صعود خیره‌کننده از درون چالش‌های شکننده

اول)چالش‌های چهل و چهار ساله

مستکبرین جهان دو قطبی تنها انقلاب اسلامی پیروز و نظام برآمده از آن که دست رد به سینه هر دو زد را برنتابیدند و با ایجاد چالش‌های شکننده فراوان کمر همت به سرنگونی آن بستند.

مهم‌ترین چالشهای بارشده توسط دشمنان این انقلاب و نظام که هر یک می‌توانست به تنهایی طومار یک حکومت را درهم بپیچد از فردای پیروزی انقلاب و استقرار نظام اسلامی شروع شد و بعد از چهل و چهار سال کماکان با شدت بیشتر و به انحاء مختلف ادامه دارد. از جمله:

1. کودتاهای آمریکایی نوژه و نجات برای جلوگیری از پیروزی انقلاب اسلامی،

2. رویش قارچ‌گونه گروهک‌های تروریستی با گرایش‌های مختلف فکری وابسته یا تحت حمایت یکی از دو ابرقدرت شرق و غرب که 17000 هزار نفر از مسئولان و مردم کشور را با اقدامات تروریستی به شهادت رساندند،

3. جنگ‌های تجزیه‌طلبانه در غرب، شمال، جنوب و جنوب شرقی کشور به بهانه دفاع از خلقهای کُرد، ترکمن، عرب و بلوچ،

4. تحریم ایران اسلامی در واکنش به تصرف لانه جاسوسی آمریکا در تهران و انسداد حسابهای بانکی و بلوکه‌کردن اموال و دارایی‌های ایران که امروز نیز در سطح وسیع و بین‌الملی ادامه دارد،

5.  تحمیل جنگ هشت‌ساله به ایران،

6.  حقوق بشر،

7.  سلاح هسته‌ای،

8. مرجع‌سازی دینی و مذهب‌سازی و ایجاد چالشهای مذهبی،

9. تهاجم وسیع فرهنگی (شبیخون فرهنگی/ ناتو فرهنگی)،

10. اقدام به براندازی نرم از طریق انقلاب رنگی و جنگ ترکیبی و هوشمند،

11. اسلام‌هراسی و ایران‌هراسی در جهان و شیعه‌هراسی در دنیای اسلام،

12. ایجاد اتحاد منطقه‌ای عربی عبری و بین‌المللی در مقابل ایران،

13. تضعیف مبانی شرعی و قانونی و نیز مطالبه‌سازی در جامعه،

14. فراگیرکردن اعتراضات و بحرانها، به خصوص در سالهای اخیر،

15. راه‌اندازی جنگهای تمام‌عیار اطلاعاتی، رسانه‌ای و اقتصادی،

16. ترور دانشمندان هسته‌ای.

صعود خیره‌کننده از درون چالش‌های شکننده

روایت و برشمردن دستاوردهای انقلاب و جمهوری اسلامی طی چهل و چهار سال اخیر، حکایت «مثنوی هفتاد من» است. لذا همان طور که بخشی از مهم‌ترین چالش‌ها برشمرده شد، شمه‌ای از برجسته‌ترین دستاوردهای این دوره نیز فهرست‌وار شمارش می‌شود.

1 – استقلال و آزادی: کشوری که شاه و کابینه‌اش را بیگانه تعیین می‌کرد و مستشاران آمریکایی در تمام سطوح تصمیم‌گیری سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و مالی آن نفوذ رسمی داشتند، الآن در هیج تصمیم ریز و درشتی نگاه به بیگانه ندارد.

یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اندازه‌گیری میزان آزادی در یک کشور، مشارکت مردم در عرصه‌های مختلف سیاسی است و در ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از دهیار تا رهبر عالی نظام را مردم به طور مستقیم و یا به واسطه نمایندگان خود انتخاب و بر عملکرد آنان نظارت می‌کنند. و نیز نقش زنان به  عنوان نیمی از جمعیت جامعه که هویت از دست‌رفته خود در زمان پهلوی را در جمهوری اسلامی ایران بازیافته است.

2 - پیشرفتهای علمی: در دوران پهلوی رشد علم روند وارونه داشت. اما امروز سهم ایران در تولید علم دنیا نزدیک به 2 برابر سهم ما از جمعیت دنیاست.

· کاهش بی‌سوادی زنان بالاتر از 15 سال از 50 تا 60 درصد بی‌سوادی در سال 54 به کمتر از 10 در سال 89، افزایش نسبت دختران به پسران در تحصیلات دانشگاهی از ورود 25 درصد در دهه 50 به 46 درصد در سالهای اخیر (در سال 1401 این نسبت به بالای 50 درصد در دختران رسیده است)، افزایش استادان زن، پزشکان زن، ورزشکاران زن و نیز کاهش مرگ و میر 90 درصدی هنگام زایمان و همچنین حضور زنان در عرصه‌های فرهنگ و هنر و... .

· ارتقاء علمی 38 پله‌ای ایران در سال اخیر یعنی ارتقاء علمی از رتبه 5 به رتبه 1 منطقه.

نمونه‌هایی از پیشرفت‌های علمی ایران: ارتقاء از رتبه 56 به 16 جهان، ارتقاء از رتبه 53 به 16 در بیوشیمی و زیست مولکولی، ارتقاء از رتبه 45 به 11 جهان در هوافضا، ارتقاء از رتبه 56 جهان به 14 در علم فیزیک، در علوم ریاضی از 48 به 12 جهان، رتبه دوم جهان در علوم ژنتیک و سلولهای بنیادی، ارتقاء از رتبه 48 به 8 جهان در علوم داروسازی، ارتقاء سطح دانشگاه‌ها و حرکت در مسیر فناورمحور و پیشرفت در علوم فناوری و نوآوری. ارتقاء به رتبه 7 در سال 2016 در ثبت اختراع.

ایران در فناوری نانو رتبه 4، مهندسی عمران و سازه مرتبه 6، کشف دارو و نیز مهندسی انرژی و فناوری قدرت رتبه 9، مامایی و زایمان و همچنین پرستاری پیشرفته و تخصصی رتبه 4، در مهندسی مکانیک رتبه 10، زراعت و علوم زراعی و نیز مهندسی محیط زیست رتبه 8، مهندسی ژئوتکنیک و زمین شناسی و همچنین معماری رتبه 6 و در میکروبیولوژی کاربردی و بیوتکنولوژی رتبه 9 جهانی را کسب کرده است.

3 - پیشرفتهای زیرساختی، صنعتی و انرژی: رشد دوبرابری خطوط راه آهن، ارتقاء 20 پله‌ای در رتبه‌بندی ترابری خطوط ریلی جهان، رشد 6 برابری ترابری کالا به کمک خطوط ریلی، رشد 25 برابری تعداد مسافران جابه‌جاشده هوایی، رشد 15 برابری حمل بار هوایی، افزایش چهار و چهاردهم برابری طول جاده‌ها، افزایش دوازده و نیم برابری جاده‌های روستایی و افزایش 8 برابری آزادراه‌ها.

در حوزه انرژی نیز دستیابی به رتبه هشتم در میان کشورهای تولیدکننده جهان، ایجاد تنوع در منابع انرژی مثل نفت خام، گاز طبیعی، سوختهای زیستی، سوخت هسته‌ای و خورشیدی و زمین‌گرمایی.

