سال چهلم هجرت(تنها کمتر از 30 سال بعد رحلت جانسوز پیامبر اعظم(ص)) نیام تحجر و جهالت از دست انسان‌نمایی پلید، امت رسول‌الله(ص) را از داشتن انسان کاملی که؛

1.نورش قبل از خلقت آدم ابوالبشر خلق شده بود؛

2.نامش را در آسمانها علی(ع) نهاده بودند؛

3.نزد پیامبر خدا(ص) تربیت شد؛

4.اول مسلمان بود؛

5.چون هارون بود برای رسول‌الله(ص)؛

6.از آل عبا بود؛

7.درِ شهر علم بود؛

8.او با حق و حق با او بود؛

9.امیرالمؤمنین بود؛

10.   صدیق و فاروق بود؛

11.   آقای زاهدان روزگار بود؛

12.   شدیدالسیاسه بود؛

13.   همای رحمت و آیت خدا بود؛

14.   شرافت نسبی داشت؛

15.   خیبرشکن بود؛

16.   سرچشمه علم فقه بود؛

17.   از مردان بزرگ تاریخ انسانیت است که مفهوم و نظریه عدالت هستی و جهان را پایه‌ریزی کرد؛

18.   وصی پیامبر(ص) بود، محروم و مصیبت عظمای دیگری را بر پیکر اسلام وارد کرد. این گونه بود که او اولین شهید محراب شد.

چهارده قرن بعد از آن حادثه جانسوز، مردی از سلاله پاک آن انسان کامل از شهر قم به احیای دین رسول‌الله(ص) به پاخاست و دیری نپایید که پوزه مستکبران عصر خویش را به خاک مالید و اسلام ناب محمدی را به عرصه زندگی بشر بازگرداند.

این گونه بود که نیمه خرداد رمز ماندگاری قیام آن ابرمرد قرن چهاردهم هجری قمری شد.

نیمه خرداد امسال دو مصیبت عظمی را شاهد است؛ شهادت امیرمؤمنان حضرت علی(ع) و رحلت فرزند رشیدش حضرت امام خمینی(ره). و البته انتخاب حضرت امام خامنه‌ای(مد ظله‌العالی) به رهبری نظام اسلامی نویدبخش استمرار راه انبیاء شد.

علی را علی است مقتدا بی‌گمان

کنیم بیعتش را جلی و نهان

بانوی ثروتمند مکه به پیشنهاد ابوطالب، غلامش "میسره" و همه مال‌التجاره را در اختیار "محمد امین" قرار داد تا به تجارت بپردازد. کاروان بازگشت و میسره از جلوه‌های سفر با محمد امین برای خدیجه گفت. ابوطالب بانوی ثروتمند مکه را برای بردرزاده‌اش خواستگاری کرد و خطبه عقدشان را جاری ساخت.[1] از آن پس خدیجه انیس مونس "محمد امین" گردید و چون محمد به رسالت خدا برگزیده شد، ساعاتی بعد اولین ایمان‌آورنده به دینش شد و همه داشته‌هایش را در آن راه بخشید.

خدیجه مادر امت و "ام‌المؤمنین" بود و رسول‌الله(ص) در حیات آن فداکار، همسر دیگری برنگزید و چون درگذشت، ملول و محزون شد و بسیار یاد او می‌کرد[2]. وصف ام‌المؤمنین خدیجه(س) در این مقال نگنجد، لاجرم به اشارتی بسنده می‌شود و ... .

1.        اول مسلمان 

روایت است که پیغمبر(ص) روز دوشنبه مبعوث گردید و خدیجه در همان روز مسلمان شد و على (ع) در روز سه شنبه،...^[3] و نیز از انس بن مالک است که پیغمبر(ص) روز دوشنبه مبعوث شد و خدیجه در پایان همان روز مسلمان شد و على (ع) در روز سه‏ شنبه.^[4]

2.       صاحب فضل و قدر

فضل او مورد اتفاق است و قدرش مورد تردید نیست و او نخست کس است که به رسول خدا(ص) ایمان آورده و همه مالش را در راه آن حضرت خرج کرده و پیغمبر(ص) بسیار یاد او می‌کرد و او را می‌ستود و می‌فرمود: هیچ مالى چون مال او به من سود نبخشید و خدایش از او فرزندى‏ گرامى به وى روزى کرد و تا خدیجه زنده بود آن حضرت به احترام او زن دیگرى نگرفت.^[5]

