با خروج بشار اسد از سوریه، دولت وی سقوط کرد و به ظاهر تحریرالشام به رهبری الجولانی که با تغییر ناگهانی چهره و رفتارش بیشتر به معاویه رفته تا یزید، بعد از هزار و چند صد سال قبر وی را در دمشق بازگشایی و قبارروبی کرد!  اداره کشور را در دست گرفت. 

حالا در دل گروهکهای تروریستی که سنگ قوم، مذهب، آزادی و خلق را به سینه می‌زنند، قند در دلشان آب شده و بوی کباب به مشامشان رسیده، غافل از این که خر داغ می‌کنند. همان طور که بعد از فتنه 1388 غربی‌ها به سردمداری «شیطان بزرگ» نیز دچار همین اشتباه محاسباتی شده بودند. غافل از این که:

اولا) شعور سیاسی مردم این دیار که متاثر از انقلاب اسلامی است باعث حضور گسترده و همه‌جانبه آنان در عرصه‌های سخت و نرم دفاع از تمامیت ارضی و مشروعیت نظام سیاسی است و در دشمن‌شناسی رهرو مرشد خود هستند که بصیرت علی‌گونه‌اش دشمن را نیز مبهوت کرده است؛

ثانیا) نیروهای خارجی برای نفوذ و تاثیرگذاری بر مردم با شعور سیاسی بالای ایران، ناکارآمد و ناتوانند؛

ثالثا) مخالفان (اپوزیسیون) اتوبوسی داخل و خارج نظام؛ نه توان و یارای مقابله با نظام و اراده مردم را دارند و نه از انسجامی برخوردارند که بتوانند منویات شیطان بزرگ را محقق سازند.

اما به تعبیر شاعر که برگرفته از سخن گرانبهای امام علی(ع) می‌باشد:

ای صاحب قدرت به تو هشدار

هیچ دشمن خویش ضعیف مپندار