جمله معروف "دین افیون توده‌هاست" را به کارل هاینریش مارکس(1818-1883.م)نسبت می‌دهند.جوجه‌مارکسیتهای دهه اول بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران برای اغوای بچه‌های مردم از این افاضه مارکس بهره می‌جوستند که؛ کاپیتالیسم(سرمایه‌داری) خون برولتاریا(طبقه کارگر) را می‌مکد و دین نیز به منزله تریاک برای جوامع انسانی است. پس برای برپایی جامعه بی‌طبقه، به مارکسیسم بپیوندید.

شاید اگر آقای مارکس که مسلماً در باره دین به طور کلی و اسلام به صورت خاص مطالعه و اطلاعات لازم را نداشته و این افاضه را فرموده است،  می‌گفت "دینی را که من دیده‌ام، افیون توده‌هاست"، حرفش درست بود و می‌شد برای این کشف، او را تحسین کرد. چرا که اگر منظورش از دین، مسحیت موجود در جامعه غربی و یا اسلام قشری جوامع به ظاهر اسلامی بوده، درست گفته بود.

با مراجعه منصفانه و غیرمتعصبانه به تاریخ اسلام، از صدر تا حال، در می‌یابیم که نوعی اسلام در جامعه رواج داشته و دارد که افیون توده‌ها بوده و هست. این نوع اسلام ارائه‌شده تلاش می‌کرد و می‌کند تا با "در خماری نگه‌داشتن" ملتها، مانع ایفای نقش آنان در مقابل مسئولیتهای انسانی و الهی شود.

بی‌گمان آنان که با مشاهده قرآن بر سر نیزه‌ها در جنگ صفین، دست از ولایت کسی که "حق با او و او با حق" بود[1] کشیدند؛ آن تروریست متحجر که به قصد هموار کردن راه بهشت، نیام بر فرق امیرالمؤمنین علی(ع) فرود آورد؛ جماعتی که در مقابل کاروان نوه رسول‌الله(ص) در صحرای کربلا صف کشیدند و به قصد قرب الهی او و یارانش را شهید و خاندان رسالت را اسیر کردند؛ این حاکمان کشورهای عربی که با شیاطین عصر حاضر و حامیان صهیونسیم جنایتکار رقص شمشیر می‌کنند و جام شراب سر می‌دهند، و بالآخره این جماعت تروریست که بریدن سر انسان را فضیلت می‌دانند و هم‌چون هنده، جگر مسلمان تکفیرشده را با دندان می‌درند و ضمن تخریب قبور صحابه گرامی پیامبر اعظم(ص)، خانه امن الهی را چون ابرهه به تخریب تهدید می‌کنند ولی در مقابل جنایات صهیونیستها در غزه دم فرو می‌بندند، پرچم اسلام در دست دارند و شعار لا اله الا الله سر می‌دهند.

  آری آنان مسلمان و بر راهبرد جبرگرایی اموی باقی بودند و اینان نیز با نامهایی چون طالبان، القاعده، النصره و یا داعش دم از اسلام می‌زنند. اسلام اینان، اسلام آمریکایی است که تیشه همت برای زدن بر ریشه اسلام ناب محمدی(ص) در دست گرفته‌اند. خود را خلیفه مسلمانان جهان معرفی می‌کنند ولی دریغ از یک جو غیرت انسانی. از بی‌دینان غربی درس می‌گیرند و با نان مدعیان خادم‌الحرمین و حاکم ام‌القراء اسلام ارتزاق می‌کنند ولی مسلمانان را فقط به خاطر این که "با آنان" نیستند، "بر خود" می‌پندارند و  با سردادن جمله مقدس الله‌اکبر سر از تنش جدا می‌کنند و دین رسول مهربانی را، برای خوش‌ آمدن اربابانشان، دین خشونت معرفی می‌نمایند. بی‌گمان اینان سربازان لشکر "جنگ تمدنها"هستند.

شهادت مولی‌الموحدین امیرالمؤنین علی(ع) بر همه موحدان و مستضعفان جهان تسلیت باد