یزید بن معاویه که خون هند جگرخوار در رگهایش جار ی بود، بر کرسی خلافت مسلمین تکیه زد و لشکریان تحت امر آن خلیفه شرابخوار و بوزینه‌باز - قربه الی الله- نوه پیامبر خویش را سر بریدند و خاندان نبوت را به اسارت بردند، قرنها بعد فرزندان ناخلف آن یزید با انقلاب ایدئولوژیک، جهاد نکاح را واجب شمردند، چون ضحاک ماردوش مغز انسانهای بی‌گناه را متلاشی نمودند و برای ادامه حیات ننگین خود در ایران اسلامی کربلاها خلق کردند. چرا که خون مایه حیات تروریسم است.

هشتم شهریور امسال مقارن با نهم محرم، تاسوعاست. خون حسین بن علی(ع) در شریان تاریخ موتور محرکه امر به معروف و نهی از منکر برای احیاء دین رسول الله(ص) است. هشتم شهریور 1360 خون رجائی و باهنر به دست فرزندان ناخلف یزید به زمین ریخته شد و امتزاج با خون حسین(ع) یافت و آن دو عزیر را همچون 17000 شهید ترور، ماندگار تاریخ ساخت.

درود بی‌پاین الهی بر شهیدان و لعنت خداوند قهار بر یزید و یزیدیان باد

امام رضا(ع) فرمود محرم‏ ماهى بود که اهل جاهلیت نبرد را در آن حرام مى‏دانستند و خون ما را در آن حلال شمردند و حرمت ما را هتک کردند و ذرارى و زنان ما را اسیر کردند و آتش به خیمه‏?هاى ما زدند و آن‌چه بنه در آن بود چپاول کردند و در امر ما رعایتى از رسول خدا(ص) نکردند. روز شهادت حسین(ع) چشم ما را ریش کرد و اشک ما را روان ساخت و عزیز ما را در زمین کربلا خوار کرد و گرفتارى و بلا به ما دچار ساخت. تا روز قیامت بر مانند حسین باید گریست این گریه گناهان بزرگ را بریزد. سپس فرمود: پدرم را شیوه بود که چون محرم می‌شد خنده نداشت و اندوه بر او غالب بود تا روز دهم روز دهم روز مصیبت و حزن و گریه‏اش بود و می‌فرمود در این روز حسین کشته شد. الأمالی (للصدوق)، ترجمه کمره‏اى، ص128 

عده‌ای جاهل به نام اسلام، دشمنان قسم‌خورده دین و انسانیت را وانهاده؛ مسلمانان را تکفیر می‌کنند، سر می‌برند، سینه می‌شکافند و جگرش را به دندان می‌کشند؛ از تُبره دشمنان اسلام ارتزاق می‌کنند، خلیفه خودخوانده مسلمین می‌شوند و "دولت اسلامی" تشکیل می‌دهند.

شیطان بزرگ که "جنگ تمدنها" را برای مبارزه با اسلام ناب محمدی(ص) طراحی کرده است، ائتلاف مبارزه با تروریسم تشکیل می‌دهد ولی از هیچ وسیله‌ای برای گسترش "دولت اسلامی" فروگذار نمی‌کند.

همسر ابوسفیان در جنگ اُحُد سینه عموی پیامبر را می‌شکافد و جگرش را به دندان می‌کشد، 50 سال بعد از رحلت پیامبر اعظم(ص) نوه هند جگرخوار خود را خلیفه مسلمین می‌خواند، خلافت اسلامی تشکیل می‌دهد، حسین بن علی(ع) که نزد همه فرق اهل سنت "پاره تن" رسول الله(ص) و از پنج تن مباهله و فرزند افضل خلفا شناخته می‌شود را تکفیر می‌کند، سر از تن او و یارانش جدا می‌کند، سرهای بریده را بر نیزه می‌برد و زن و فرزندانشان را که "آل الله" هستند به اسارت می‌برد.

محرم امسال مدعی "خادم‌الحرمینی" و پادشاه "ام‌القراء اسلام" در حالی که دست در دست دشمن قسم‌خورده اسلام یعنی صهیونیسم اشغالگر نهاده و مردم مسلمان بی‌دفاع یمن را به خاک و خون کشیده است، به عاملان حادثه "خونین منا" نشان خدمت به حجاج می‌دهد؛ از تکفیریهای وهابی سوریه، عراق و یمن حمایت می‌کند و ... !