3.       جایگاه حضرت خدیجه در بهشت‏

امام صادق(ع) فرمود: وقتى که خدیجه وفات کرد، حضرت‏ فاطمه(س) خودش را به پیامبر میچسباند و پیرامون او میچرخید و میگفت: بابا! مادرم کجاست؟ و پیامبر نیز پاسخى نمیداد. ولى پیوسته فاطمه(س) میگفت: بابا! مادرم کجاست؟ و پیامبر نمیدانست در پاسخ او چه بگوید. ناگهان جبرئیل فرود آمد و گفت: خدایت دستور میدهد که به فاطمه سلام برسانى و بگویى که مادرت در قصبه‏اى است که گره‌هایش از طلا و ستونش از یاقوت سرخ میباشد و در کنار "آسیه" همسر فرعون و "مریم" دختر عمران قرار دارد. حضرت فاطمه(س) نیز در پاسخ گفت: "ان اللَّه هو السّلام و منه السّلام و الیه السّلام".^[6] پیامبر در باره او فرمود: "خیر نساء الجنّة خدیجة بنت خویلد" یعنی بهترین زنان بهشت خدیجه دختر خویلد است.^[7]

4.       از مائده آسمانی تناول می‌کرد

براى خدیجه مانند مریم مائده آسمانى نازل میشد. چنان که بخارى در صحیح خود از ابوهریره روایت کرده است که جبرئیل بر پیامبر نازل شد و ظرفى از بهشت آورد که طعام و شراب بهشتى بود و گفت: اى رسول خدا این مائده مال خدیجه است از طرف پروردگارش و من، به او سلام برسان و به او مژده بده به یک قصرى در بهشت که در آنجا سر و صدا و مشقت نیست.^[8]

5.       وفات ام‌المؤمنین؛ مصیبت بزرگ پیامبر(ص)

خدیجه نخستین زنى بود که به پیامبر ایمان آورد و نماز خواند در اسلام از روایت اخبار و احادیث وحى و نبوت است، بسیارى از زنان اسلام از او نقل اخبار طلوع اسلام را نمودند خدیجه با بذل احساسات و عواطف و کمک مادى خود اسلام را یارى کرد. خدیجه با این صفات عالى در آسمان زن ستاره درخشانى شد و چشم همه زنان به وجود او روشن بود و به اعتراف تمام فرق اسلامى یک رکن پیشرفت اسلام بر دوش خدیجه بود و در اثر خدمت و فداکارى او پیغمبر توفیق حاصل کرد و به همین جهت به حق لقب "ام المؤمنین" به خود گرفت.

به روایت ابن اسعد از حکیم بن حزام خدیجه(س) در ماه رمضان سال دهم نبوت وقتی شست و پنج سال داشت، وفات کرد. پیامبر(ص) شخصا پیکر آن حضرت را در "حجون" قبرستان مکه "جنه المعلی" دفن کرد.

این بود که درگذشت خدیجه براى پیامبر(ص) مصیبتى بزرگ بود زیرا خدیجه وزنه زندگى پیامبر خدا بود و به احترام او بسیارى به پیامبر احترام مى‏کردند، یا متعرض او نمى‏شدند ولى پس از او در مقام قتل او بر آمدند خدیجه به دست پیامبر به خاک سپرده شد و رسول خدا خود در قبر خدیجه رفت و در حق او دعا کرد و طلب مغفرت نمود و او را در "حجون" قبرستان مکه "جنة المعلى" دفن کرد.

خدیجه بهترین انیس پیغمبر(ص) و قوى‏ترین مددکار روز سختى بود او در شدائد و دشواریهاى اسلام موجب تسلى خاطر پیغمبر گردید و از بذل مال خود دریغ نمیداشت و با آن قدرت مالى و شهرت مقامى که داشت با زجر و تهدید و تبعید شوهر ساخت و لذا رسول خدا بسیار او را دوست میداشت. عایشه میگوید: هر وقت پیغمبر به یاد خدیجه میافتاد ملول و محزون میشد و براى او طلب مغفرت‏ میکرد.[9]

