محمد بن عبدالله صلوات الله و سلامه علیه که نور وجودش اولین مخلوق [1]خداوند و بهانه خلقت عالم بود[2]، در کره خاکی از جنس بشر[3]بود و لاجرم همچون هر ذی‌حیاتی طعم مرگ را درک می‌کرد[4]. بیست و هشتم صفر سال یازدهم هجرت بعد از بیست و سه سال انجام رسالت، جان مبارک آن حضرت را فرشته مرگ به اذن‌الله ستاند و عالم هستی و ماوراء آن را عزادار کرد. غم جانگاه مصیبتی که برای عالم بشریت و فرشتگان آسمان جز با جانشینی[5]امیر مؤمنان حضرت علی(ع) که از فردای آن مصیبت عظمی شروع شد التیام نمی‌یافت.

خداوند که رسالتش را 13 سال قبل از هجرت بر عهده آخرین پیامبرش گذاشته بود، اکمال دینش[6]را در 21 ذی‌الحجه سال دهم هجری قمری از زبان مبارک خاتم رسولانش ابلاغ فرمود و عنان هدایت بشر را به دست فرزند ابی طالب سپرد.

از بیست و نهم صفر سال یازدهم هجرت پسر ابی طالب حضرت علی(ع) هدایت امت رسول الله(ص) را عهده‌دار شد و آخرین مرحله حیات گیتی که از آن پس به بهانه ظهور فرزندی از نسل آن حضرت در چرخش است رقم خورد.

رسول مهربانیها که پیامبر رحمت بود از امتش پاداشی جز محبت ذی‌القربایش[7]را نمی‌خواست، در آخرین لحظات حیات مبارکش ذوی‌القربی را در کنار کتاب خدا در میان امتش باقی گذاشت[8].

مدعیان اسلام‌خواهی که در حیات رسول خدا(ص) بر ضد آن حضرت نیز شمشیر از نیام کشیده و جنگهای زیادی را بر جانشینش حضرت علی(ع) تحمیل و خونهای فراوانی از مسلمانان را به ناحق ریخته بودند، حتی حرمت سبط اکبر پیامبر(ص)، حضرت امام حسن مجتبی(ع) را نگه نداشتند و پس از ترو شخصیت آن حضرت، در سالروز رحلت جد گرامش به دست ایادی خود، ترور و شهیدش کردند.

فرزندان رسول اکرم(ص) که به عدد و نام برای امامت و هدایت امتش معرفی شده بودند، از تیغ ظلم و تعدی بازماندگان جهالت و تحجر مصون نبودند و یکی پس از دیگری مورد ستم مدعیان اسلام‌خواهی و خلافت واقع شده و به شهادت رسیدند. از امام حسن مجتبی(ع) که به دست ایادی معاویه بن ابی سفیان به شهادت رسید، تا امام حسین(ع) که به همراه یارانش در کربلا به دست یزید بن معاویه(لعنت الله) شهید و خاندانش به اسارت برده شدند، تا حضرت امام رضا(ع) که 30 صفر 203 هجری قمری به دست مامون عباسی ترور و شهید شد.

28 صفر سالروز رحلت جانسوز پیامبر رحمت(ص)و شهادت حضرات امام حسن مجتبی(ع)و 30 صفر سالروز شهادت حضرت امام رضا(ع)بر محبان درگاهشان تسلیت و 29 صفر سالروز شروع امامت حضرت علی(ع)گرامی باد

منابع :

1.     جعفریان رسول ، تاریخ سیاسی اسلام ، ج 2 ، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، چاپ دوم/پائیز 1369

2.     طبیبیان حسین ، امام علی از دیدگاه ابن ابی‌الحدید ، انتشارات کعبه دل ، چاپ دوم/1390

3.     نرم‌افزار گنجینه روایات ، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی

پانوشت

[1] - قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللَّهُ نُورِی(بحارالأنوار، ج‏25،ص 22(

