مذاهب گوناگون را مقابل هم قرار بدهد. هیچ‌کس نباید تسلیم این نقشه‏ى خائنانه و خباثت‏آمیز دشمن بشود. آنها می‌خواهند شیعه در مقابل سنى، سنى در مقابل شیعه، دل‌ها از هم چرکین، نسبت به هم بدبین؛ آن‌ها این را می‌خواهند. براى همین است که من اعلام کردم، باز هم تأکید می‌کنم: خط قرمز از نظر نظام اسلامى و از نظر ما، عبارت است از اهانت به مقدسات یکدیگر. آن کسانى که نادانسته، از روى غفلت، گاهى از روى تعصب‌هاى کور و بیجا، چه سنى و چه شیعه، به مقدسات یکدیگر توهین می‌کنند، نمی‌فهمند چه می‌کنند. بهترین وسیله براى دشمن همین‌ها هستند؛ بهترین ابزار در دست دشمن همین‌ها هستند؛ این خط قرمز است."

"سنى و شیعه هر کدام مراسم مذهبى خودشان را، آداب خودشان را، عادات خودشان را، وظائف دینى خودشان را انجام می‌دهند و باید بدهند؛ اما خط قرمز این است که نباید مطلقاً بین این‌ها به خاطر اهانت به مقدسات - چه آنچه که از سوى بعضى از افراد شیعه از روى غفلت صادر می‌شود، چه آنچه که از روى غفلت از بعضى از افراد سنى مثل سلفى‏ها و امثال این‌ها صادر می‌شود که یکدیگر را نفى می‌کنند - چیزى بیان شود. این همان چیزى است که دشمن می‌خواهد. اینجا هم باید هوشیارى باشد."(سقز ؛ 29/2/88 ، دیدار مردم)

23 – برهم زننده‌ی وحدت ، یعنی مزدور دشمن

"شما نگاه کنید ببینید آن کسانی که می‌خواهند وحدت ملت ایران را به هم بزنند، کی‌ها هستند؟ بدانید که اینها عوامل دشمنند؛ یا خودشان از متن دشمن دارند حرف می‌زنند، یا سرانگشت دشمنند؛ برو برگرد ندارد. آن کسی که ندای تفرقه‌ی بین شیعه و سنی را سر می‌دهد و به بهانه‌ی مذهب، می‌خواهد وحدت ملی را به هم بزند، چه شیعه باشد و چه سنی، مزدور دشمن است؛ چه بداند، چه نداند. گاهی بعضی‌ها مزدور دشمنند و خودشان نمی‌دانند. خیلی از این مردم بیچاره‌ی بی خبر سلفی و وهّابی که به وسیله‌ی دلارهای نفتی تغذیه می‌شوند تا بروند در اینجا و آنجا عمل‌های تروریستی انجام بدهند - در عراق یک‌جور، در افغانستان یک‌جور، در پاکستان یک‌جور، در نقاط دیگر یک‌جور-  نمی‌دانند که مزدور دشمنند. آن مرد شیعی هم که می‌رود به مقدسات اهل سنت اهانت می‌کند و دشنام می‌دهد، او هم مزدور دشمن است، ولو نداند که چه می‌کند. من عرض می‌کنم : عوامل اصلی دشمنانند. بعضی از این سرانگشتان - هم در بین اهل سنت، هم در بین شیعه - غافلند، نمی‌دانند و نمی‌فهمند چه‌کار می‌کنند؛ نمی‌دانند برای دشمن دارند کار می‌کنند. چند سال قبل از این، در منطقه‌ی کردی، یک عالم روشن بین در نماز جمعه سخنرانی کرد. گمانم قسم خورد - این‌جور به ذهنم است، چون سال‌ها گذشته است- گفت واللّه آن کسانی که می‌آیند پیش شیعه، بغض و کینه‌ی سنی را در دل او وارد می‌کنند و می‌روند پیش سنی، بغض و کینه‌ی شیعه را در دل او وارد می‌کنند، اینها نه شیعه هستند، نه سنی؛ نه شیعه را دوست دارند، نه سنی را دوست دارند؛ با اسلام دشمنند. البته نمی‌دانند؛ خیلی‌هاشان نمی‌فهمند و این مایه‌ی تأسف است که چرا نمی‌فهمند."