افزایش قابل توجه تولید فرآورده‌های پالایشگاهی و تولید گاز که در سال 1990.م در جایگاه ششم قرار داشت ولی در سال 2015 به رتبه سوم ارتقاء یافت.

در حوزه علم انرژی ارتقاء از رتبه 57 به رتبه 11 در جهان و 1 در منطقه. در علم انرژی هسته‌ای از رتبه 86 جهان به رتبه 11 و در منطقه رتبه 1، در انرژی تجدیدپذیر منطقه هم همینطور، در صنعت فولاد از رتبه 30 جهان به رتبه 10 رسید و در صنعت سیمان اول است.

4 - معنویت: در زمان پهلوی تعداد زنان دانشگاهی 12884 نفر یعنی کمتر از یک سوم زنان بدکاره (50000 نفر) بود. تعداد کتابخانه‌های کل کشور 290 یعنی کمتر از یک سوم مشروب‌فروشیهای فقط شهر تهران (800 باب) بود.23 دانشگاه در کشور یعنی کمتر از یک پنجم خانه‌های فساد (120 مرکز) وجود داشت.

اما در جمهوری اسلامی: گسترش کمی و کیفی تشکل‌های مذهبی؛ بیش از نود هزار خودجوش با بیش از 640 هزار مداح، 7528 حسینیه در کشور سالانه با 800 هزار اعتکافی، برگزاری جشنها و مناسبتهای مذهبی در کشور، حضور 12000 نفر زن محجبه ورزشکار در مسابقات، فرهنگ انفاق، فعالیتهای جهادی، فعالیتهای قرآنی، دینداری و تاثیر جمهوری اسلامی بر معنویت دنیا در مقابل بحران معنویت در غرب.

تعداد مشترکین آب از 7 میلیون و 200 هزار در سال 1357 به 12 و نیم میلیون در سال 1395 و پوشش آب شهری از 45 شهر در سال 57 به 1113 شهر در سال‌های اخیر و آبرسانی به روستاها از 12 هزار در سال 57 به 33297 روستا در سال 1391.

5 - عزت و اقتدار منطقه‌ای و بین‌المللی:

1. مبارزه با تروریسم (از نوع داخلی و بین‌الملی) طی 44 سال.

2 . در عرصه نظامی، پهلوی وابستکی کامل به غرب داشت (در سال 54 حدود 20 هزار مستشار آمریکایی در ایران بودند).

در جمهوری اسلامی از موشک بالستیک، نگهداری هواپیماها در دوره طولانی، موشک کروز و پهباد تا قایق تندرو، پدافند هوایی، موشک هایپرسونیک و اقتدار منطقه‌ای ایران در تنگ هرمز، حمله به عین‌الاسد و ... . 

البته در حوزه عدالت اجتماعی و رفاه عمومی هنوز با اهداف انقلاب اسلامی و منویات بنیانگزار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) و نیز امام خامنه‌ای (حفظه‌الله) فاصله زیادی داریم که این مشکل نیز باید با برنامه‌ریزی و تلاش مضاعف مسئولان رفع شود.

چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی بر ملت ایران و همه مستضعفان جهان مبارک باد

کتاب‌نامه

1.  الفت‌پور محمدعلی، چهل تدبیر (مروری بر مقاطع بحرانی تاریخ جمهوری اسلامی ایران)، نشر پرستا 1389

2.  بهمن شعیب، انقلاب‌های رنگی و انقلاب اسلامی ایران

3.  پژوهش و تحقیق - جورج سوروس و انقلاب‌های مخملین

4.  تاجیک محمدرضا و ...، نگاهی به مسائل امنیت ایران

5.  جمعی از جداشدگان (از مجاهدین خلق ایران)، نتی برای مرگ (بررسی و انطباق مستند گروهک تروریستی رجوی با فرقه‌ها)، انجمن نجات/1391

6.  دیده‌بان امنیت ملی، شماره 78 مهر 1397، پژوهشکده مطالعات راهبردی

7.  دیوسالار عبدالرسول، مقدمه‌ای بر محیط‌شناسی نظامی و جنگ اطلاعات، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، اول 1386

8.  راجی سیدحسین و خاتمی محمدرضا، صعود چهل‌ساله،نشر معارف، چاپ سیزدهم 1401

9.  راه‌چمنی ابوالقاسم (مترجم)، عملیات آژاکس

10.  ضیائی‌پور حمید، جنگ نرم 2، ویژه جنگ رسانه‌ای

11. علی‌خانی علی،امنیت نرم در جمهوری اسلامی ایران، دانشکده اطلاعات

12. فواز.ای.جرجیس،ترجمه سید محمدکمال سروریان، آمریکا و اسلام سیاسی

13. کربلایی پازوکی علی، خط اول (فصل‌نامه فرهنگی - اجتماعی)

14. مجتهد شبستری محمد، نقدی بر قرائت رسمی از دین (بحران‌ها، چالش‌ها و راه حل‌ها)

15. مطالبات غیرقانونی - بازخوانی وقایع قبل و بعد از انتخابات 22 خرداد 88، موسسه فرهنگی - هنری قدر ولایت

16. مقصودی مجتبی، قومیت‌ها و نقش آنان در تحولات سیاسی سلطنت محمدرضا پهلوی

 پانوشت

به دنبال اوج‌گیری انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره)، محمدرضا شاه بیست و ششم دی‌ماه سال 1357 از کشور فرار کرد. شاه در مصاحبه کوتاهی با خبرنگاران فرار خود را این گونه توجیه کرد: «مدتی است احساس خستگی می‌کنم و احتیاج به استراحت دارم. ضمنا گفته بودم پس از این که خیالم راحت شود و دولت مستقر گردد، به مسافرت خواهم رفت. این سفر اکنون آغاز می‌شود و تهران را به سوی آسوان در مصر ترک می کنم.»

محمدرضا بعد از فرار مفتضاحانه در دی ماه 1357، به آمریکا رفت ولی فشار انقلاب اسلامی باعث شد به مصر اعزام شود که در آنجا مرگ وی فرا رسید ولی انقلاب مجال بازگرداندن جنازه وی را نداد.  

این اولین بار نبود که محمدرضا از کشور فرار می‌کرد.   25  مرداد 1332 نخستین باری بود که شاه از ایران فرار و خاک کشور را ابتدا به مقصد عراق و سپس ایتالیا ترک کرد. او پس از موفقیت کودتای آمریکایی بر ضد دولت مصدق به ایران برگردانده شد.

محمدرضا شاید این بار نیز همچون سال 1332 انتظار داشت آمریکائیها با کودتا بر ضد مردم و انقلاب اسلامی، وی را به اریکه قدرت برگرداند. محمدرضا پُر بی‌راه تصور نمی‌کرد. چرا که آمریکائیها کودتا کردند ولی به قول قدما؛ «شاخشان به شکست» و نشد آن که او و اربابش فکر می‌کرد. مصدق با پشت‌کردن به روحانیت و دل‌بستن به آمریکائیها، شکست خورد ولی مردم انقلابی ایران در سال 1357 به معدود دل‌بستگان به آمریکا پشت کردند ولی  پشت روحانیت را خالی نکردند.

داستان محمدرضا که با اجازه انگلستان شاه شده بود، مثال ضرب‌المثلی است که گفته: پسر کو ندارد نشان از پدر، تو بیگانه خوانش مخوانش پسر. پدر محمدرضا که با دخالت مستقیم انگلیس از قزاقی به پادشاهی رسیده بود، در 25 شهریور 1320 به جزیره موریس تبعد شد.