دهم رمضان، سالروز وفات ام‌المؤمنین حضرت خدیجه سلام‌الله علیها به محضر قائم آل محمد(ص) و مسلمان جهان تسلیت باد

منبع : نرم‌افزار گنجینه روایات، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی

پانوشت

روایات صحیح زیادی از پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) نقل شده است[i] که تولد فرزندی از نسل حضرت زهرا(س) به عنوان دوازدهمین ستاره آسمان امامت و ولایت را حتمی می‌نمود. از میان اسیران روم شرقی که به عراق آورده شده بودند، امام هادی(ع) دختری به نام ملیکه را به همسری فرزندش حسن عسگری(ع) انتخاب نمود که نامش نرجس(نرگس) نامیده می‌شود.[ii]

عباسیان که ظاهرا برای حمایت از فرزندان حضرت علی(ع) قیام کرده بودند، دشمنان قطعی آن حضرت و فرزندانش بودند. حاکمان عباسی[iii] در عصر امام حسن عسگری(ع) جاسوسانی را گمارده بود تا از تولد فرزند پسر آن حضرت مطلع شود. مشیت الهی هم‌چون حضرت موسی(ع) بر این قرار داشت که حمل نرجس خاتون پنهان باشد.

شعبان‌المعظم در سال 255 هجری قمری به نیمه رسیده بود که وجود مبارک مهدی موعود(عج) پا به عرصه کره خاکی گذاشت. حضرت مهدی(عج) در زمان رحلت پدرش امام حسن عسگری(ع) 5 سال داشت که به قدرت و مشیت الهی وجود مبارک حضرت مهدی(عج) از انظار پنهان شد و عیبت صغرای آن حضرت شروع شد که تا 70 سال ادامه داشت. بعد از غیبت صغرا، غیبت کبرا شروع شد که هنوز هم ادامه دارد.

امروز نه فقط جهان شیعه و جماعت اهل سنت، بلکه مستضعفان جهان نیز منتظر ظهور فرزندی از پیامبر اسلام(ص) هستند تا دادشان را از مستکبرین بستاند و جهان را از عدل پر سازد.

نیمه شعبان سالروز میلاد مهدی موعود(عج) و هفته سربازان گمنام امام زمان(عج) بر ملت شریف ایران و سربازان آن حضرت مبارک باد

میلاد مصلح دین رسول مبارک باد

آدرس اینجانب در شبکه اجتماعی سروش-کانال بصیرت

https://sapp.ir/basiyrat

در سومین روز از سال چهارم هجرت در خانه علی بن ابی‌طالب(ع) نوزادی پا به عرصه وجود گذاشت که نور وجودش قبل از آن خلق شده بود[1]؛ جدش اولین مخلوق خدا[2] و بهانه‌ای برای خلقت عالم[3] بود؛ مادرش دومین مخلوق خدا و پاره تن رسول‌الله[4] ؛ و پدرش تنها مولود کعبه، امیرالمؤمنین[5] ، صدیق و فاروق[6] و وصی پیامبر(ص) [7] بود.

این وجود مبارک که نامش را در آسمانها حسین نامیده بودند،ذخیره الهی بود برای اصلاح دین جدش که حدود نیم قرن بعد از رحلت حضرتش، ذبیح‌الله شد. قیام او بعد از قرن‌ها نه تنها شجاعت شیعیان را برانگیخته، بلکه در نزد غیرمسلمانان نیز مظهر تمایلات ضد استکباری است.

سوم شعبان سال‌روز میلاد باسعادت پاسدار دین خداست و از این رو در نظام جمهوری اسلامی ایران، این روز را روز پاسدار نامیده‌اند.

آن میلاد و سایر اعیاد شعبانیه بر امت رسول‌الله(ص) و این تقارن بر پاسداران و جانبازان انقلاب و نظام اسلامی مبارک باد

منابع:

3 - نرم‌افزار گنجینه روایات، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی به نقل از منابع مندرج در پانوشتها

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَق

27 رجب مردی از طرف خداوند مبعوث شد که نورش اولین مخلوق خداست و عالم از وجود وی وجود یافته است.[1] بهانه عالم خلقت مبعوث شد تا مکارم اخلاق را بیاموزد. هر چند امروز گروهی به اسم اسلام، خشونت و مسلمان‌کشی در پیش گرفته‌اند و دین رحمت را که پیامبرش رحمه للعالمین بود، خشن معرفی می‌کنند.basirat@

عید مبعث رسول رحمت بر همه مسلمانان، بلکه ملتهای جهان مبارک باد

سخن گفتن از اقیانوس بى‏کرانه معارف و کمالات حقیقت جاودانه تاریخ، حضرت على علیه‌السّلام و ترسیم و تبیین ابعاد وجودى چنین شخصیت بى‏نظیرى تنها از عهده خالق هستى و نفوس مقدّس معصومان(علیهم‌السلام) برمى‏آید و بس. 