بر علمای جهان اسلام است که دست در دست هم دهند و با انسجام و اتحاد "تفکر تکفیر" را که امروز از بزرگترین منکرات است، نهی کنند.

فرارسیدن محرم، ماه عزای آل الله بر همه آزاداندیشان تسلیت باد 

داعش بن یزید بن معاویه

معاویه[1] بن ابوسفیان که قبل از اسلام‌آوردن در چند جنگ بر ضد پیامبر گرامی اسلام شرکت داشت و علی‌الظاهر می‌بایست امیرالمومنین حضرت علی(ع) را به عنوان خلیفه چهارم قبول می‌داشت و از او پیروی می‌کرد، بر ضد حضرتش خروج و جنگهایی را تحمیل نمود که باعث کشته‌شدن تعداد زیادی از مسلمانان شد. معاویه که با حیله و نیرنگ، صلح را بر سبط اکبر رسول اعظم(ص) - حضرت امام حسن(ع) - تحمیل کرد ولی بر مفاد صلحنامه پابند نبود، پسرش یزید را به جای خود به سریر خلافت مسلمین نشاند.

یزید بن معاویه که بر خلاف پدرش حتی تظاهر به اسلام نیز نمی‌کرد و علنا حرمت الهی را می‌شکست و اشتهار به شرابخواری و بوزینه‌بازی داشت، نوه رسول خدا(ص) - امام حسین(ع) - را تکفیر کرد و بلاشک فجیع‌ترین حادثه تاریخ بشریت را در کربلا رقم زد.

چند سالی است فرقه‌ای ظاهرالصلاح در کشورهای اسلامی، مسلمانان را تکفیر می‌کند، جان آنان را می‌ستاند و سرهاشان را از تن جدا می‌نماید و به تبلیغ رفتار سبعانه خود می‌پردازد. این فرقه اخیرا اعلام خلافت اسلامی کرده و مسلمانان جهان را به بیعت با خلیفه خودخوانده فرا خوانده است.

با نگاهی گذرا به اعمال ضد بشری فرقه داعش که ادعای خلافت اسلامی دارد و نیم‌نگاهی به رفتار وحشیانه یزید بن معاویه مشابهت‌های فراوان دو جریان آشکار می‌شود. از جمله: ادامه مطلب...

مقدمه

 حسین(ع) که نورش قبل از خلقت آدم ابوالبشر خلق شده بود   ؛ از رسول خدا(ص) بود و رسول خدا نیز از او ، در نزد مسلمانان ، به ویژه شیعیان دارای جایگاه ویژه‌ای است که بسیار بسیار در وصف آن حضرت نوشته و گفته‌اند . اما این حسین کیست که آنان که در دین او نیستند نیز بدون اغراق در بیان صفات و ویژگیهای او و حرکت تاریخ‌ساز(عاشورای) آن حضرت بازمانده‌اند؟ من باب مثال به ذکر 25 نکته از بیان بیست و پنج شخصیت "غیر مسلمان" در باره خامس آل عبا اکتفا می‌شود : ادامه مطلب...

مقدمه

 حسین(ع) که نورش قبل از خلقت آدم ابوالبشر خلق شده بود[1]؛ از رسول خدا(ص) بود و رسول خدا نیز از او [2]، در نزد مسلمانان ، به ویژه شیعیان دارای جایگاه ویژه‌ای است که بسیار بسیار در وصف آن حضرت نوشته و گفته‌اند . اما این حسین کیست که آنان که در دین او نیستند نیز بدون اغراق در بیان صفات و ویژگیهای او و حرکت تاریخ‌ساز(عاشورای)[3] آن حضرت بازمانده‌اند؟ من باب مثال به ذکر 25 نکته از بیان بیست و پنج شخصیت "غیر مسلمان" در باره خامس آل عبا اکتفا می‌شود:

1 – جستیس آ.راسل[4]:

ای زمین برهنه و خشک کربلا که در تو نه علفی است و نه سبزه‌ای،

برای ابد آهنگ حزن و اندوه بر تو پوشیده باد،

زیرا در سرزمین تو بدن مقدس و پاره پسر فاطمه افتاده است که روح خویش را به خدا تقدیم نمود.