غلامرضا که رضا صدایش می‌کردند، در فروردین 1257 هجری شمسی از همسر دوم عباسعلی داداش‌بیگ به نام نوش آفرین آیرُملو از اهالی گرجستان به دنیا آمد، در 12 سالگی به نظام پیوست و مدارج نظامی را در دوره پادشاهی قاجار تا فرماندهی سپاه قزوین طی نمود و از همانجا بود که در اسفند 1299 ه.ش با قشون خود به تهران حمله کرد و با حمایت و دخالت مستقیم انگلیسها به پادشاهی رسید.

در عصر روز کودتای رضاخان، نورمن، سفیر انگلستان در تهران با احمدشاه، آخرین پادشاه قاجار ملاقات کرد و به او گفت تنها راهی که برایش باقی مانده این است که با سرکردگان کودتا دیدار کند و خواسته‌های آنان را قبول کند و تاکید کرد که این تنها راه باقی مانده است.

ایران در سوم شهریور 1320 در کشاکش جنگ دوم جهانی به اشغال متفقین درآمد. رضا شاه 25 شهریور با فشار انگلیسیها ناچار شد از مقام خود استعفا دهد و به ظاهر به جزیره موریس سفر کرد و در پی بیماری در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی درگذشت و جنازه وی را شش سال پس از مرگ یعنی سال 1329 به ایران آوردند.

این است زندگی شاهانه

معتقد است: «انقلاب ایران واقعه‌ای گیج‌کننده بود که اکثر ناظران ایرانی و غیرایرانی را کاملا غافلگیر کرد... .» او هم‌چنین اذعان کرده است که: «یکی از درس‌های بسیاری که از انقلاب ایران گرفته شد این بود که طرق سنتی و معمول حفظ امنیت ملی در جهان سوم، از قبیل تقویت نیروهای امنیتی، پشبرد توسعه اقتصادی و حفظ روابط نزدیک با یک ابرقدرت، لزوما امنیتی را که واقعا باید حفظ شود، تضمین نمی‌کند.»

با مشاهده و مطالعه نظرات آقای گازیوروسکی سوالاتی به ذهن متبادر می‌شود. از جمله:

اولین سوال این است که؛ وقوع انقلاب اسلامی ایران چه کسانی را گیج کرده است؟

دوم این که؛ آیا عارضه گیج‌کنندگی انقلاب اسلامی یک بار در سال 1357 اتفاق افتاد و تمام شد، یا هنوز هم پس از 43 سال، علی‌رغم فشارهای متعدد فلج‌کننده، گیج‌کنندگی انقلاب اسلامی باقی و مستمر است؟

و اگر واقعه انقلاب اسلامی هنوز هم گیج‌کننده هست، ناشی از همان وقوع اولیه می‌باشد یا رشد و تعالی آن؛ هر روز در عرصه‌ای و در زمینه‌ای اثرات گیج‌کنندگی خود را گسترش و بروز داده است؟

سوم این که؛ آیا دست‌نشاندگان استکبار، به خصوص در منطقه، از سقوط محمدرضا پهلوی درس عبرت گرفته‌اند؟

با کم‌ترین آگاهی سیاسی از اوضاع منطقه و جهان بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری معمار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی (ره) و پس از رحلت ایشان در دوره رهبری حضرت امام خامنه‌ای (حفظه الله)، پاسخ به سوالات مذکور شاید آن قدر واضح و بدیهی باشد، که بیان آن را غیرضرور نماید. مع‌‌الوصف بیان موجز و در حد سرفصل، خالی از لطف نخواهد بود:

1 – اول از همه آمریکائیها که به عنوان ابرقدرت غرب روی محمدرضا پهلوی برای تامین منافع نامشروعشان در منطقه حساب درازمدت بازکرده بودند در بهمن 1357 از انقلاب اسلامی گیج شدند، شوروی به عنوان ابرقدرت شرق و هم‌چنین صهیونیستها دیگر کسانی بودند که وقوع انقلاب اسلامی آنان را مات و مبهوت کرد. و البته چندی بعد شوروی به زباله‌دانی تاریخ سپرده شد و رژیم صهیونیستی نیز در سراشیبی سقوط است. گیج‌شدن ایادی منطقه‌ای ابرقدرتهای شرق و غرب از نتیجه پیروزی ملت  ایران  که گفتن ندارد!

2 – ایادی منطقه‌ای استکبار جهانی و صهیونیستها که اساسا آن قدر از وقوع انقلاب اسلامی گیج شده‌اند که موکدا از سقوط محمدرضا درس عبرت نگرفته و کماکان حیات ننگین خود را در گرو وابستگی هرچه بیشتر به استکبار می‌دانند.

بیستم جمادی الثانی 1281 شمسی نوزادی دیده به جهان گشود که نامش را روح الله نهادند. نیم قرن گذشت و حاج آقا روح الله که برای براندازی دستگاه ظلم و ستم و آزادسازی یک ملت قیام کرده بود دستگیر و چندی بعد آزاد شد. قیام فرو ننشست، نهضتی راه افتاد، حاج آقا روح الله سال بعد دستگیر و این بار به خارج از کشور تبعید شد، 15 سال گذشت، 12 بهمن 1357 سرفرازانه به وطن برگشت، 22 بهمن انقلاب در مرحله اول به پیروزی رسید و کمتر از 60 روز بعد از آن انتخاب نوع نظام جایگزین حکومت ستم‌شاهی به آراء عمومی گذاشته شد و اکثریت مطلق مردم «جمهوری اسلامی» انتخاب کردند.

از فردای آن روز چشم امید مستضعفان جهان علی‌رغم همه شیطنت‌ها و دشمنی‌های استکبار جهانی و ایادی آن، به انقلاب و جمهوری اسلامی برآمده از آن است.

در آستانه چهل و دومین سال پیروزی انقلاب اسلامی، این پدیده عظیم قرن بیستم را از نگاه دیگران مرور می‌کنیم. از آنجایی که به تعبیر امام خامنه‌ای (حفظه الله)؛ «ایـن انـقـلاب بـی نـام خـمـیـنی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست، الحق شخصیت آن عزیز یـگـانـه، شـخـصـیـتـی دسـت‌نیافتنی و جایگاه والای انسانی او جایگاهی دور از تصور و اساطیرگونه بود. او آن نخستین بود که دومین نداشت»، نگاه دیگران را در باره آن اسطوره و انقلابش بر می‌شمریم.

1 - الوین تافلر، جامعه شناس و نویسنده نامدار امریکایی: «آنچه آیت الله خمینی واقعاً به ما می‌گفت این بود که دولت‌های «دارای حق حاکمیت» به هیچ وجه حق حاکمیتی ندارند، بلکه در معرض حق حاکمیت عالی‌تر شیعه قرار دارند که او خودش آن را تعریف می‌کرد. وی در واقع تمامی ساختار قانون و رسوم بین‌المللی را به منازعه خواند». (جابه  ‎جایی در قدرت)

2 - یرواندآبراهامیان، استاد تاریخ در کالج باروک دانشگاه نیویورک:«در واقع در تاریخ معاصر جهان، انقلاب اسلامی پدیده بی‌همتایی است؛ زیرا نه یک گروه اجتماعی جدید مجهز به احزاب سیاسی و ایدئولوژی‌های غیردینی، بلکه روحانیون سنتی مجهز به منبر و مدعی حق الهی در نظارت بر عملکرد همه مقامات غیرروحانی، حتی عالی‌ترین نهاد متشکل از نمایندگان منتخب ملت را به قدرت رساند.»