لذا این سطور صرفا به منظور ابراز ارادت و در حد یک پیام تبریک به مناسبت سال‌روز میلاد مولود کعبه حضرت امام علی(ع) به رشته تحریر در آمده است و بس. و الا فقط شمردن ویژگیها و خصایص انسان کاملی که دوست و دشمن از شرح آن ابراز عجز کرده‌اند، نه در وسع این ناچیز است و نه جای آن در این مقال.

دیوار کعبه فقط برای فقط یک بار باذن‌الله، تنها برای یک بانوی باردار شکافت و آن هم روز سیزده رجب سال سی‌ام عامل‌الفیل بود. آن بانو فاطمه بنت اسد(س)، همسر ابوطالب(ع) و آن مولود نیز کسی بود که: ادامه مطلب را ملاحظه فرمائید

خداوند اولین چیزی که خلق کرد[1]، نوری بود که خود بهانه خلقت عالم شد[2]. خالق هستی، آدم را آفرید و او را اولین ساکن زمین قرار داد. فرزندان آدم در سراسر گیتی گسترانیده شدند و خدا آخرین پیام‌آورش را مبعوث نمود تا دینش الی‌البد هادی بشر باشد. از این آخرین پیام‌آور که نورش اولین مخلوق بود، فرزند پسر در قید حیات باقی نمانده بود و دشمنان طبق رسم جاهلیت،آن حضرت را ابتر می‌نامیدند. خداوند دختری که قبل از آفرینش زمین و آسمان‌ها نورش را خلق کرده بود[3]، به عنوان کوثر[4] به جهان بشریت عطا فرمود.

بیستم جمادی‌الثانی سال دوم بعثت در شهر مکه و در خانه‌ای که فرشته وحی نازل می‌شد، از بطن اولین زن مسلمان، فرزندی به دنیا آمد که حوریه انسیه[5] نام گرفت و نور او قبل از خلقت حضرت آدم ابوالبشر(س) آفریده شده بود.

صفات و مناقب آن حضرت که نزد خدای عز و جل نُه اسم(فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، محدثه و زهرا (نقل از حضرت امام صادق(ع)) را نتوان برشمرد. چراکه:

1.    نورش قبل از خلقت آدم ابوالبشر خلق شده بود که در بهشت، حسنین گوشواره و علی تاج نورانی‌اش بودند؛ 

2.   کوثری است که خداوند به "بهانه خلقت عالم"[6] محمد مصطفی(ص) عطا کرده است؛

3.   حوریه انسیه[7] است؛

4.   پاره تن پیامبر(ص)[8] بود؛

5.   تنها دختر اولین زن مسلمان است؛

6.   مادرِ پدر(ام ابیها) بود؛

7.   تنها هم‌شأن برای تنها مولود کعبه بوده است؛

8.   شوهرش دروازه شهر علم بود؛

9.   تنها بانوی عالم خلقت است که یازده ستاره آسمان امامت و ولایت از وجود اویند؛

فاطمه فرخنده مام یازده سرور

آن به دو گیتی پدرش سید و سالار(ملک الشعرای بهار)

10.   تنها بانوی آل عباست[9]؛

11.   تنها مادری است که گیتی در انتظار ظهور مهدی او در گردش است؛

12.   دوستداران او اهل بهشت و دشمنان ایشان اهل دوزخند[10]؛

13.   و ... .

قرن‌ها بعد در بیستم جمادی‌الثانی، در خمین مردی به دنیا آمد که روح‌الله نامیدندش. روح‌الله در اواخر قرن بیستم میلادی برای اصلاح دین جدش هم‌چون حضرت حسین بن علی(ع) قیام کرد. قیام او بی‌شک ستونهای ظلم و استکبار را در عصر خود به لرزه درآورد و انشاءالله موج آن تا ظهور مهدی فاطمه(عج) ادامه خواهد یافت.

