"چهار شنبه 9 دی 1388" مردم ولایتمدار ایران اسلامی از "ولایت فقیه پشتیبانی کردند تا به مملکت آسیبی نرسد". اما این سوال مطرح بود و هست که مگر مملکت در معرض چه خطری بود ؟

در 22 خرداد 1388 انتخابات دهم ریاست جمهوری اسلامی ایران برگزار شد منتخب مردم مجددا رهسپار کاخ ریاست جمهوری شد . ظاهرا دو رقیب جامانده از این مسابقه سیاسی به نتیجه انتخابات اعتراض کردند و در نتیجه عده‌ای به طرفداری از آنان به کف خیابان‌ها ریختند و ... .

شاید حتی اکثریت کسانی که به دو رقیب موصوف رای داده بودند و هم‌چنین اکثریت آنان که به طرفداری از آن دو به خیابان‌ها ریخته بودند نمی‌دانستند که از ماه‌ها قبل طراحان حرکتی که "فتنه 88" نام گرفت "تعالیم 198 گانه" آقای "جین شارپ" را مو به مو مطالعه کرده بودند تا با بومی‌سازی آن ، راه گذار از دیکتاتوری را به دموکراسی هموار سازند !

غربی‌ها به سردمداری "شیطان بزرگ" قند در دلشان آب شد و از چپ و راست با استفاده از غول رسانه‌ای در اختیار ، از جریان فتنه حمایت کردند . غافل از این که :

اولا : این‌جا ایران است و مردم آن با برگزاری متوسط هرسال یک انتخابات و ارائه "الگوی مردم‌سالاری دینی" ، پیشتاز دموکراسی‌سازی واقعی در دنیا هستند ؛

ثانیا : سطح جامعه مدنی و شعور سیاسی مردم این دیار که متاثر از انقلاب اسلامی است باعث حضور گسترده و همه‌جانبه آنان در عرصه‌های سخت و نرم دفاع از تمامیت ارضی و مشروعیت نظام سیاسی است ؛

ثالثا : نیروهای خارجی برای نفوذ و تاثیرگذاری بر مردم با شعور سیاسی بالای ایران ، ناکارآمد و ناتوانند ؛

رابعا : اپوزیسیون اتوبوسی داخل و خارج نظام ؛ نه توان و یارای مقابله با نظام و اراده مردم را دارند و نه از انسجامی برخوردارند که بتوانند منویات شیطان بزرگ را محقق سازند .

این گونه بود که رفتار هوشمندانه مردم در "9 دی 1388" حماسه دیگری را خلق کرد و به تعبیر مقام معظم رهبری(مد ظله‌العالی) "روز متمایزی شده که در تاریخ ماندگار خواهد ماند" . "حماسه نهم دی در سرتاسر کشور مشت محکمی بر دهان فتنه‌گران زد" .

بنا بر این نتیجه می‌گیریم که مملکت در معرض خطر بود و دشمنان این مرز و بوم ، خواب یک "انقلاب رنگی" را در ایران دیده بودند ولی پشتیبانی مردم بصیر ، خواب آنان را آشفته کرد و از آن پس کابوس می‌بینند .

اما سوال اصلی ؛ آیا 9 دی دیگری نیاز به تکرار هست ؟

انقلاب اسلامی که به رهبری حضرت امام خمینی – که رحمت خدا بر او باد – به پیروزی رسید ، یک انقلاب ایدئولوژیک بود و نظام برآمده از آن یک نظام ایدئولوژیک متکی به "اسلام ناب محمدی(ص)" است . اسلام ناب محمدی(ص) آن‌چنان در معرض خطر و تهاجم است که نظریه برخورد تمدن‌های آقای هانتینگتون بهانه‌ای شد تا "اسلام‌هراسی" در جهان و "شیعه‌هراسی" در دنیای اسلام رونق یابد و لیبرال‌دموکراسی غرب به سرکردگی "شیطان بزرگ" رؤیای پیروزی تمدن غربی به سرکردگی خویش را بر تمدن شرقی(اسلام) در سر بپروراند . ایران اسلامی به اعتراف دوست و دشمن اسلام ناب محمدی(ص) را نمایندگی می‌کند و ام‌القراء جهان اسلام است .

بنا بر این با یک صغری کبرای ساده این نتیجه حاصل می‌شود که تا "ما" بر ایدئولوژی اسلامی ناب پایداریم ، دشمن نیز هست و لذاست که با افزایش بصیرت سیاسی و دینی در هر روز و هر ماه ، هوشیار باشیم و آماده پشتیبانی از ولایت فقیه تا از آسیب‌رسیدن به مملکت جلوگیری کنیم که انشاءالله می‌کنیم.

امروز پرچمدار اسلام ناب محمدی(ص) رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای(مد ظله‌العالی) است و همه ما یک‌صدا فریاد می‌زنیم :

علی ، چون علی رهبری است بی‌گمان  کنیم بیعتش را جلی و نهان

موارد و عرصه‌های حماسه‌ای :

1.     "حماسه علمی" که علی‌رغم فشارها و "تحریم‌های شکننده" ، الحمدلله با شجاعت در حال گسترش آن هستیم . در عرصه‌های مختلف هوا فضا ، دریا ، پزشکی ، نانو ، هسته‌ای صلح‌آمیز و ... .

2.     واردکردن یافته‌های علمی در عرصه زندگی اجتماعی مردم . ملت شریف ایران استحقاق آسایش ، آرامش و رفاه بیشتر از این را دارد . لذا لازم است تحقیقات و نوآوری‌های علمی در این جهت باشد .

3.     حماسه فرهنگی . انقلاب ما یک انقلاب ایدئولوژیک بوده و نظام برآمده از آن نیز همین‌طور . جنگ امروز دنیای استکبار بر ضد اسلام نیز از جنس فرهنگی است . البته این بدان معنی نیست که از جنگ سخت غافل باشیم . هرچند در صورت وقوع جنگ سخت نامحتمل نیز ، رویکرد فرهنگی کنار گذاشته نخواهد شد .

____________

پانوشت