درباره رهبری این انقلاب، یعنی آیت الله خمینی باید گفت دو عامل، نقش تعیین‌کننده و محبوبیت گسترده آیت الله خمینی را روشن می‌کند. عامل نخست شخصیت، به ویژه زندگی ساده آیت الله خمینی و خودداری او از سازش با حاکمیت فاسد زمان او بود.

دومین عامل تبیین‌کننده جایگاه برجسته آیت الله خمینی، هوشیاری او به ویژه در رهبری طیف گسترده‌ای از نیروهای سیاسی و اجتماعی است.

باری، آن عواملی که قدرت‌یابی روحانیون را ممکن ساخت و به انقلابی بزرگ در جهان معاصر انجامید، عبارت بود از شخصیت کاریزمایی آیت الله خمینی، .. . بعید است روحانیت، آیت الله خمینی دیگری عرضه کند». (ایران بین دو انقلاب)

3 - جان. ال. اسپوزیتو پژوهشگر نامدار: «دوست و دشمن معتقدند انقلاب ایران، تأثیر به‌سزایی بر جهان اسلام و غرب داشته است. این انقلاب برای برخی، منبع الهام و انگیزش بوده است.

جمهوری اسلامی ایران، از نخستین روزهای حیات خود، هدف دوم (صدور انقلاب) را از ارکان سیاست خارجی خود اعلام کرده است. هیچ جنبه دیگری از انقلاب، این همه توجه رسانه‌ها را به خود جلب نکرده و ترس دولت‌های غربی و اسلامی را برنینگیخته است.

این انقلاب از نخستین روزها، آگاهانه تصوری جهان‌شمول از خود ارائه داده و آرزوهایی جهان‌شمول در سر داشته است.»

4 -  آنتونی بلک از نویسندگان و اندیشمندان غرب: «اندیشه سیاسی آیت الله خمینی، از نظر اصرار بر حکومت اشخاص یا شخص درست‌کار، با دیگر انقلابیون، کاملاً متفاوت و شاید در دنیای معاصر بی‌نظیر بود. عنوان حکومت اسلامی، عنوان فرعی ولایت فقیه را داشت.

کانون توجه تئوری سیاسی آیت الله خمینی دقیقاً این سؤال بود که: مؤلفه‌های حکومت اسلامی چیست؟ چه کسی باید حکومت کند؟ جواب او ولایت فقیه بود. وقتی فقیهی باکفایت و برخوردار از صفات علم و عدالت وجود داشته باشد، جانشینی امام غایب نصیب او می‌گردد. آیت الله خمینی با توجه به نیاز قابل درک جامعه شیعی به برخورداری از یک حکومت خوب، مواضع خود را بر مبانی عمل‌گرایانه استوار ساخت». (تاریخ اندیشه سیاسی اسلام)

5 - پترآوری، گاوین همبلی و چارلز ملویل: «در انقلاب اسلامی سال 1357 دو جنبه مرتبط با هم، بیش از هر چیز دیگر چشمگیر بود: یکی وسعت مشارکت عموم مردم در نهضت که در دیگر انقلاب‌های سده بیستم میلادی سابقه نداشت؛ و دیگری غلبه ماهیت اسلامی آن از لحاظ ایدئولوژیکی، سازمان‌دهی و رهبری. (تاریخ ایرانِ دوره پهلوی (از رضاشاه تا انقلاب اسلامی))

6 - میشل فوکو: از اینجاست که نقش شخصیت آیت الله خمینی به افسانه پهلو می‌زند. امروز هیچ رئیس دولتی و هیچ رهبر سیاسی، حتی به پشتیبانی همه رسانه‌های کشورش نمی‌تواند ادعا کند که مردمش با او پیوندی چنین شخصی و چنین نیرومند دارند.( ایرانی‌ها چه رؤیایی در سر دارند؟)

7 - تایمز لندن: «امام خمینی مردی بود که توده‌ها را با کلام خود مسحور کرد‌، وی به زبان مردم عادی سخن می‌گفت و به طرفدارای فقیر ومحروم خود اعتماد به نفس می‌بخشید‌، این احساس آن‌ها را قادر ساخت تاهر کسی را که سر راهشان بایستد از بین ببرند وی به مردم نشان داد که حتی می‌تو‌ان در برابر قدرت‌‌‌‌‌هایی مثل آمریکا ایستاد و نهراسید.»

8 - هفته نامه آبزرور: «امام خمینى مردى هم‌پاى پیامبران کهن است که دنیا را به پیروى از اصول دینى دعوت کرد.

9 - روزنامه هرالد تریبون: «آیت الله خمینی یک انقلابی خستگی‌ناپذیر بود که تا آخرین لحظه حیات به آرزوی خود برای پی‌‌ریزی یک جامعه اسلامی و حکومت اسلامی در ایران وفادار ماند.»

10 - هنری کسینجر ، مشاور رئیس جمهوری آمریکا: «آیت الله خمینی غرب را با بحران جدی برنامه‌ریزی مواجه کرد‌، تصمیمات او آن چنان رعدآسا بود که مجال هر نوع تفکر و برنامه‌‌ریزی را از سیاست‌مداران و نظریه‌پردازان سیاسی می‌گرفت. هیچ کس نمی‌توانست تصمیمات او را از پیش حدس بزند‌، او با معیار‌‌‌‌های دیگری غیر از معیار‌‌‌‌های شناخته‌شده دردنیا سخن می‌گفت و عمل می‌کرد‌، گویی از جای دیگر الهام می‌گرفت‌، دشمنی آیت الله خمینی با غرب بر گرفته ازتعالیم الهی او بود. او در دشمنی خود نیز خلوص نیت داشت.»

11 - پروفسور کلاوس کینتسلر، استاد کرسی اصول الهیات در دانشگاه آوگسبورگ: «مفهوم بنیادگرایی با فعال‌شدن نیروی سیاسی آیین اسلام در کشور شیعی ایران خمینی، معنی و سنخیت جدیدی یافت که مشخصه آن، سیاسی‌شدن دین اسلام است.»

12 - پروفسور اودو اشتاین باخ، مدیر انستیتوی خاورشناسان آلمان (هامبورگ): «خمینی همان شخصیتی بود که برای نخستین بار اصول گرایش به بنیادهای اسلامی را در شکل یک دولت اسلامی، دولت جمهوری اسلامی ایران، تحقق بخشید و خمینی همان شخصیتی بود که نیروهای اصولگرا را به وسیله یک انقلاب اسلامی علیه رژیم نیرومند طرفدار غرب، یعنی رژیم شاه، بسیج کرد.»

13 - کلاوس برینگ، از نویسندگان برجسته مسائل اسلامی روزنامه «سالزبورگر نخریشتن: خمینی از نظر بسیاری از مسلمانان، آخرین شخصیت از سلسله آموزگاران و داعیان بازگشت به خودآگاهی اسلامی در عصر جدید است.»

14 - پروفسور لودویگ هاگه من، استاد کرسی الهیات عملی در دانشگاه ورتسبورگ آلمان:«رهبران انقلاب اسلامی در ایران علی‌رغم این که شیعه هستند و شیعیان صرفا ]10 تا 20[ درصد جمعیت جهانی مسلمانان را تشکیل می‌دهند، هیچ‌گاه جای تردید باقی نگذاشته‌اند که انقلاب آنان نه یک انقلاب شیعی و نه یک انقلاب ایرانی است، بلکه یک انقلاب وحدت‌بخش امت اسلامی است.»