در تقویم حکومتی که روح‌الله بنیانگزارش بود، بیستم جمادی‌الثانی را به احترام آن بانو و سرور زنان عالم، "روز زن" نامیدند.

سال‌روز میلاد آن مادر و این فرزند خلفش و روز زن بر همه مسلمانان عالم، به خصوص به همه زنان مسلمان، مبارک باد

 پانوشت

فقط فاطمه، فاطمه است

رسول گرامی اسلام فرزند پسر در قید حیات نداشت و دشمنان طبق رسم جاهلیت،آن حضرت را ابتر می‌نامیدند. خداوند دختری که قبل از آفرینش زمین و آسمان‌ها نورش را خلق کرده بود[1]، به عنوان کوثر[2] به جهان بشریت عطا فرمود.

رسول خدا(ص) در 28 صفر سال یازدهم هجری دار فانی را وداع گفت و دخترش فاطمه(س) به روایتی 75 روز و به روایتی 95 روز بعد، در صورتی که 18 سال داشت، به پدر ملحق گردید.

حوریه انسیه که نزد خدای عز و جل نُه اسم(فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، محدثه و زهرا) داشت را فقط پدر گرامی‌اش که نورش اولین مخلوق خدا بود[3]، شوهرش که در بهشت تاج سر او بود و فرزندان معصومش(ع) وصف توانند کرد. چرا که او:

1.   نورش قبل از خلقت آدم ابوالبشر خلق شده بود که در بهشت ، حسنین گوشواره و علی تاج نورانی‌اش بودند؛

2.   کوثری است که خداوند به "بهانه خلقت عالم"[4] محمد مصطفی(ص) عطا کرده است؛

3.   حوریه انسیه[5] است؛

4.   پاره تن پیامبر(ص)[6] بود؛

5.   تنها دختر اولین زن مسلمان است؛

6.   مادرِ پدر(ام ابیها) بود؛

7.   تنها هم‌شأن برای تنها مولود کعبه بوده است؛

8.   شوهرش دروازه شهر علم بود؛

9.   تنها بانوی عالم خلقت است که یازده ستاره آسمان امامت و ولایت از وجود اویند؛

فاطمه فرخنده مام یازده سرور

آن به دو گیتی پدرش سید و سالار(ملک الشعرای بهار)

10.   تنها بانوی آل عباست[7]؛

11.   تنها مادری است که گیتی در انتظار ظهور مهدی او در گردش است؛

12.   دوستداران او اهل بهشت و دشمنان ایشان اهل دوزخند[8]؛

13.   ... .

 حیف از فاطمه آن نخل جوان

که خم از باد اجل شد ناگهان(هاتف اصفهانی)

 سوم جمادی‌الثانی مصادف با اول اسفند سال 1396،سال‌روز پیوستن حضرت فاطمه زهرا(س) به پدر بزرگوارش در بهشت برین، بر همه مسلمانان و محبان آن حضرت، به ویژه شیعیان تسلیت باد

منبع : نرم‌افزار گنجینه روایات، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی

پانوشت

[1] - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَکِّلِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ سَدِیرٍ الصَّیْرَفِیِّ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص خُلِقَ نُورُ فَاطِمَةَ ع قَبْلَ أَنْ تُخْلَقَ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ فَقَالَ بَعْضُ النَّاسِ یَا نَبِیَّ اللَّهِ فَلَیْسَتْ هِیَ إِنْسِیَّةً فَقَالَ ص فَاطِمَةُ حَوْرَاءُ إِنْسِیَّةٌ قَالَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ وَ کَیْفَ هِیَ حَوْرَاءُ إِنْسِیَّةٌ قَالَ خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ نُورِهِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ آدَمَ إِذْ کَانَتِ الْأَرْوَاحُ فَلَمَّا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ آدَمَ عُرِضَتْ عَلَى آدَمَ قِیلَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ وَ أَیْنَ کَانَتْ فَاطِمَةُ قَالَ کَانَتْ فِی حُقَّةٍ تَحْتَ سَاقِ الْعَرْشِ قَالُوا یَا نَبِیَّ اللَّهِ فَمَا کَانَ طَعَامُهَا قَالَ التَّسْبِیحُ وَ التَّهْلِیلُ وَ التَّحْمِید(معانی الأخبار،ص 379)