[2] - لَوْلَاکَ مَا خَلَقْتُ الْأَفْلَاکَ مَنْ أَحَبَّکَ أَحْبَبْتُهُ وَ مَنْ أَبْغَضَکَ أَبْغَضْتُه ... .(بحارالانوار ، ج 54) محمد خاتم انبیا را درود     که عالم گرفته از وجودش وجود

[3] - قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى‏ إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً (الکهف: 110(

 بگو: «من فقط بشرى هستم مثل شما؛ (امتیازم این است که) به من وحى مى‏شود که تنها معبودتان معبود یگانه است؛ پس هر که به لقاى پروردگارش امید دارد، باید کارى شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند!

[4] - کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ و ... .(آل‏عمران: 185) هر کسى مرگ را مى‏چشد و ... .

[5] - ابن ابی‌الحدید : ما شک نداریم که علی(ع) وصی رسول الله(ص) بوده است . اگر چه عده‌ای که در نزد ما منسوب به عناد و لجبازی می‌باشند با آن مخالفت می‌کنند" .

[6] - الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی‏ وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً ... (المائده – 3(

امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین(جاودان) شما پذیرفتم ... .

[7] - مفسّران شیعه و سنّى مانند طبرى، با الهام از روایات،]در تفسیر آیه شریفه وَ ءَاتِ ذَا الْقُرْبىَ حَقَّهُ وَ الْمِسْکِینَ وَ ابْنَ السَّبِیلِ وَ لَا تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا(الاسرا-26)[مى‏نویسند: امام سجاد علیه السلام در دوران اسارت وقتى همراه قافله اسرا به شام رسید، در مقام محاجّه با آنان که اسراى اهل بیت را بى‏دین و خارجى مى‏خواندند، با استناد به این آیه فرمودند: مراد از «ذَا الْقُرْبى‏» ما هستیم!

[8] - روایت معروف از پیامبر خدا(ص) که فرمود : إنّی تارک فیکم الثّقلین ألا إنّ أحدهما أکبر من الآخر کتاب اللَّه ممدود من السّماء إلى الأرض و عترتی أهل بیتی و إنّهما لن یفترقا حتّى یردا علیّ الحوض.(الحکم الزاهرة با ترجمه انصارى،ص124(

من دو چیز گرانبها میان شما باقى مى‏گذارم. بدانید یکى از این دو از دیگرى بزرگتر است: کتاب خدا که از آسمان به سوى زمین کشیده شده، و عترتم که خاندان منند. این دو از یک دیگر جدا نمى‏شوند تا در کنار حوض بر من وارد شوند.

یازدهم ذی‌القعده که امسال با سوم مرداد مصادف با سال‌روز میلاد حضرت علی بن موسی الرضا امام هشتم (ع) است. به همین بهانه دست به دامن آن امام رئوف می‌زنیم و از دریای معرفتش قطره‌ای برای رفع تشنگی بر می‌گیریم:

1.    علم‌آموزی: کسی که علم ندارد نباید از یادگیری شرم کند.[1]

2.    صله رحم: خدا تقوای الهی را با صله رحم همراه ساخت ... .[2]

3.    عقل: دوست هرکس عقل او ، و دشمنش جهل او است.(عترت)

4.    ایمان: ایمان چهار رکن است: توکل بر خدا، رضا به قضای خدا، تسلیم به امر خدا و واگذاشتن کار به خدا. (عترت)

5.    معاش خانواده: هر کس روزی را از راه حلالش بجوید و برای خود و خانواده‌اش هزینه کند همانا مجاهد در راه خداست ... .

6.    بوی خوش: خوب است که مرد هر روز از عطر و بوی خوش بهره گیرد ... .