15 - پروفسور آندریا مایر، اسلام شناس و متخصص الهیات مسیحی: «این تحول در نگاه بسیاری از مسلمانان، یک پیروزی علیه تفوق‌طلبی قدرت استعماری و بعد از استعماری بود. غرض از این قدرت برتری‌طلب غربی، ابر قدرت آمریکاست از این رو، انقلاب اسلامی در ایران برای مسلمانان سر تا سر جهان الگویی جهت تحقق کامل «دولت آرمانی اسلام گرا» شد.»

16 - دکتر فرانسیسکو اسکودرو بداته، رئیس فدراسیون جوامع اسلامی اسپانیا: «انقلاب ایران درس مبارزه علیه بی‌عدالتی و مقابله با حکومت‌های دیکتاتوری و غیر انسانی را آموخت. امام خمینی با اتکای به سلاح ایمان به خداوند یکتا در مبارزه با رژیم پرقدرت شاه در ایران، انقلاب اسلامی را به پیروزی رساند و زندگی ایشان الگوی مناسبی برای همه مسلمانان است.»

17 - احمد هوبر اندیشمند و روزنامه نگار مسلمان سوئیس:«امام خمینی (ره) نه تنها مسلمانان را بیدار کردند، بلکه بر جهان غیر اسلام هم از خود تأثیراتی بر جای نهادند.»

18 - روزنامه‌ تایمز: «اوج‌گیری خیزش مذهب و انقلاب سراسر جهان را در نوردید و دنیای غرب به دلیل انقلاب ایران بار دیگر اسلا م را کشف کرد. برای اولین بار یک کشور مسلمان به طور موفقیت‌آمیزی قدرت‌های بزرگ غربی را به مبارزه طلبید و آنان را تحقیر کرد.»

 منابع:

1.  الجمع‌المعاجم، ویرایش 3، میکروساین

2.   فرهنگ جامع معین

3.   هفت هزار روز - تار یخ ایران و انقلاب اسلامی، جلد اول، بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی، چاپ اول

4.   https://hawzah.net/fa/Magazine

5.   https://www.tasnimnews.com/fa/news

6.   http://revolution.pchi.ir

بسم الله الرحمن الرحیم

در حرکتهای اجتماعی، شعارها نقش تعیین‌کننده‌ای دارند که "شورآفرینی" و "معرفی اهداف" از مهم‌ترین کابردهای آن است. انقلاب اسلامی ایران که به رهبری حضرت امام خمینی(ره) از سال 1342 شروع شد و در بهمن 1357 به پیروزی رسید بلاشک از نظر محتوا و تاثیرگذاری منطقه‌ای و بین‌المللی، مهم‌ترین جنبش اجتماعی عصر حاضر تلقی می‌شود.

شعارهای مختلفی توسط اقشار مردم طی قیام پانزده ساله سر داده می‌شد که بعضی از آنها سلبی(مرگ بر شاه) و بعض دیگر ایجابی(جمهوری اسلامی ایجاد باید گردد) بود. در آستانه چهل و دومین سال پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ارزیابی تحقق شعارهای راهبردی انقلاب؛ ضمن به‌دست دادن وضعیتی از میزان به هدف رسیدن، در ترسیم آینده راه نیز موثر می‌باشد.

سنخ‌شناسی شعارها

شعارهای مورد استفاده در دوره خیزش و انقلاب اسلامی ایران مثل سایر جنبش‌های اجتماعی از سه منظر قابل بررسی و تقسیم‌بندی است:

1 – شعارهای تاکتیکی/راهبردی

بخشی از شعارها، تاکتیکی هستند و در مقطع زمانی خاصی کاربرد دارند. مثل "سکوت هر مسلمان، خیانت است به قرآن" و "زندانی سیاسی، آزاد باید گردد" که اولی بعد از پیروزی انقلاب و دومی با آزادی زندانیان موضوعیت طرحشان به سر رسید.

اما بخشی از شعارهای بعد از پیروزی انقلاب و استقرار نظام برآمده از آن، کماکان کابردی‌اند. مانند "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" که علی‌رغم تشکیل جمهوری اسلامی، استقلال و آزادی باید استمرار داشته باشد، وانگهی جمهوریت و اسلامیت جمهوری نیز نیاز به استمرار دارد.

2 – شعارهای سلبی/ایجابی

در مجموع شعارها تاکتیکی باشند یا راهبردی؛ یا جبنه سلبی و نفی شرایط موجود دارند و یا ایجابی هستند. "این شاه آمریکایی، اعدام باید گردد"، یک شعار سلبی است و همین‌طور شعار "مرگ بر شاه" که خواهان سقوط شاه و نظام ستم‌شاهی است. اما بعضی شعارها ایجابی بودند؛ مانند "جمهوری اسلامی، ایجاد باید گردد" و یا "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" که در پی ایجاد شرایط جدید بوده است.

در هر صورت شعارها سلبی باشند یا ایجابی و تاکیکی باشند یا راهبردی؛ اعلامی هستند:

الف) به بیان خواسته یا مطالبه می‌پردازند؛ زندانی سیاسی، آزاد باید گردد(شعار تاکتیکی) و جمهوری اسلامی، ایجاد باید گردد که یک خواسته راهبردی می‌باشد.

ب) اعلام و بیان موضع می‌کند؛ "نهضت ما حسینیه، رهبر ما خمینیه" که اعتقادی‌بودن انقلاب و رهبری را بیان می‌نماید و شعار "ای شاه آمریکایی، تو دشمن خدایی" از طرفی شاه را دست‌نشانده آمریکا می‌داند و از طرف دیگر، سلطه آمریکا را نیز نفی می‌کند.

ج) بیان اهداف؛ از دیگر وجوه شعارها؛ تعریف اهداف و بیان آن است. هدف انقلابیون در مرحل اول ساقط‌کردن رژیم ستم‌شاهی و بعد از آن ایجاد نظام اسلامی بوده است. "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" و یا "جمهوری اسلامی، ایجاد باید گردد" که به بیان اهداف غایی انقلاب می‌پرداخت.

ارزیابی تحقق راهبردی‌ترین شعار انقلاب اسلامی

از آنجایی که شعارهای فراوان و متعدی در دوره پانزده ساله انقلاب سرداده شده است اولا در این مقاله بازخوانی همه آنها ضرورت ندارد، در ثانی بازخوانی و ارزیابی همه شعارهای راهبردی نیز ممکن نمی‌باشد و لذا به ارزیابی تحقق راهبردی‌ترین شعار انقلاب یعنی "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" که در عین حال هدف نهایی تلاشها، تحمل شکنجه‌ها و شهیددادن‌ها بوده است می‌پردازم. البته برای دستیابی به ارزیابی ملموس، لاجرم مقایسه وضعیت فعلی با گذشته(قبل از پیروزی انقلاب اسلامی) الزامی است اما اینجا نیز به خاطر رعایت اختصار، بر اساس قاعده "مشت نمونه خروار است"[1] با تجزیه این شعار محوری به بیان چند نمونه در هر بخش و با تکیه به دوره پهلوی(پدر و پسر) اکتفا می‌شود.