ترجمه: سدیر صیرفى گوید: امام أبو عبد اللَّه صادق از پدرش از اجدادش علیهم السّلام روایت نمود: که پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله فرمود: نور فاطمه پیش از آفرینش زمین و آسمانها آفریده شد، یکى از مردم گفت: اى پیامبر خدا بنا بر این فاطمه از جنس بشر نیست؟ پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله در پاسخ او فرمود: فاطمه حوراء بشر است، گفتند: اى پیغمبر خدا! چگونه مى‏شود که زهرا حوریّه و انسیّه باشد؟ فرمود: پیش از این که پروردگار متعال، حضرت آدم را خلقت نماید، در آن هنگام که روحهاى خلایق را آفرید، فاطمه را از نور خود خلق کرد، و چون آدم را آفرید فاطمه را به او ارائه نمود. گفته شد: اى پیامبر خدا! فاطمه در آن هنگام کجا بود؟ فرمود: نور او در میان یک ظرف کوچکى در زیر ساق عرش جاى داشت. گفتند: اى رسول خدا! غذاى وى چه بود؟ فرمود: گفتن «سبحان اللَّه، و لا اله الّا اللَّه، و حمد خدا را گفتن.(معانی الأخبار-ترجمه محمدى، ج‏2،ص 384)

[2] - إِنَّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَر(الکوثر- 1) ما به تو کوثر[ خیر و برکت فراوان‏] عطا کردیم.

[3] - قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللَّهُ نُورِی(بحارالأنوار، ج‏25،ص 22)

[4] - لَوْلَاکَ مَا خَلَقْتُ الْأَفْلَاکَ

[5] - رسول‌الله(ص) : إِنَّ فَاطِمَةَ خُلِقَتْ حُورِیَّةً فِی صُورَةِ إِنْسِیَّة

[6] - قال رسول‌الله(ص) : فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی‏ ... فاطمه پاره تن من است ...

[7] - آل عبا عبارتند از وجود شریف پیامبر اسلام ، امیرالمومنان ، فاطمه و حسنین صلواه‌الله علیهم اجمعین(مفتیح‌الجنان شیخ عباس قمی/حدیث شریف کساء)

[8] - سلمان فارسى روایت است که پیامبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود: اى سلمان، کسى که فاطمه علیها السّلام را دوست بدارد، اهل بهشت، و کسى که او را دشمن دارد، اهل دوزخ است .

یزید بن معاویه که توسط پدرش به خلافت مسلمین نصب شده بود، در محرم سال 61 هجری قمری با لشگری 30 هزارنفره به جنگ نوه پیامبر مسلمین(ص) رفت و آن حضرت را به همراه همه مردان سپاهش که 72 تن بودند به شهادت رساند و سر از بدنشان جدا کرد و زنان و فرزندانشان را به اسارت برد.

از نظر نظامی و در عالم سیاست، یزید که توانسته بود حسین بن علی(ع) را که از بیعت با او امتناع داشت از سر راه بردارد، پیروز پیکار کربلا بود.

1378سال پس از واقعه کربلا نام حسین بن علی(ع) نه تنها شعار مسلمان عالم در عدالت‌خواهی است، بلکه پیروان ادیان دیگر از جمله مسحیان و یهودیها و حتی غیرموحدین آزادیخواه در هر محرم یاد و خاطره آن حضرت را که برای احیاء دین جدش(محمد مصطفی(ص)) قیام کرد و جانش را فدای راهش نمود گرامی می‌دارند.همان‌طور که آنتوان بارا(نویسنده مسحیی سوری)  گفته است:حماسه حسین(ع) تنها مختص شیعه و سنی و مسلمان نیست، بلکه متعلق به هر مؤمن است ؛ ... حسین در قلب من است .

این در شرایطی است که(البته نه در مقام مقایسه که از آن به خدا پناه می‌برم) حتی فرزندان نا‌خلف یزید که امروز مسلمانان را تکفیر و هم‌چون او سر از بدنشان جدا می‌کنند و زن و فرزندانشان را به بردگی نیز از بردن نام یزید شرم دارند.