7.    غذا خوردن و سلامتی:

1- به اندازه‌ای غذا بخور که متناسب بدنت باشد. بیشتر از آن ارزش غذایی ندارد ... .(مستدرک الوسائل،ج16،ص220)

2- اگر مردم کم غذا بخورند بدن‌هایشان اعتدال و استواری یابد .[3]

8. خواب     [به موقع و به اندازه ] به تن، قدرت و نیرو می‌بخشد.

9.میوه به : به بخورید که موجب فزونی عقل است.

10.دوستی با یکدیگر : به دیدن یکدیگر بروید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید .

11.قناعت : باید هزینه خود و خانواده‌ات بر پایه میانه‌روی باشد.

پانوشت :

دهه آخر ماه صفر یادآور حزن و اندوه فراروان است. بعد از عزاداری برای حضرت امام حسین(ع) و یارانش که در سال 61 هجری قمری به دست تروریستهای تکفیری وابسته به خلیفه مشروبخوار و میمون‌باز وقت تکفیر شدند و سرهای مبارکشان را از بدنهایشان جدا کردند و اهل بیت پیامبر اعظم(ص) را به اسارت بردند، و پشت‌سرگذاشتن اربعین حسینی، سالروز رحلت پیامبر رحمت حضرت محمد مصطفی(ص) و سبط اکبر مظلوم آن حضرت یعنی امام حسن مجتبی(ع) فرا می‌رسد و بعد از آن سالروز شهادت حضرت امام رضا(ع) که توسط خلیفه عباسی ابتدا به ولایت‌عهدی منصوب و سپس ترور بیولوژیک شد.

رحلت جانسوز پیامبر رحمت و سبط اکبرش امام حسن مجتبی(ع) و شهادت امام رأفت حضرت رضا(ع) تسلیت باد

محمد بن عبدالله صلوات الله و سلامه علیه که نور وجودش اولین مخلوق[1] خداوند و بهانه خلقت عالم بود[2]، در کره خاکی از جنس بشر[3] بود و لاجرم همچون هر ذی‌حیاتی طعم مرگ را درک می‌کرد[4]. بیست و هشتم صفر سال یازدهم هجرت بعد از بیست و سه سال انجام رسالت، جان مبارک آن حضرت را فرشته مرگ به اذن‌الله ستاند و عالم هستی و ماوراء آن را عزادار کرد. غم جانگاه مصیبتی که برای عالم بشریت و فرشتگان آسمان جز با جانشینی[5] امیر مؤمنان حضرت علی(ع) که از فردای آن مصیبت عظمی شروع شد التیام نمی‌یافت.

خداوند که رسالتش را 13 سال قبل از هجرت بر عهده آخرین پیامبرش گذاشته بود، اکمال دینش[6] را در 21 ذی‌الحجه سال دهم هجری قمری از زبان مبارک خاتم رسولانش ابلاغ فرمود و عنان هدایت بشر را به دست فرزند ابی طالب سپرد. ادامه مطلب...

إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیرا

بیست و دوم خرداد 1388 انتخابات دهم ریاست جمهوری اسلامی ایران برگزار شد منتخب مردم مجددا رهسپار کاخ ریاست جمهوری شد. ظاهرا دو رقیب جامانده از این مسابقه سیاسی به نتیجه انتخابات اعتراض کردند و در نتیجه عده‌ای به طرفداری از آنان به کف خیابان‌ها ریختند و ... .

شاید حتی اکثریت کسانی که به دو رقیب موصوف رای داده بودند و هم‌چنین اکثریت آنان که به طرفداری از آن دو به خیابان‌ها ریخته بودند نمی‌دانستند که از ماه‌ها قبل طراحان حرکتی که "فتنه 88" نام گرفت "تعالیم 198 گانه" آقای "جین شارپ" را مو به مو مطالعه کرده بودند تا با بومی‌سازی آن، راه گذار از دیکتاتوری به دموکراسی را هموار سازند !

غربی‌ها به سردمداری "شیطان بزرگ" قند در دلشان آب شد و از چپ و راست با استفاده از غول رسانه‌ای در اختیار، از جریان فتنه حمایت کردند. چند ماهی خوراک رسانه‌های تصویری، صوتی و مکتوب و مجازی استکبار جهانی و هم‌پیمانان آن تامین شد.