استقلال

استقلال؛ ضابط امر خویش‌بودن، به خودی خود به کاری بر ایستادن، بی‌شریک غیر و صاحب اختیاری و آزادی کامل یک کشور(دولت و ملت) در امور سیاسی و اقتصادی، بدون اعمال نفوذ ظاهری و باطنی خارجیان معنی شده است. (معین)

با مطالعه هر برگ از تاریخ دوره پهلوی آن‌قدر نمونه‌های عدم استقلال مشاهده می‌شود که درگذشتن از هیچ‌یک رضایت‌بخش نیست مع‌الوصف چند نمونه وابستگی محض و نوکری آن پدر و پسر ذکر می‌شود:

1 - اسلام‌زدایی یا اصطلاحا سکولاریزه‌کردن ایران با هدایت غربی‌ها و به دست رضاخان هم‌چون آتاتورک در ترکیه و ملک فیصل در عراق که با کشف حجاب در ایران اجرایی شد، میزان عملگی میرپنج به غربی‌ها را نشان می‌دهد.

2 – از عدم استقلال سیاسی محمدرضا نیز همین‌قدر بس که شاه‌شدنش را مدیون نفر دوم سفارت انگلیس در تهران است. فردوست در خاطراتش در این باره نوشته است: "محمدرضا به من(فردوست) گفت برو سفارت انگلیس و با مستر ترات تماس بگیر و بپرس تکلیف من چیست؟ من این کار را کردم او مسئول اطلاعاتی و نفر دوم سفارت بود. دیدار و تلفن من با او تا 24 شهریور ادامه داشت. او قول داد آمریکا که نسبت به نوع رژیم آینده بی‌تفاوت و روسیه مخالف سلطنت بود را قانع کند. در 24 شهریور 1320 (ترات) به من گفت محمدرضا به مجلس برود و سوگند یاد کند! محمدرضا هم فروغی( کسی که سلطنت پهلوی را دایر کرد) را احضار کرد و ساعت 12 شب محمد رضا گفت کار تمام شد. روز 25 شهریور استعفای رضاخان و انتصاب محمدرضا به سلطنت به مجلس اعلام و روز 26 شهریور محمدرضا در مجلس سوگند یاد کرد."!

بنا بر این اقدامات بعدی محمدرضا توجیه دارد؛ انقلاب سفید شاه و ملت، تصویب قانون کاپیتولاسیون (مصونیت قضایی آمریکایی‌ها در ایران) که البته خروش انقلابی معمار کبیر انقلاب در مقابل آن، شاه را وادار به عقب‌نشینی کرد و ... .

به نظر می‌رسد اشاره به نمونه وابستگی سیاسی رژیم پهلوی به غرب نه تنها برای اثبات عدم استقلال آن رژیم در عرصه سیاسی کافی است، بلکه با این مشت نمونه می‌توان به خروار وابستگی در همه عرصه‌های فرهنگی، اقتصادی و ... پی برد.

ارزیابی تحقق استقلال

برای ارزیابی این بخش کافی است به ارزیابی تحقق شعار "نه شرقی، نه غربی" بپردازیم. چراکه استقلال یعنی تحقق این شعار. سر فرودنیاوردن نظام اسلامی در مقابل ابرقدرت وقت شرق یعنی شوروی تا اندازه‌ای که به حزب قدرقدرت با سابقه توده که دست‌پرورده سرویس اطلاعاتی شوری(ک.گ.ب) بود و تا عمق ارتش نیز نفوذ کرده بود، با کمال قدرت ضربه زد و طومارش را برای همیشه درهم پیچید.

استقلال سیاسی در مقابل سایر قدرتهای استکباری و در راس آنها آمریکا که نیاز به توضیح ندارد. براندازی شاه دست‌نشانده غرب و اخراج وی، بستن لانه جاسوسی آمریکا در تهران، اداره جنگ تحمیلی بر ملت ایران و تبدیل آن به دفاع مقدس و ده‌ها و صدها مصداق برای تایید این ادعا وجود دارد. تا آنجا که در نظریه جنگ تمدنها؛ ایران نماینده فرهنگ اسلام در مقابل آمریکا به عنوان نماینده فرهنگ غرب معرفی می‌شود و ایران‌هراسی را در دنیای اسلام تبلیغ می‌کنند.

وقتی استقلال سیاسی جمهوری اسلامی این است؛ محاصره چهل‌ساله اقتصادی ایران توسط آمریکا و حمایت دنیای غرب، مؤید استقلال اقتصادی و گسترده‌ترین و عمیق‌ترین مقابله فرهنگی با ایران اسلامی نیز مهر تایید بر استقلال فرهنگی می‌زند. به قول معروف "درخت گردکان که این است، درخت خربزه الله اکبر"!

آزادی

مفهوم آزادی: آزادی در لغت یعنی؛ رهایی، خلاص، آزادمردی(معین)

آزادی در مقابل بندگی است. امیرالمؤنین حضرت علی(ع) در نامه‌ای خطاب به فرزندش حضرت حسن مجتبی(ع) فرمود:"... وَ لَا تَکُنْ عَبْدَ غَیْرِکَ وَ قَدْ جَعَلَکَ اللَّهُ حُرّا..." (برده دیگری مباش که خدا تو را آزاد آفریده است). اسلام دین حریت و آزادی است. اما این آزادی به تعبیر شهید مطهری دو رکن دارد : اول عصیان و تمرد و دوم تسلیم و انقیاد . عصیان و تمرد در قابل غیر خدا و غیر حق و تسلیم در مقابل خدا و حق. آزادی؛ "کمال وسیله‌ای" است، نه " کمال هدفی". یعنی آزادی خودش هدف نیست بلکه ابزاری است برای رسیدن به هدف. اگر از آزادی درست استفاده شود منجر به عالی‌ترین کمال می‌شود، وگرنه انسان به اسفل‌السافلین سقوط خواهد کرد.

انواع آزادی

1.      آزادی اجتماعی: یعنی دیگری او را محبوس نکند؛ مانع رشد او نشود؛ او را استعمار، استثمار و استحمار نکند.

2.     آزادی معنوی: آزادی اجتماعی؛ آزادی انسان است از قید و اسارت افراد دیگر، ولی آزادی معنوی؛ آزادی انسان از قید و اسارت خودش است و تقوی است که به انسان آزادی معنوی می‌دهد.

3.     آزادی سیاسی: آزادی در انتخاب و رأی ، در تعیین سرنوشت و آزادی در اظهار نظر و انتقاد و نظارت. آزادی احزاب و گروه‌های سیاسی در زمره آزادی‌های سیاسی است.

4.     آزادی جنسی: این نوع آزادی در قاموس غرب و غیردینی؛ آزادی مطلق است که عمدتا حبس‌کننده آزادی دیگران است ولی در اسلام آزادی جنسی؛ نه حبس است و نه اختلاط، بلکه حریم است.

محدوده آزادی

آزادی انسان نامحدود نیست بلکه دارای محدوده‌ای تعریف‌شده است. محدوده آزادی را دین و قراردادهای اجتماعی تعیین می‌کند. آزادی بدون محدودیت به هرج و مرج می‌انجامد. به تعبیر کانت: در عمل آزدای و قانون باید دست در دست یکدیگر پیش بروند.