"امروز این جماعت وهّابی و سلفی، شیعه را کافر می‌داند؛ سنی محب اهل بیت را هم کافر می‌داند؛ سنی پیرو طریقه‌های عرفانی و قادری را هم کافر می‌داند!  این فکر غلط از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ همه‌ی مردم شیعه در سراسر دنیا، مردم سنی شافعی در شمال آفریقا، یا مالکی در کشورهای آفریقائی مرکزی - که اینها محب و دوستدار اهل بیتند؛ طریقه‌های عرفانی این‌ها به اهل بیت منتهی می‌شود - کافرند؛ چرا؟ چون به مرقد حسین‌ بن علی در قاهره احترام می‌گذارند و مسجد رأس‌الحسین را مورد تقدیس قرار می‌دهند؛ به این جهت این‌ها کافرند! شیعه که کافر است؛ سنی سقّزی و سنندجی و مریوانی هم اگر با طریقه‌ی قادری یا نقشبندی ارتباط داشته باشد، او هم کافر است! این فکر، چه فکری است؟ چرا با این فکر غلط و شوم بین برادران مسلمان اختلاف ایجاد بشود؟ به آن شیعه‌ای هم که از روی نادانی و غفلت، یا گاهی از روی غرض - این را هم سراغ داریم و افرادی را هم از بین شیعیان می‌شناسیم که فقط مسئله‌شان مسئله نادانی نیست، بلکه مأموریت دارند برای این‌که ایجاد اختلاف کنند - به مقدسات اهل سنت اهانت می‌کند، عرض می‌کنم : رفتار هر دو گروه حرام شرعی است و خلاف قانونی است." (سنندج ؛ 22/2/88 ،دیدار با مردم)

24 - خودداری از افتراق مذهبی

"این‌که من در سنندج گفتم، این جا هم تکرار می‌کنم، برادران مسلمان وحدت اسلامى را بر افتراق مذاهب شیعه و سنى ترجیح دهند و نگذارند اختلاف مذهبى به اختلاف مشى و روش و جهت‌گیرى منتهى شود، به خاطر این است. وحدت اقوام ایرانى، وحدت مذاهب اسلامى، وحدت جریان‌هاى گوناگون سیاسى، تضمین کننده‏ى ابهت کشور است. این جا هم من به همه توصیه می‌کنم. آن جائى که اکثریت با برادران اهل سنت است، این توصیه‏ى ما بود. این جا هم که اکثریت با برادران شیعه است، باز این، توصیه‏ى ماست: با یکدیگر برادر باشید، با یکدیگر هم‏راه و هم‏دست باشید، به یکدیگر کمک کنید." (بیجار ؛ 28/2/88 ، دیدار مردم)

25 - نمونه‌ای از همبستگی و وحدت اسلامی

"آنچه در مورد شهر بیجار جلب توجه می‌کند، این است که این مردم با محبت اهل بیت - چه شیعه و چه سنى، به خصوص شیعیان که پیرو مکتب اهل بیت هستند - توانسته‏اند از آزمایش‌هاى بزرگى سربلند بیرون بیایند. این مردم عزیز در مرزدارى کشور اسلامى امتحان خود را به خوبى دادند؛ نمرهى قبولى گرفتند. مردم کردستان در همه‏ى اقطار این استان، از جمله در شهر بیجار که مرکز تشیع است، شیعه و سنى با یکدیگر و در کنار یکدیگر زندگى می‌کنند و یک نمونه‏اى از همبستگى اسلامى و وحدت اسلامى را نشان می‌دهند. این‌ها در خور تقدیر است." (بیجار؛ 28/2/88 ،دیدار مردم)