مردم ولایتمدار ایران اسلامی روز "چهار شنبه 9 دی 1388" با حضور هوشمندانه در صحنه از "ولایت فقیه پشتیبانی کردند تا به مملکت آسیبی نرسد". این گونه بود که تخم فتنه به بار ننشست. از آن روز هر سال نهم دی ماه به عنوان روز بصیرت گرامی داشته می‌شود. نهم دی ماه امسال با سالروز رحلت جانسوز رسول اعظم(ص) مقارن شده است. لذا رصد "آگاهی" به موقع و "بصیرت" مردم ایران را رصد می‌کنیم تا ریشه آن دست یابیم.

لطفا ادامه مطلب را اینجا بخوانید

سبک زندگی 7 – یازده نکته رضویه

یازدهم ذی‌القعده که امسال با 26 شهریور مصادف شده ، سال‌روز میلاد حضرت علی بن موسی الرضا امام هشتم (ع) است . به همین مناسبت این شماره "سبک زندگی" برگرفته از کلام گهربار آن حضرت می‌باشد . البته احصاء و درج همه آنچه سبک زندگی را از کلام حضرتش به ما می‌آموزد ، از عهده حقیر و حوصله این مقاله خارج می‌باشد و لذا 11 روایت کوتاه ولی پرمعنا به عدد روز میلاد آن حضرت تبرکاً تقدیم می‌‌گردد :

1.    علم‌آموزی : کسی که علم ندارد نباید از یادگیری شرم کند .

2.   صله رحم : خدا تقوای الهی را با صله رحم همراه ساخت ... .

3.   عقل : دوست هرکس عقل او ، و دشمنش جهل او است .(عترت)

4.   ایمان : ایمان چهار رکن است : توکل بر خدا ، رضا به قضای خدا ، تسلیم به امر خدا و واگذاشتن کار به خدا . (عترت)

5.   معاش خانواده : هر کس روزی را از راه حلالش بجوید و برای خود و خانواده‌اش هزینه کند همانا مجاهد در راه خداست ... .

6.   بوی خوش : خوب است که مرد هر روز از عطر و بوی خوش بهره گیرد ... .

7.   غذا خوردن و سلامتی :

1- به اندازه‌ای غذا بخور که متناسب بدنت باشد . بیشتر از آن ارزش غذایی ندارد ... .(مستدرک الوسائل،ج16،ص220)

2- اگر مردم کم غذا بخورند بدن‌هایشان اعتدال و استواری یابد .

8.   خواب [به موقع و به اندازه] به تن، قدرت و نیرو می‌بخشد .

9.   میوه بِه : بِه بخورید که موجب فزونی عقل است .

10. دوستی با یکدیگر : به دیدن یکدیگر بروید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید .

11. قناعت : باید هزینه خود و خانواده‌ات بر پایه میانه‌روی باشد .

سالروز میلاد ستاره هشتم آسمان امامت و ولایت بر همه مسلمانان مبارک باد

پانوشت :