ارزیابی تحقق آزادی

آزادی جزو اولین دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران است. مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه‌ای در این باره فرموده است: "ما به آزادی بیان و آزادی فعالیت‌های اجتماعی معتقدیم. اصلا این مفاهیم و این حقایق را، انقلاب و پیشروان انقلاب در این کشور آوردند." البته همان‌طور پیش از این تذکر داده شد، آزادی حدودی دارد و به تعبیر آن حضرت "این آزادی محدود است، حد این آزادی کجاست؟ حدش عبارت است از آن حدودی که اسلام تعیین کرده است. اگر بنا باشد کسانی مردم را به بی‌ایمانی و به شهوات سوق بدهند، آن‌ها در این کار آزاد نیستند. این آزادی؛ آزادی خیانت است."

"مگر می‌شود به کسانی که تقریبا همه این بیست سال را در مقابل انقلاب و امام و مردم ایستادند، اجازه داد که بیایند میداندار صحنه شوند و بنا کنند گذشته این بیست سال را، گذشته این انقلاب را، گذشته این ملت را، دوران امام را، با اهانت و دروغ و تهمت زیر سوال ببرند."

بنا بر این انقلاب اسلامی آزادی را برای این کشور به ارمغان آورد و به تعبیر معمار کبیر انقلاب اسلامی که فرمود: "آزادى‏اى که صحیح است و براى اسلام و کشور مضر نباشد از اول بوده و الآن هم هست و هیچ انقلابى مثل انقلاب ایران نبود که به مجرد پیروزى راه‌ها را باز و فعالیت همه حزبها و گروه‌ها را آزاد گذارد."

یکی از مصادیق بارز آزادی، آزادی انتخاب است. مردم رهبر نظام را از طریق نمایندگان خود در مجلس خبرگان؛ رئیس جمهور و نمایندگان مجلس شورای اسلامی را به طور مستقیم و شهرداران را نیز از طریق نمایندگان خود در شوراها انتخاب می‌کنند. مردم ایران کمتر از دو ماه بعد از پیروزی انقلاب در کمال آزادی در 12 فروردین 1358 در پای صندوقهای رای حاضر شدند و نظام جایگزین حکومت جائر پادشاهی را تعیین کردند. به نظر نمی‌رسد رهبران هیچ انقلاب در دنیا، 50 روز بعد از پیروزی انقلاب به مردم خود اعتماد کنند و انتخاب نظام حکومتی جایگزین را به آراء عمومی(رفراندوم) بگذارند. بعد از آن نیز طی 38 سال (58 تا 96) 35 انتخابات و فقط در سال 1358 پنج انتخابات برگزار شده است:

1 - مجلس شورای اسلامی   10 انتخابات

2 - ریاست جمهوری 11 انتخابات

3 - خبرگان رهبری 5 انتخابات

4 - شوراهای شهر و روستا 5   انتخابات

5 - همه‌پرسی 3 انتخابات(تغییر نظام، قانون اساسی و بازنگری آن)

6 - خبرگان قانون اساسی 1 انتخابات

به یاری خداوند منان در دوم اسفند ماه امسال انتخابات مجس شواری اسلامی یازدهم به همراه میان‌دوره‌ای خبرگان برگزار خواهد شد.

نعمتی بهتر از آزادی نیست     بر چنین مائده کفران چه کنم؟(خاقانی شروانی)

جمهوری اسلامی

آخرین بخش شعار راهبردی مورد بحث دارای دو قسمت "جمهوری" و "اسلامی" می‌باشد که "جمهوری"، شکل و "اسلامی" بیانگر محتوای آن است. البته این دو بخش لاینفک و از هم جداناشدنی است کما این که معمار کبیر انقلاب اسلامی در باره نوع حکومت فرمود: جمهوری اسلامی؛ نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد.

جمهور یعنی توده، گروه و جمهوری یعنی طرز حکومتی که رئیس آن(رئیس جمهور) از جانب مردم کشور برای مدتی محدود تعیین شود.(معین) در قاموس سیاسی نیز جمهوری به مفهوم اقتدار یا حاکمیت نهادهای سیاسی انتخابی است که در راس آنها ریاست جمهوری می‌باشد. در ایران اسلامی مردم برای اولین بار در طول تاریخ طعم انتخاب و انتخابات را چشیدند. بر خلاف بعضی کشورهای مدعی آزادی و دموکراسی که گاهی حتی تنها یک نامزد به عرصه انتخابات معرفی می‌شود، ملت ایران در نهایت آزادی و در فضای کاملا رقابتی و از میان چند نامزد، فرد مورد نظر خود را انتخاب می‌نمایند.

در باره اسلامیت نظام نیز بی‌گمان نمونه و مشابهی در دنیا ندارد. از میان چند کشور که مدعی‌اند نظام سیاسی حاکم بر کشورشان اسلامی است، فقط ایران به ادعای خویش پایدار می‌باشد. چرا که تنها در ایران است که کلیه قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی در شورای نگهبان بررسی و بعد از عدم مغایرت با قانون اساسی و اسلام قابلیت اجرا می‌یابد.

سیزدهم آبان ماه که مصادف با سال‌روز تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران [1]می‌باشد، "روز ملی مبارزه با استکبار جهانی" نام نهاده شده است. شاید طرح این سؤال به جا باشد که ؛ استکبار چه گناهی مرتکب شده که "هر چه فریاد" است بر سر او می‌کشند؟!

مستکبر در فرهنگ قرآنی کسی است که تکبر می‌ورزد و نماد استکبار، در قرآن فرعون که خود را خدای مردم می‌دانست معرفی شده است[2]. نماد عینی استکبار در عصر حاضر آمریکاست که حضرت امام خمینی(ره) به حق آن را "شیطان بزرگ" نامید. دولت ستمگری که خود را ارباب دنیا می‌داند و اعمال مستکبرانه و شیطانی او در کره خاکی بی‌شمار است. بعد از کشتار جمعی و سبعانه مردم هیروشیما و ناکازاکی به وسیله "پسر کوچک" و "مرد چاق"[3] در جنگ جهانی دوم، سال‌ها شاهدمثال اقدام وحشیانه آمریکا بود، کشتار مردم بی‌دفاع ویتنام، افغانستان، پاکستان، عراق و لیبی به بهانه مبارزه با تروریسم در سالهای اخیر و حمایت از رژیم اشغالگر و کودک‌کش صهیونیستی و هم‌چنین آل سعود جنایتکارو تکفیریهای وحشی در سوریه و سایر نقاط دنیا از جمله رفتارهای مستکبرانه شیطان بزرگ می‌باشد.

در حالی که آمریکا با اعمال تحریم‌های ظالمانه، در صدد است با فشار حداکثری ملت را به زعم خود از پای درآورد، این کمترین حق ضداستکباری ایران است که یک روز از سال را "روز ملی مبارزه با استکبار جهانی" بنامد و حق آزاداندیشان جهان است که همراه با ملت ایران، در این روز "هرچه فریاد دارند بر سر آمریکا بکشند". البته تا مستکبر دست از رفتارهای استکباری برندارد، هر روز روز مباره با او است.

سیزده آبان هم‌چنین روز تبعید معمار کبیر انقلاب اسلامی از ایران به ترکیه و کشتار دانش‌آموزان توسط رژیم ستمشاهی است.

سیزده آبان سالروز تبعید حضرت امام خمینی(ره) در سال 1343، روز دانش‌آموز و روز ملی مبارزه با استکبار جهانی گرامی باد.

مرگ بر آمریکا

[1]  - در 13 آبان 1358 هجری شمسی دانشجویان پیرو خط امام(ره) به لانه جاسوسی شیطان بزرگ در ایران هجوم‌برده و آن را تسخیر کردند که حضرت امام خمینی(ره) آن اقدام انقلابی را "انقلاب دوم" نامید.