ای دیده ، خوابگاه حسین بن علی است این؟

یا منزل معالی و معموره علاست؟( اوحدی مراغه‌ای)

2 – گابریل انکری[5]:

به جای این که واقعه کربلا، موجب ترس طرفداران حسین و علی شود ، شجاعت شیعیان را برانگیخت.

به قول ملک‌الشعرای بهار:

حسین آن که از رُخش دل شیعه روشن است

به تاریکی ضلال، رُخش نور معلن است

3 – آنتوان بارا[6]:

حماسه حسین(ع) تنها مختص شیعه و سنی و مسلمان نیست، بلکه متعلق به هر مؤمن است ؛ ... حسین در قلب من است.

4 - بارتولومو[7]:

از روزی که یزید به جای پدر در دمشق نشست، فسق و فجور در دستگاه او علنی شد ... حسین مشاهده می‌کند که حکومت ظلم و فساد به زودی اسلام را از بین خواهد برد؛ از این رو تصمیم گرفت برای نجات اسلام از ظلم و ستم، اقدام کند.

5 – ادوراد براون[8]:

آیا قلبی پیدا می‌شود که وقتی در باره کربلا سخن می‌شنود ، اندوهناک نگردد؟ حتی غیرمسلمانان نیز نمی‌توانند پاکی روحی را که در این جنگ تحت لوای اسلام تجلی یافت انکار کنند.

6 – کارل برو کلمان[9]:

شهادت حسین علاوه بر نتایج و اثرات سیاسی ، موجب تحکیم و اشاعه مذهب شیعه گردید و این مذهب مرکز و مظهر تمایلات ضد غرب شد.

7 - ال.ام.بوید[10]:

در طی قرون، افراد بشر همیشه جرأت ، پردلی ، عظمت روح، بزرگی قلب و شهامت را دوست داشته‌اند و نتیجه همین ارزشهاست که آزادی و عدالت هرگز به نیروی ظلم و فساد تسلیم نمی‌شود. این بود شهامت و این بود عظمت حسین و من مسرورم با کسانی که این فداکاری عظیم را از دل و جان ثنا می‌گویند ، همنوا بوده‌ام، هرچند که 1300 سال از آن تاریخ گذشته است.

8 – پورشو تامداس توندون[11]:

این فداکاریهای عالم از قبیل شهادت حسین سطح بشریت را ارتقاء بخشیده است و شایسته است که خاطره آن همیشه بماند و یادآوری شود.

9 – جبران خلیل جبران[12]:

حسین چراغ فروزنده‌ای برای همه ادیان است.

10 – جرج جرداق[13]:

آن غیرتمندی که تا این پایه به ناموس مردمان اهتمام می‌ورزید و در حمایت از همسر و خانواده و دیگران لحظه‌ای از مجاهدت باز نمی‌ایستاد ، چون در میدان رزم یکه و تنها ماند و از زخم شمشیر و نیزه و زوبین بر زمین نشست و اوباش کوفه و سربازان مزدور دستگاه حاکم را دید که از هر سو به سرپناه(خیمه) زن و فرزندانش حمله‌ور هستند ، دست پولادین خونین بر آورد و فریاد زد که : هان ای نامردان ! اگر دین ندارید ، در زندگی آزاده باشید.

11 – فردریک جمس[14]:

درس حسین و هر قهرمان شهید دیگر این است که در دنیا اصول ابدی عدالت، ترحم و محبت وجود دارد که تغییرناپذیرند و هم‌چنین هر گاه کسی برای این صفات ابدی مقاومت کند و در راه آن پافشاری نماید، آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند.

12 - جوزف حرب[15]:

آقایان! مسیحیت من بدون حسین کامل نمی‌شود . هر آئینی – چه آسمانی و چه غیرآسمانی – اگر شخصیتی چون حسین نداشته باشد، دینی زمینی است و از بهشت بی‌بهره.

13 – موریس دو کبری[16]:

اگر مورخین ما، حقیقت این روز را می‌دانستند و درک می‌کردند که عاشورا چه روزی است ، این عزاداری را مجنونانه نمی‌پنداشتند؛ زیرا پیروان حسین به واسطه عزاداری او دانستند که پستی و زیردستی و استعمار و استثمار را نباید قبول کنند، چون شعار رهبر و سرور آنها، تن ندادن به ظلم و ستم بود . اندکی ژرف بیاندیشیم  و بررسی کنیم که در مجالس عزاداری حسین چه نکات دقیق حیات‌بخشی مطرح می‌شود!