چرا دهه آخر ماه صفر؟

در فرهنگ شیعه که برگرفته از معارف ناب اهل بیت سلام‌الله علیهم اجمعین است مناسبت‌های مختلفی تحت عنوان هفته ، دهه ، چهلم و سال وجود دارد که بهانه‌ای می‌شود تا علاوه بر گرامی‌داشت یاد و خاطره شخصیت مورد نظر و برقراری ارتباط یا تقویت ارتباط با خالق هستی ، راه شخصیت مورد تکریم ادمه یابد و معارف مربوط بیشتر شناسانده شود . از جمله این یادمانها دهه آخر ماه صفر است . بی‌تناسب نیست در نیمه این دهه علت گرامی‌داشتن آن بازخوانی شود . بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران که یک انقلاب فکری دینی است نیز مناسبت‌های مشابهی در عرصه سیاسی و انقلابی خودنمایی می‌کند . مانند هفته وحدت که از 12(سالروز میلاد رسول‌الله(ص) به روایت اهل سنت) تا 17ربیع‌الاول(به روایت شیعه) به مناسبت میلاد مسعود پیامبر گرامی اسلام(ص) و به عنوان نماد وحدت بین شیعه و سنی گرامی داشته می‌شود و یا دهه مبارک فجر که از 12 بهمن(سالروز ورود معمار انقلاب اسلامی به کشور) تا 22 بهمن (سالروز پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357) ، که در آستانه فرارسیدن این دو مناسبت بسیار مهم قرار داریم .

روزشمار و تحلیل مختصر وقایع دهه آخری ماه صفر :

اول – بیستم صفر ؛ اربعین حسینی

اربعین سالار شهیدان – حضرت امام حسین(ع) – از طرفی یادآور چهلمین روز شهادت آن حضرت و یاران باوفا و ایثارگرش در عاشورای 61 هجری قمری در کربلاست که بعد از قرن‌ها هنوز پیروانش به عزا می‌نشینند و سخنوران و وعاظ به بیان معارف اهل بیت(ع) می‌پردازند .

نکته بسیار حائز اهمیت این است که برای هیچ یک از ائمه اطهار علیهم‌السلام که به شهادت رسیده‌اند و شخص رسول اعظم(ص) اربعین برگزار نمی‌شود . بی‌گمان یک دلیلش اهمیت حادثه کربلاست که از آدم ابوالبشر تا خاتم پیامبران الهی قرن‌ها قبل از وقوع حادثه بر آن گریسته‌اند ، و دلیل دیگر آن ؛ جایگاه این حادثه جانسوز که برای "احیاء دین رسول‌الله(ص)" به وقوع پیوست ، در ادامه حیات اسلام ناب محمدی(ص) می‌باشد .

دیگر حادثه اربعین ؛ بازگشت اسرای آل‌الله از شام(دمشق کنونی) به کربلا به قافله‌سالاری ام‌المصائب عالم بشریت ، حضرت زینب سلام‌الله علیهاست . اسرا به احتمال قوی در اولین اربعین و در سر راه بازگشت به مدینه ، وارد کربلا شدند و گزارش مبسوط آزادگی خویش و سرشکستگی یزید ویزیدیان را به محضر ارباب آزادگان ارائه دادند. 

دوم – رحلت بهانه خلقت عالم ؛ رسول اعظم(ص) که دین خدا در عصر نبوت ایشان کامل و به وسیله ایشان ابلاغ شد ، بعد از 23 سال انجام رسالت ، در سال 11 هجرت عنان هدایت بشریت را به دستور خداوند به مولی‌الموحدین حضرت علی(ع) و فرزندانش سپرد و به لقاء حق پیوست .

سوم – شهادت امام حسن مجتبی(ع) ؛ امام دوم شیعیان – حضرت امام حسن مجتبی(ع) بعد از ترور شخصیت به وسیله معمار جنگ نرم که منجر به تحمیل صلح به آن حضرت شد، در سال 50 هجری قمری به شهادت رسید .

چهارم – 30صفر سالروز شهادت ثامن‌الحجج حضرت امام رضا(ع) ؛ مامون که بعد از مرگ پدرش هارون بر تخت حکومت نشست و امام رضا(ع) را جبرا به طوس فراخواند و ولایتعهدی خود به آن حضرت سپرد ، طولی نکشید که حیله سپردن ولایتعهدی را به امام بی‌فرجام دید و کینه دیرینه خود را نسبت به عترت رسول‌الله(ص) آشکار ساخت و با خوراندن سم ،آن حضرت را به شهادت رساند . حدیث معروف سلسله‌الذهب که به وسیله آن حضرت در سفر به طوس نقل شده است ، می‌باشد .