[2] - سوره‌های یونس، المؤمنون و ... .

[3] - آمریکائیها در هیروشیما بمب اورانیومی معروف به پسر کوچک و در ناکازاکی بمب پلوتونیومی به نام مرد چاق را منفجر نموده و هزاران نفر را به کام مرگ بردند.

چهل سال است که؛

در چهلمین سال پیروز ی انقلاب شکوهمند اسلامی، علی‌رغم تلاش چهل‌ساله استکبار جهانی و ایادی منطقه‌ای‌اش برای به شکست‌کشاندن انقلاب و سرنگونی نظام برآمده از آن، دهه مبارکه فجر به مراتب بهتر و باشکوه‌تر از سال‌های قبل در سراسر کشور برگزار شد. در اولین روزهای ورود به دهه پنجم انقلاب مروری کوتاه و به نظم این پدیده «برجسته معاصر جهان» و «آغازگر عصر جدید عالم» مناسب به نظر می‌رسد:

چهل سال است دیو گشته فراری

هوای آسمان گشته بهاری

چهل سال است فرشته در آمد

بشد ملت در دنیا سرآمد

چهل سال است ملت گشته آزاد

هرآنچه بافته دشمن، داده بر باد

چهل سال است دشمن در کمین است

که تا نوکر نباشی، خط همین است

چهل سال است دشمن خواب ندارد

ازین ملت دمی اعصاب ندارد

چهل سال است که ملت در حضور است

ز هر چه سستی و رخوت به‌دور است

چهل سال است که ملت در قیام است

همی داند که نهضت ناتمام است

چهل سال است ملت سرفراز است

درفش افتخارش بر فراز است

چهل سال است که ما در انتظاریم

که این پرچم به دست او سپاریم

همو که صاحب این انقلاب است

ولیّ مطلق عصر آن جناب است

پانوشت:

بالآخره دشمنان گاهی از سر حماقت کار خوب و مفید نیز انجام می‌دهند. این موضوع در چهل ساله انقلاب اسلامی ایران به کرات ثابت شده است. به عنوان مثال:

1. کودتای نقاب: آمریکایی‌ها که رژیم پهلوی را در سراشیبی سقوط دیدند، ژنرال هایزر را برای اجرای کودتا به منظور به شکست‌کشاندن انقلاب به تهران فرستادند. ولی نتیجه این شد که دو نفر از عناصر رده پایین کودتا اطلاعات توطئه را به نظام دادند و کودتا در نطفه شکست خورد.

2. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، امید آمریکایی‌ها به دولت موقت و بعد اولین رئیس جمهور یعنی بنی‌صدر بود. علی‌رغم هم‌زمانی شروع جنگ تحمیلی و ورود تروریستها به مرحله(فاز) نظامی و ترور گسترده سران نظام، بنی‌صدر خلع ید شد و مهم‌ترین توطئه‌ها از جمله تروریسم، تجزیه‌طلبی، جنگ اطلاعاتی دستگا‌های اطلاعاتی دو ابرقدرت شرق و غرب بر ضد ملت ایران و جنگ تحمیلی یکی پس از دیگری به شکست انجامید.

3.  تحریم و محاصره علمی، اقتصادی و سیاسی نظام نوپای اسلامی در سطح منطقه و بین‌المللی از جمله دیگر اقدامات استکبار جهانی برای به شکست کشاندن ایران بود که اجرا شد. نتیجه‌اش این شد که ایران چهل سال است روی پای خود ایستاده و در عرصه‌های مختلف علمی، صنعتی و نظامی در رده‌های اول تا حداکثر دهم دنیا و در مرتبه اول منطقه قرار گرفته و در عرصه سیاسی نیز نه تنها منزوی نشده است بلکه علاوه بر جای‌داشتن در قلب ملت‌های مظلوم و تحت ستم دنیا، برای حل مسائل منطقه جایگاه تعیین کننده دارد.

در نتیجه هر یک از توطئه‌های دشمنان که به تنهایی برای سرنگونی یک حکومت کافی می‌نمود، نه تنها به نتیجه مطلوب دشمن منجر نشد، بلکه نتیجه دقیقا عکس داشته است. امروز نظام اسلامی بعد از چهل سال قدرتمندتر از قبل، پیشرفته‌تر و قوی‌تر از همیشه می‌باشد.

پس در در اولین روز ورود انقلاب اسلامی به چهل و یک سالگی و پس از جشن به‌یاد ماندنی چند میلیونی ملت در 22 بهمن امسال، از استکبار جهانی و آقای ترامپ خواهش می‌کنیم؛ دست از سر ما برندارد تا به عنوان اعدا عدو و شیطان بزرگ، کماکان سبب خیر شود!

دوازدهم بهمن ماه سال 1357، خورشید ایران از غرب طلوع کرد و با بازگشت پیروزمندانه سکاندار کشتی انقلاب اسلامی از تبعید پانزده‌ساله به کشور، فجر پیروزی دمیده شد و در روز 22 بهمن خون بر شمشیر پیروز گردید و نهضت حسینی در مرحله سقوط طاغوت به بار نشست.

آن ده روز برای ایران و ایرانیان که با ایثار و شهادت و شهامت تحت رهبری خمینی کبیر(ره) سال‌ها پرچم مبارزه را بر دوش کشیده و منتظر دمیدن فجر بودند، دهه فجر شد.

خفاشان شب‌پرستند و از نور وروشنایی گریزان و بیزارند. بنا بر این دمیدن فجر پیروزی انقلاب اسلامی برای دشمنان انقلاب زجرآور بود. دهه مبارکه فجر هر سال به یاد حماسه‌آفرینی آن سال‌ها در ایران و حتی سایر کشورها گرامی داشته می‌شود. اما هر چه از مبدأ این تاریخ یعنی دهه فجر سال 1357 فاصله می‌گیریم، فجر انقلاب اسلامی برای مردم ایران و مستضعفین و آزادیخواهان جهان دل‌نشین‌تر از قبل می‌شود، ولی دشمنان که چهل سال به هر توطئه‌ای برای نابودی نظام برآمده از انقلاب دست زده‌اند، زجرآورتر از گذشته می‌باشد.

 آنان که با کودتا، ترور و تخریب، محاصره اقتصادی، تحمیل جنگ هشت‌ساله، تحمیل جنگ‌های داخلی، تهاجم و شبیخون فرهنگی، تحریم و جنگ اقتصادی، استفاده ابزاری از حقوق بشر، انقلاب رنگی، اسلام‌هراسی، شیعه‌هراسی، ایران هراسی، تفرقه‌افکنی مذهبی، اقدامات تجزیه‌طلبانه، جنگ هوشمند، جنگ اطلاعاتی و ده‌ها و صدها توطئه دیگر و همه آن‌چه در توان داشتند برای نابودی این انقلاب و نظام به‌کار گرفتند بدیهی است که در آستانه چهل‌سالگی نظام اسلامی چشمانشان در مقابل فجر برآمده از انقلاب اسلامی از حدقه بیرون زده است و بر خود می‌پیچند. باشد که از این زجر جانشان درآید. انشاءالله

چهلمین سال دمیدن فجر انقلاب اسلامی در آستانه چهل‌سالگی جمهوری اسلامی ایران بر ملت ایران و آزادیخواهان جهان مبارک باد