14 – چارلز دیکنز[17]:

اگر منظور حسین جنگ در راه خواسته‌های دنیایی بود ، من نمی‌فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل حکم می‌کند که او فقط به خاطر دینش فداکاری خویش را انجام داد.

15 – جرج زکی[18]:

"سلام بر کربلا"؛ جوانمردا، آمده‌ام تا پوزش بخواهم ؛ بخشش از تو است و شعر با تو گوارا می‌شود.

ای کربلا ؛ خاک تو چه‌قدر عطرآگین شده! شمیم پرستش و عبادت از تو به مشام می‌رسد.

ای سرزمین کرامات که شعله تو هیچ‌گاه خاموش نشده است ...!

صائب تبریزی چه زیبا سرود:

مظهر انوار ربانی ، حسین بن علی

آن که خاک آستانش دردمندان را شفاست

16 – جرجی زیدان[19]:

پس از رحلت پیامبر ... حب جاه و مال بر فضایل اخلاقی ، فایق آمد و افکار و آرای آل علی در میان چنان مردمی بی‌اثر ماند. چنان‌که مردم کوفه به خاطر جاه و مال، بیعتی را که با حسین بن علی کرده بودند، در هم شکستند و به این نیز اکتفا نکردند و او را کشتند.

17 – بولس سلامه[20]:

حق چنان در من مسیحی جوشید که از شدت محبتش مرا شیعه علی خواندند، ای آسمان گواه باش و ای زمین شهادت بده که من علی را دوست می‌دارم ... .

من مسیحی را حسین به گریه انداخت و قطرات اشک از افق چشمانم تابید و درخشید. هرگز حال آن‌که که از دور به آتش می‌نگرد با حال آن‌که بر روی هیزم می‌سوزد یک‌سان نیست.

18 – رشاد سلامه[21]:

در کربلا بانگی برخاست و با خون حسین آبیاری شد که گوش قلب‌ها آن را می‌شنود و عقل و فکر را مدهوش می‌سازد.

19 – توماس کارلایل[22]:

بهترین درسی که از تراژدی کربلا می‌گیریم این است که حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که برتری عددی در جایی که حق با باطل رو به رو می‌شود اهمیتی ندارد . پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت باعث شگفتی من است.

20 – سلیمان کتانی[23]:

قیام حسینی جز انقلابی معنوی برای در هم کوبیدن ظلم و جهالت نبود، دیروز برادرش حسن الگویی سپید عرضه کرده بود و روز دیگر او الگویی سرخ ارائه می‌کرد و هر دو الگو از مصدری واحد مشتق شده بودند که مصدر بزرگ‌تری برای بر پا ساختن جامعه‌ای استوار بود؛ ... .

21 - مهاتما گاندی[24]:

من زندگی حسین آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده‌ام و به صفحات کربلا توجه کافی کرده‌ام ، بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستی از روش او پیروی کند.

22 – ادوارد گیبون[25]:

در طی قرون آینده، برای بشریت و در سرزمین‌های مختلف ، شرح صحنه حزن‌آور مرگ حسین موجب بیداری قلب‌ها خواهد شد.

23 – توماس ماساریک[26]:

گر چه کشیشان ما هم از ذکر مصائب حضرت مسیح مردم را متاثر می‌سازند، ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین یافت می‌شود در پیروان مسیح یافت نخواهد شد. مانند این است که مصائب مسیح در برابر مصائب حسین مانند پر کاهی است در مقابل یک کره بزرگ.

24 – ایروینگ واشنگتن[27]:

در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و بر ریگ‌های تفدیده]تفتیده[ عراق ، روح حسین فناناپذیر است؛

ای پهلوان

و ای نمونه شجاعت

و ای شهسوار من،

ای حسین!

25 – توماس مان[28]:

اگر فداکاری مسیح و حسین با هم مقایسه شود ، حتما فداکاری حسین پرمغزتر و با ارزش‌تر جلوه خواهد کرد، زیرا روزی که مسیح می‌خواست فدا شود زن و فرزند نداشت و در فکر آنان نبود که بعد از او به چه سرنوشتی دچار خواهند شد . اما حسین زن و فرزند داشت و بعضی از آن‌ها خردسال بودند و به پدر احتیاج داشتند.

پانوشت