دموکراسی‌سازی عدوانی

آمریکا برای براندازی حاکمیت کشورهای هدف دو روی‌کرد "تقابل‌گرایی" با تکیه بر قدرت نظامی که از لابی صهیونیستی متأثر است و روی‌کرد مبتنی بر استفاده از "قدرت نرم" که ظاهرا بر رفتار "غیرخشونت‌آمیز" تاکید دارد را در دستور کار خود قرار داده است. استفاده از قدرت سخت در تغییر حکومتها توسط آمریکا سابقه دیرینه دارد؛ دخالت نظامی در ویتنام که با شکست مواجه شد و در سالهای اخیر نیز حمله به عراق و لشکرکشی به افغانستان در زمره براندزی سخت محسوب می‌شود.

در دهه 80 میلادی براندازی نرم به عنوان "انقلاب رنگی" در دستور کار آمریکا قرار گرفت و از نیمه دوم سال 2003 میلادی(1382 هـ.ش) با براندازی دولت شوارد نادزه در گرجستان به روش نرم شروع شد، در سال 2004 میلادی گریبان اوکراین را گرفت و سال بعد نیز در قرقیزستان به اجرا گذاشته شد. اما در انتخابات ریاست جمهوری 2010 میلادی، انقلاب نارنجی اوکراین رنگ باخت و این بار یانوکوویچ طرفدار روسیه به قدرت رسید.[1]

غربی‌ها موضوع را تمام‌شده تلقی نکردند و طی دو ماه گذشته به بهانه درخواست گروهی از مردم اوکراین برای پیوست کشورشان به اتحادیه اروپا، مستقیما وارد صحنه شدند. دیپلماتهای آلمانی، انگلیسی و آمریکائی علنا و رسما در جمع تظاهرکنندگان مخالف دولت قانونی حضور یافته و حتی غذا نیز بین آنان توزیع می‌کنند تا به زور هم که شده دست روسیه را از اوکراین کوتاه کنند. این روش همان دموکراسی‌سازی عدوانی است.